Η μοναδική πρόσκληση!

Και να μας δείξει τον δρόμο. Να γίνει για μας οδός και αλήθεια!

Μας κάλεσε όλους. Ελάτε κοντά μου.

Εδέχθηκαν την πρόσκλησή Του με σωστή εκτίμηση οι μάγοι και οι ποιμένες. Και ξεκίνησαν. Και Τον αναζήτησαν. Και Τον βρήκαν. Και Τον προσκύνησαν. Σημάδι συνάντησης ανθρώπου με το Θεό, είναι η προσκύνηση. Η πίστη και η υπακοή μας στο μήνυμά Του.

Μα δεν ήταν οι μόνοι, που άκου­σαν το μήνυμα του Κυρίου. Το άκου­σαν από τους Μάγους, (από πρόσωπα ευυπόληπτα) και οι άρχοντες των Ιουδαίων και ο βασιλιάς τους: ο Ηρώ­δης.

Το άκουσαν ότι ο Θεός «ανθρώποις πεφανέρωται μορφωθείς το καθ’ ημάς»· ότι ο Θεός κατέβη δίπλα μας, με τη δική μας ταπεινή μορφή· σαν όσος με μας· με μόνο Του πόθο, να μας βρει και να μας δώσει να το καταλάβουμε, ότι μας αγαπάει. Και γι’ αυτό δεν θέλησε να μας δείξει την μεγαλοσύνη Του, αλλά την αγάπη Του!

Μα αυτοί δεν συγκινήθηκαν καθόλου. Ούτε πόθο αισθάνθηκαν να Τον γνωρίσουν· ούτε καν περιέργεια, να δουν τί είναι! Και οι μεν φαρισαίοι, και οι άρχοντες του Ισραήλ, αδιαφόρησαν. Σαν να μην είχε γίνει τίποτε! Ο Ηρώδης κοίταξε να προφυλαχτεί! Φόρεσε ωτοασπίδες να μην ακούει! Και για μεγαλύτερη ασφάλειά του, διάταξε να σφάξουν όλα τα νήπια, που είχαν γεννηθεί τότε στη Βηθλεέμ, από δύο χρονών και κάτω.

Η κλήση του Χριστού τον γέμισε οργή και  αγανάκτηση! Τον μίσησε!… Τόσο που, για να γλυτώσει από τον εφιάλτη του (αλήθεια, τί τραγωδία, να βλέπει άνθρωπος τον Χριστό σαν εφιάλτη!), διάταξε να σφαγούν τα πιο αθώα πλάσματα στο κόσμο! Άκακα βρέφη. Νήπια! Και όχι ένα ή δύο!… Χιλιάδες!..

Αυτά εκείνοι. Οι τότε! Εμείς σήμερα, τί κάνουμε;

Μια ματιά τριγύρω μας, μας το δείχνει ξεκάθαρα.

Το φως το αληθινό ήλθε στον κόσμο.

Για να σκορπίσει φως σε καρδιά και νου. Σε όλους. Μα οι, άνθρωποι, βλέποντας το φως, προτιμούν το σκοτάδι και μισούν το φως. Και δεν έρχονται στο φως. Γιατί τα έργα τους είναι πονηρά. Φως του Χριστού είναι το έλεός Του. Ότι ο Θεός είναι οικτίρμων και ελεήμων μακρόθυμος και πολυέλεος.

Χριστούγεννα. Εορτή ελέους. Για μας έγινε άνθρωπος. Για να μας σώσει.

Ας Τον παρακαλέσουμε ταπεινά:

Παράτεινον το έλεος Σου, στον κόσμο Σου.

Είτε σε αγαπάνε και Σε επικαλούνται, είτε και όχι. δείξε τα ελέη Σου. Κύριε, σε όλον τον κόσμο Σου.

(+οΝ.Μ «Λυχνία»,Δεκέμβριος 2010)