Εκατομμύρια θεατές παρακολούθησαν το δράμα των Χιλιανών μεταλλωρύχων

15 Οκτωβρίου 2010

Μέσω τηλεόρασης και Ίντερνετ, η δραματική ιστορία του εντοπισμού και της διάσωσης των εγκλωβισμένων Χιλιανών μεταλλωρύχων μονοπώλησε το ενδιαφέρον εκατομμυρίων θεατών σε όλο τον κόσμο.

Η συντροφικότητα, το σθένος και η καρτερικότητα των μεταλλωρύχων ήταν σίγουρα κάποια από τα στοιχεία που «αιχμαλώτισαν» τα εκατομμύρια των θεατών που παρακολούθησαν μέσω τηλεόρασης ή Διαδικτύου το όλο δράμα- αυτά, και το ότι ο κόσμος φάνηκε πως θέλει- για αλλαγή- και κάποια καλά νέα.

«Πρόκειται για μία συγκινητική ιστορία. Έχει οικογενειακές αξίες. Έχει το στοιχείο της σωστής ηγεσίας. Έχει τα πάντα που θα έπρεπε να έχουμε εμείς εδώ» είπε ο Μαρκ Βανούτσι, ένας απλός πολίτης που παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα σε μία τηλεόραση στην Τimes Square της Νέας Υόρκης. Η σύζυγός του συμπλήρωσε: «Αυτοί οι άνθρωποι στο ορυχείο, αντί να στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, συνεργάστηκαν, συνδέθηκαν».

Οι εικόνες των μεταλλωρύχων που για πρώτη φορά εντός διαστήματος δύο μηνών αντίκρισαν τον ήλιο, συνάντησαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και ανέπνευσαν καθαρό αέρα έκαναν το γύρο του κόσμου. «Νιώσαμε σαν να ήμασταν εκεί μαζί τους, ακόμα και αν βρισκόμασταν τόσο μακριά, στο Λονδίνο» είπε ο Χοσέ Τορά, στην Αγγλία. «Για μία φορά, πρόκειται για μία ιστορία με καλό τέλος». «Είναι τρομερό το ότι κατάφεραν να μείνουν εκεί κάτω τόσο καιρό και να μην τρελαθούν» σχολίασε η Ταμάρα Κράιου, 21χρονη φοιτήτρια από τη Σιγκαπούρη που σπουδάζει στο Λονδίνο.

Η διάσωση του κάθε μεταλλωρύχου προκάλεσε κύματα συγχαρητηρίων μηνυμάτων στο Twitter, όπου πολλοί χρήστες κάνουν τις δικές τους προτάσεις για μία κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας. Κάποιοι χρήστες στο Μεξικό δημοσίευσαν γλυκόπικρα μηνύματα, συγχαίροντας την κυβέρνηση της Χιλής, αλλά εκφράζοντας τη λύπη τους που η δική τους χώρα δεν κατάφερε να διασώσει τους 65 ανθρακωρύχους που πέθαναν το 2006 μετά από έκρηξη σε ορυχείο.

Στην Ισπανία, ο Ελίας Σαγκουΐλο, ένας από τους 50 ανθρακωρύχους που συμμετείχαν σε υπόγεια διαμαρτυρία το Σεπτέμβριο για μισθούς που δεν έχουν καταβληθεί και αποζημιώσεις, είπε πως αυτός και οι συνάδελφοί του παρακολουθούσαν τη δοκιμασία των Χιλιανών μεταλλωρύχων μέρα με τη μέρα.

«Είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που αντιμετώπισαν την κατάσταση οι Χιλιανοί ανθρακωρύχοι. Από την αρχή μέχρι το τέλος, συμπεριφέρθηκαν σαν πραγματικοί εργάτες ορυχείων» είπε σχετικά.

Στην Κίνα, η επιχείρηση διάσωσης προβλήθηκε από όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. «Για περισσότερο από δύο μήνες, οι μεταλλωρύχοι, οι οικογένειές τους, οι πολίτες και η κυβέρνηση έκαναν ένα θαύμα ζωής. Η διάσωση είναι μία λαμπρή στιγμή της ανθρώπινης φύσης» αναφέρθηκε από το πρακτορείο Xinhua.

Τα κινεζικά ανθρακωρυχεία θεωρούνται τα πιο θανάσιμα του κόσμου, με περισσότερους από 2.600 νεκρούς σε ατυχήματα το περασμένο έτος- ωστόσο, πρόκειται για βελτίωση σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, καθώς οι αρχές έκλεισαν πολλά παράνομα ορυχεία.

Επίσης, τα νέα έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό και στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Πολωνία, χώρα με πολλά ανθρακωρυχεία που έχει κατά καιρούς θρηνήσει πολλά θύματα από τραγικά ατυχήματα.

Ο Κλίφορντ Άρον, Αμερικανός επιχειρηματίας που ζει στην Πολωνία, είπε ότι συγκινήθηκε από τον ηρωισμό των μεταλλωρύχων και την αξιοσύνη των ηγετών της Χιλής.

«Υπάρχει προφανής και μεγάλη αντίθεση με την Αμερική» σχολίασε σχετικά. «Τότε με τον τυφώνα Κατρίνα, η κυβέρνηση Μπους αποδείχτηκε εντελώς ανίκανη και αδιάφορη μπροστά στην τραγωδία. Στην πετρελαιοκηλίδα της ΒΡ, η απάντηση της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν να ρίξει όλη την ευθύνη στην εταιρεία. Οι Χιλιανοί μας έδειξαν τι σημαίνει ηγεσία και διαχείριση κρίσεων. Κινδύνευαν ζωές, και όλος ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε» είπε ο 52χρονος, γεννημένος στο Μπρονξ, Άρον, συμπληρώνοντας πως η αντοχή που έδειξαν οι μεταλλωρύχοι ήταν αξιοθαύμαστη.

Ο Τοντ Ράσελ, Αυστραλός χρυσωρύχος που είχε αποκλειστεί μετά από σεισμό ένα μίλι κάτω από την επιφάνεια το 2006 (μαζί με τον Μπραντ Γουέμπ) είπε πως οι μεταλλωρύχοι θα αντιμετωπίσουν τώρα το πρόβλημα της προσαρμογής, καθώς ο ίδιος πάσχει από αϋπνίες και εφιάλτες- έχει διαγνωστεί διαταραχή μετατραυματικού στρες, όπου και ο ίδιος αποδίδει την κατάρρευση του γάμου του.

Χιλιανοί μετανάστες παρακολούθησαν το δράμα με κάθε λεπτομέρεια: ο μάνατζερ ενός χιλιανού εστιατορίου στη Νέα Υόρκη φόρεσε ένα κράνος ορυχείου με γραμμένη πάνω τη λέξη «Esperanza» («ελπίδα» στα ισπανικά), ενώ στο εστιατόριο Sabores Chilenos στο Μαϊάμι, 40 άτομα μαζεύτηκαν το βράδυ της Τρίτης για να παρακολουθήσουν τη διάσωση.

«Ήταν μία αίσθηση σχεδόν ίδια με το να βλέπεις τις εικόνες από τα πρώτα βήματα του ανθρώπου στη Σελήνη» είπε η σερβιτόρα Ίνγκριντ Σουφάν.

«Είμαστε συνηθισμένοι στην καταστροφή» είπε ο Πέδρο Λομπολέδο, ο οποίος είχε σταματήσει στο εστιατόριο την Τετάρτη καθώς πήγαινε στη δουλειά του, αναφερόμενος στον σεισμό που έπληξε φέτος της Χιλή- «αλλά τώρα και στα θαύματα».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AP