Αποθάρρυνσις

Περιστρέφων το βήμα εδώ και εκεί,
μή ευρίσκων ειμή δυστυχίαν.
Επεθύμουν αλλού η ψυχή να οική
εις ζωήν μακαρίαν.

.

Εισελθών εις τα πρόθυρα κόσμου σκληρού
εγευσάμην και πόνους και θλίψεις.
Είναι δώρα ωραίου εφήβου καιρού,
ειν του βίου ανοίξεις.

.

Συμφορά οδυνών με πιέζει πληθυς
και δακρύων το όμμα μου βρίθει,
Εις τους πόνους μ αναίσθητος μέν ο καθείς
και ψυχρός ως η λήθη.

.

Εσκεπτόμην τον βίον ως όναρ γλυκύ,
Εστεμμένον με ρόδα και κρίνα,
Πλήν απάτη! η σκέψις μου ήτο κακή
Γλυκύ όναρ το μνήμα.

.

Περί μέλλοντος θέλω τηρήσει σιγήν
Ασαφές υπό πάντων καλείται,
Παρελθόντος πλην φέρει φρικτήν οιμωγήν,
η ψυχή και φοβείται.

.

Από τα “ΑΠΑΝΤΑ” του Δ. Λιπέρτη (1866-1937) , Έκδοση Γ΄, Κύπρος 2000. (Ανέκδοτα Ποιήματα, σελ. 278)