Ο Αγιασμός του ανθρώπου

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΕΡΝΕΖΟΥ

Η ψυχή και το σώμα αλλά και ολόκληρη η φύση μετά το ρήγμα στις σχέσεις Θεού και ανθρώπου, υποφέρουν. Μετά την πτώση διασπασθήκαμε και παραδοθήκαμε στη φθορά.

Ρωμ. ε’, 12-13: Το πρώτο οδυνηρό αποτέλεσμα είναι ο θάνατος και όλες οι αμαρτητικές εκδηλώσεις της φθαρμένης ανθρώπινης φύσης. Έχουμε μια αφύσικη εξέλιξη και διακοπή της κοινωνίας με την άγια ζωή του Θεού. Η άρση της ανώμαλης αυτής κατάστασης είναι το έργο του Αγιασμού. Η ενέργεια του Θεού που ανατρέπει τους νόμους της ανθρώπινης φθοράς και ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της αφθαρσίας λέγεται Αγιασμός. Με πιο απλά λόγια Αγιασμός είναι το μπόλιασμα του ανθρώπου στην Αγία ζωή του Θεού και η μεταβολή στους κακούς αμαρτωλούς τρόπους με τη δημιουργία καλών τρόπων, νέων όρων ζωής.

Ποιος αγιάζει τον άνθρωπο

Ο αγιασμός του ανθρώπου γίνεται με το απολυτρωτικό έργο του Χριστού.

Α’ Ιωάν. ε’ 11, 12: «Και αυτή είναι η μαρτυρία του Θεού: Έδωκε ο Θεός σε μας τους πιστούς αιώνια ζωή. Η ζωή αυτή υπάρχει στον Υιό και διά της ενώσεως μετά του Υιού του μεταδίδεται στους πιστούς. Εκείνος που είναι ενωμένος με τον Υιό και τον έχει σαν δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος που δεν έχει τον Υιό του Θεού, δεν έχει τη ζωή».

Κολοσ. α’, 15-16: «Αυτός ο Υιός είναι εικόνα του Θεού που δεν βλέπεται με τα σωματικά μάτια. Είναι πρώτος που γεννήθηκε, δεν κτίσθηκε, γεννήθηκε από την ίδια ουσία του Πατέρα Θεού προτού να γίνουν όλα. Ναι γεννήθηκε προτού να δημιουργηθεί ο κόσμος. Γιατί με Αυτόν έγιναν όλα όσα υπάρχουν στους ουρανούς και όσα είναι στη γη, εκείνα που βλέπουμε και εκείνα που δεν βλέπουμε- από αυτόν υπάρχουν και με αυτόν θα τελειοποιηθούν».

Μεταφέροντας την μαρτυρία της Αγίας Γραφής για το πρόσωπο του Χριστού στη σημερινή κοινωνία δεν μπορεί κανείς να μην ακούσει και να μη δει, τι λέγεται και τι γίνεται γύρω μας· στο δρόμο, στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στην επιχείρηση, στο σπίτι. Μια άρνηση. Μια αλλόκοτη και αστήρικτη αμφισβήτηση. Μια δηλητηριασμένη αδιαφορία.

Πόση πίκρα, αλήθεια, για την τόση άγνοια, να υπάρχουν ακόμη μετά τόσους αιώνες, άνθρωποι που αμφισβητούν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού. Να μην του χαρίζουν ούτε τα ίδια μέτρα έρευνας, κρίσης και σύγκρισης με άλλα ιστορικά πρόσωπα. Δεν διαβάζουν, δεν βλέπουν ότι δεν υπάρχει σοβαρή επιστημονική έρευνα που να αμφισβητεί το πρόσωπο του Χριστού. Ανιστόρητοι και ανημέρωτοι δεν κάνουν τον κόπο να διαβάσουν πώς τα κύματα του αθεϊσμού και της αμφισβήτησης στην Ευρώπη και άλλου έσπασαν πάνω στα τείχη της ιστορίας. Δεν έμαθαν ότι διάσημοι ψεύτες και πλαστογράφοι της ιστορίας αγωνίσθηκαν σκληρά χωρίς αποτέλεσμα να αποδείξουν μυθικό το πρόσωπο του Λυτρωτή, το πρόσωπο που χώρισε την Παγκόσμια Ιστορία σε «προ» και «μετά Χριστόν», μάταιος κόπος…

Μάθετε το μια για πάντα! Ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, Σωτήρας και Λυτρωτής, το μοναδικό και εξαίρετο πρόσωπο στην Ιστορία όλου του κόσμου, γεννήθηκε και έζησε σε ορισμένη ιστορική εποχή, σε γνωστό λαό και χώρα.

Απ’ αυτή τη χώρα που γεννήθηκε, τη γη του Ισραήλ, αιώνες παραγγέλλει, φωνάζει από τα παράλια της Λίμνης της Γαλιλαίας:

Ματθ. ια’ 28: «Ελάτε σε μένα όλοι όσοι είσθε κοπιασμένοι και φορτωμένοι από το βάρος της αμαρτίας και εγώ θα σας αναπαύσω». Θα τονίσει δε ότι πρώτιστο καθήκον είναι ο αγιασμός, η σωτηρία της ψυχής απευθύνοντας το αδυσώπητο ερώτημα:

Ματθ. 16, 26: «Τι έχει να ωφεληθεί ο άνθρωπος εάν κερδίσει όλο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του; Ή τι αντάλλαγμα θα δώσει για να την εξαγοράσει από την αιώνια απώλεια;».

Αποκαλύπτει ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και αυτοί που τον προσκυνούν πρέπει πνευματικά και αληθινά να τον προσκυνούν.

Θέλει να κάμει άγιο τον άνθρωπο, να του αναπλάσει την πεσμένη προσωπικότητα:

Α’ Πέτρ. 1, 16: «Να είσθε, άγιοι, γιατί εγώ είμαι άγιος».

Ιωάν. ιζ’ 17, 19: Στην προσωπική συνομιλία Του με τον Θεό Πατέρα εξομολογείται: «Πατέρα μου χάριν αυτών αφιέρωσα ολόκληρη τη ζωή μου σε σένα και προσφέρω τον εαυτό μου θύμα και σφάγιο ιερό για να είναι και αυτοί αγιασμένοι με αυτή τη θυσία πιστεύοντας στο λόγο της αλήθειας».

Θέλει θεωμένο τον άνθρωπο να τον βάλει στο κράτος της απέραντης αιωνιότητας, στους κόλπους του Τριαδικού Θεού, στη Βασιλεία Του. Διαβεβαιώνει δε ότι η Βασιλεία Του αρχίζει από ετούτη τη ζωή, ότι ο ίδιος θα ξανάρθει στη γη για να αποδώσει δικαιοσύνη στον καθένα στην τελική κρίση αλλάζοντας ολόκληρο τον κόσμο.

Ιωάν. 14, 2-3: «Στους ουρανούς στο σπίτι του Πα¬τέρα μου υπάρχουν πολλοί τόποι διαμονής, εάν δεν υπήρχαν πολλοί τόποι θα σας το έλεγα. Και εγώ πηγαίνω τώρα να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάγω στους ουρανούς και σας ετοιμάσω τόπο, πάλι θα έλθω και θα σας παραλάβω κοντά μου για να είσθε και σεις εκεί όπου είμαι εγώ».

Πού και πώς γίνεται ο αγιασμός του ανθρώπου

Ο αγιασμός του άνθρωπου, η σωτηρία του, πραγματοποιείται μόνο μέσα στην Εκκλησία που είναι σώμα Χριστού. Από τη γέννηση μέχρι το θάνατο η φιλόστοργη Μάννα Εκκλησία ποτέ δεν εγκαταλείπει τα παιδιά της· «εκχέει» την ευλογία του Θεού στο σύνολο της ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής του πιστού. Η Εκκλησία είναι το κέντρο και το όργανο συνέχισης του απολυτρωτικού έργου του Χριστού. Εφοδιάσθηκε από το Χριστό με όλα τα μέσα και τις πνευματικές εξουσίες για να ενσωματώνει τους πιστούς στη Βασιλεία του Θεού.

Η ενσωμάτωση, η ένταξη στην Εκκλησία γίνεται με τα μυστήρια. Με το Βάπτισμα, τη Θεία Κοινωνία, τη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Με τη Μετάνοια και την Εξομολόγηση όσοι έχουν απομακρυνθεί και επιστρέφουν σ’ αυτή. Με το Γάμο οργανώνεται το οικογενειακό κύτταρο, η μικρή Εκκλησία. Με την Ιερωσύνη μεταδίδεται στους πιστούς για τη σωτηρία τους, η χάρη του Αγίου Πνεύματος που δικαιώνει και αγιάζει. Διά της Ιερωσύνης ο Χριστός συγκρότησε, όρισε την Κυβέρνηση της Εκκλησίας.

Την Εκκλησιαστική Κυβέρνηση – Ιεραρχία που την αποτελούν οι Επίσκοποι, οι Ιερείς και οι Διάκονοι. Δεν έχουμε εδώ διάσπαση των μελών της Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών, αλλά διάκριση από την ειδική μυστηριακή Ιερωσύνη που έχουν μόνο οι κληρικοί από την Χειροτονία.

Α’ Κορ. δ’ 1: Οι ιερείς θα μας πει ο Απόστολος Παύλος είναι «διαχειρισταί των ουρανίων και άγνωστων αληθειών που μας απεκάλυψε ο Θεός» «Οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού».

Τέλος με το Ευχέλαιο η Εκκλησία βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο που πονά και υποφέρει.

Η Μάννα Εκκλησία είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική. Έχει μία κεφαλή τον Χριστό, ένα Άγιο Πνεύμα, ένα Σώμα, μία Πίστη, ένα Βάπτισμα, μία Αρχή, ένα σκοπό, χωρίς τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς, να περιλάβει στους κόλπους της όλους χωρίς εξαίρεση τους ανθρώπους σε όλη την υφήλιο, σε όλα τα πέρατα τής Οικουμένης για να γίνει: «Μία Ποίμνη, Ένας Ποιμένας».

Κορυφαία στιγμή αυτής τής Παγκόσμιας Αγιάσεως αποτελεί η Θεία Λειτουργία – Θεία Ευχαριστία. Τα πάντα συγκλίνουν και συγκεντρώνονται στη μεγάλη αυτή Προσευχή – Μυστήριο που γίνεται για όλους και όλα.

Το στοιχείο του αγιασμού

Όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας που αγιάζουν και σώζουν τον άνθρωπο ενεργούνται από το Άγιο Πνεύμα.

Το στοιχείο της φθαρμένης σάρκας καταπολεμεί¬ται και εξουδετερώνεται με το νέο στοιχείο που το δωρίζει ο Θεός, το Άγιο Πνεύμα.

Αυτό είναι το στοιχείο, το μέσον του Αγιασμού.

Ο Απόστολος Παύλος Ρωμ. η’, 2 θα μας πει: «Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος είναι ζωή και μεταδίδει ζωή σ’ αυτούς που έχουν ενωθεί με τον Ιησού Χριστό, μαζί με όλους αυτούς ελευθέρωσε και μένα από το νόμο και την δύναμη της αμαρτίας και του θανάτου».

Το θείο έργο λοιπόν της σωτηρίας, του αγιασμού, της απολύτρωσης γίνεται αδιάλειπτα – ασταμάτητα μέχρι της συντέλειας των αιώνων από το Άγιο Πνεύμα. Στο ίδιο κεφάλαιο, θα συνεχίσει ο Απόστολος: «Εάν κατοικεί μέσα μας ο Χριστός διά του Πνεύματος Του το σώμα μεν υπόκειται στο φυσικό θάνατο -πεθαίνει (εξ αιτίας της προπατορικής αμαρτίας), η ψυχή όμως θα έχει αιώνια ζωή λόγω της δικαίωσης που μας έδωκε ο Χριστός. Όσοι «κυβερνώνται» από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι παιδιά του Θεού».

Επομένως η πνοή που δίνει ζωή και δύναμη, συνεχίζει το απολυτρωτικό έργο, το έργο του αγιασμού, φέρνει και ερμηνεύει αλάθητα τις αιώνιες αλήθειες και άξιες, είναι ο ίδιος Θεός Λόγος και το Άγιο Πνεύμα.

Γαλ. ε’, 17: Ο αγώνας, η πάλη, η προσπάθεια πρέ¬πει να εντείνονται γιατί «η κατώτερη φύση μας επιθυμεί και πράττει εναντίον της ανώτερης πνευματικής φύσεως μας»· και συνεχίζει:

Ρωμ. η’, 4: «Νέα ζωή εγχύνεται από το Άγιο Πνεύμα σε όσους δικαιώθηκαν.

Να ζούμε τώρα όχι όπως μας οδηγεί η σάρκα αλλά με τις οδηγίες του Αγίου Πνεύματος».

Και σε μια θεία έξαρση του θα μας ερμηνεύσει ο Μέγας Παύλος, ό,τι του αποκάλυψε ο Θεός.

Γαλ. ε’, 22-25: «Καρπός τον οποίο παράγει το Άγιο Πνεύμα με το φωτισμό και τη χάρη που χορηγεί στις ψυχές μας είναι η αγάπη, η χαρά, που προέρχεται από την αγαθή συνείδηση, η αχώριστη απ’ αυτή ειρήνη, η ανοχή και η πλατειά καρδιά στις αδικίες που μας κάνουν οι άλλοι, η αγαθή διάθεση και καλοσύνη, η ευεργετική εκδήλωση και εξωτερίκευσή της, η αξιοπιστία στους λόγους, και τις υποσχέσεις μας, η πραότητα, η εγκράτεια σε κάθε πονηρό. Όσοι ανήκουν πράγματι στο Χριστό νέκρωσαν τον σαρκικό εαυτό τους με τα πάθη και τις επιθυμίες του. Εάν ζούμε σύμφωνα με τη φώτιση – έμπνευση του Αγίου Πνεύματος η συμπεριφορά μας να είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις του Αγίου Πνεύματος».

Χριστιανοί!

Εφεσ. δ’, 30: «Μη λυπείτε το Άγιο Πνεύμα με το οποίο σφραγισθήκατε και σημαδευτήκατε σαν δικοί του για την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας που θα πετύχουμε την τέλεια απολύτρωση».

Χριστιανοί!

Κορ. β’, 6, 2: «Μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους του να σας παρακαλούν, όχι. Γιατί λέγει η Γραφή. Στον κατάλληλο καιρό, σε άκουσα και σε ημέρα που δίνεται η σωτηρία σε βοήθησα. Να τώρα είναι καιρός κατάλληλος, να τώρα είναι ημέρα σωτηρίας».

Ένας από τα εκατομμύρια των ανθρώπων που άκουσαν τον Χριστό είναι και ο Όσιος Ιωάννης από την Ρωσία. Δέχθηκε την πρόσκληση και πρόσφερε Σ’ Αυτόν τη ζωή του.

Σήμερα που ήρθες και χαιρέτισες, φίλησες το μυρωμένο από το Άγιο Πνεύμα σώμα του, το χαριτόβρυτο και θαυματουργό ιερό του Λείψανο ή κάπου μακριά από τον τόπο ετούτο, ή στα ξένα, ή σε χαρά, ή σε λύπη και ανάγκη διαβάζεις αυτές τις γραμμές, σήκω επάνω!

Σήκω επάνω, αγάπησε το Θεό, κόψε τον Γόρδιο δεσμό των εμποδίων, σπάσε τον κλοιό της αμαρτίας, μην παραβλέπεις αυτή την παραγγελία του Θεού που σε συμφέρει και τώρα και στην αιωνιότητα. «Να τώρα (για σένα, για μένα, για τον καθένα) είναι καιρός κατάλληλος, Να τώρα είναι ήμερα για να σωθείς».

Το σήμερα είναι δικό μας, το αύριο είναι του Θεού. Μόνο με τη θέληση σου, με προσωπική εκλογή αυτού του δρόμου, αυτής τής ζωής. Αυτή η εκλογή είναι η ουσία της πίστης, όχι μηχανική και άλογη υποταγή αλλά ελεύθερη εκλογή.

Και κλείνω με λόγια της Καινής Διαθήκης που προσωπικά με συγκλονίζουν και συνέχουν τη ζωή μου και ο καθένας ίσως από μας δεν μπορεί να τα περάσει χωρίς να προβληματισθεί:

Εβρ. ιβ’, 14: «Επιδιώκετε να έχετε ΕΙΡΗΝΗ με όλους.

Επιδιώκετε και τον ΑΓΙΑΣΜΟ και την καθαρότητα της καρδιάς από κάθε πάθος. Γιατί χωρίς τον ΑΓΙΑΣΜΟ κανένας δεν θα δει τον Κύριο…».

«Ειρήνην διώκετε μετά πάντων, και τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον».

«Χωρίς τον αγιασμό κανένας δεν θα δεί τον Κύριο».

Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Βερνέζου

Πνευματικές καταθέσεις καρδίας εις εικοδομήν πιστών

Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/agiasmos_tou_anthropou.el.aspx