Το εργαστήριο μου

VatopaidiFriend: Ένας σύγχρονος νέος διηγείται πώς γνώρισε το Χριστό και πώς οδηγήθηκε στην αληθινή επίγνωση και έγινε φίλος του μέσα από απλές καθημερινές συνήθειες που αποτελούσαν τη χαρά, τη διασκέδαση, την απόλαυσή , την ανάπαυσή του!

Όπως είναι φυσικό, μετά από όλα αυτά φαινόμουν αρκετά ντροπιασμένος. Θέλοντας λοιπόν, από ό,τι κατάλαβα, να μου δώσει λίγο θάρρος, ο Χριστός με ρώτησε: Δεν μου λες; Τον ελεύθερο χρόνο σου κάνεις καμιά δουλίτσα;

-Προσπαθώ, Κύριε. Κάτι κάνω!…

-Πάμε να δούμε.

Κατεβήκαμε μαζί στο υπόγειο. Εκεί, σε μια ακρούλα, είχα ένα πάγκο με ένα πολύ φτωχικό εξοπλισμό. Και πότε-πότε, κατά κυριολεξία στη «χάση και στη φέξη», κατέβαινα εκεί και προσπαθούσα κάτι να κάνω.

Μόλις ο Χριστός είδε τον πάγκο, μου είπε:-Μπράβο, ωραίος πάγκος! Ωραία λουστραρισμένος! Μα τί κάνεις εδώ; Κάνεις κάτι για τη βασιλεία του Θεού;

Του έδειξα κάποιο από τα «έργα» μου. Το καλύτερο, που διέθετα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Με κοίταξε θλιμμένα και μου είπε: -Αυτά τα ψευτοπαιχνιδάκια είναι όλα κι όλα που έχεις κάνει για τη βασιλεία του Θεού;

Ντράπηκα πολύ. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα. Όλα, όσα είχα στο σπίτι μου για τον εαυτό μου, ήταν υπέροχα. Και μόνο εκείνα, που έκανα για τη βασιλεία του Θεού, ήταν αθλιότητα!… Ψευτοπαιχνιδάκια!… Έσκυψα το κεφάλι και είπα: -Το ξέρω, Κύριε. Αυτά είναι λίγα, και χωρίς αξία. Σε έργα καλά, είμαι μέχρι τώρα φτωχός. Θα ήθελα όμως να κάνω κάτι. Βοήθησέ με. Οδήγησέ με.

-Θέλεις να προκόψεις:

-Θέλω! Μα πώς;

-Εγώ θα σε βοηθήσω. Το ξέρω, ότι είσαι αδύνατος. Ότι «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Βάλε το βαθειά μέσα σου, ότι είσαι μαθητής μου. Και προσπάθησε, να ακολουθείς τις υποδείξεις μου. Και θα γίνεις μια ημέρα σπουδαίος. Εμπρός, λοιπόν στην δουλειά. Με όρεξη και με συνέπεια.

-Από πού να αρχίσω, Κύριε;

Από τη μελέτη του Ευαγγελίου. Και να προχωρείς με την προσευχή, με τη νηστεία και με την εγκράτεια. Και σιγά-σιγά θα τα βρεις όλα. Και θα γεμίσεις με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

-Ποία είναι. Κύριε;

-Αγάπη. Χαρά. Ειρήνη. Μακροθυμία, Χρηστότητα. Αγαθοσύνη. Πίστη. Πραότητα. Εγκράτεια (Γαλ. 5,12}. Τί καλύτερο μπορεί να ποθήσει ένας άνθρωπος; Και να το ξέρεις. Όσο πιο πολύ αγωνίζεσαι, τόσο περισσότερα θα σου δίνω. Εκείνοι που κοπίασαν, έφτασαν πολύ ψηλά. Μη φοβάσαι λοιπόν. Εγώ θα είμαι πάντοτε μαζί σου. Θα σε ενισχύω και θα σου δίνω και δύναμη και χαρά και ειρήνη.

(Μητροπολίτου Μελετίου, «Έλα Χριστέ»)