Message of His All Holiness, the Ecumenical Patriarch Bartholomew, on the Day of the Protection of the Environment (2010) (Ελληνικά, English, Français, Deutsch)

Ἀριθμ.Πρωτ.828

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ

ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὁ μακαριστός προκάτοχος ἡμῶν ἀοίδιμος Πατριάρχης Δημήτριος ἔχων πλήρη ἐπίγνωσιν τῆς κρισιμότητος τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως, καθώς καί τῆς εὐθύνης τῆς Ἐκκλησίας διά τήν ἄμεσον καί ἀποτελεσματικήν ἀντιμετώπισίν της, ἐξέδωκε πρό δύο καί πλέον δεκαετιῶν τήν πρώτην ἐπίσημον ἐγκύκλιον διά τήν διαφύλαξιν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ἡ ἐγκύκλιος ἐκείνη, διά τῆς ὁποίας ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία καθιέρωσεν ἐπισήμως τήν α΄ Σεπτεμβρίου, ἀρχήν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ὡς ἡμέραν προσευχῆς διά τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος, ἀπηυθύνετο πρός τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας εἰς ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς.

Ὅπως μέ διορατικότητα εἶχεν ἐπισημάνει τότε ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ σημασία τοῦ εὐχαριστιακοῦ καί ἀσκητικοῦ ἤθους τῆς παραδόσεώς μας ἀναδεικνύεται ὡς μεγίστη καί κρίσιμος προσωπική συνεισφορά εἰς τόν καλόν καί πανανθρώπινον ἀγῶνα τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ὡς Θείας Κτίσεως καί κοινῆς κληρονομίας. Σήμερον, μεσούσης μιᾶς ἄνευ προηγουμένου οἰκονομικῆς κρίσεως, ἡ ἀνθρωπότης δοκιμάζεται πολλαχῶς. Ἡ δοκιμασία ὅμως αὕτη δέν ἀφορᾷ μόνον εἰς τάς προσωπικάς δυσκολίας ἑνός ἑκάστου ἐξ ἡμῶν, ἀλλά εἰς τήν ἀνθρωπότητα συνολικῶς ὡς κοινωνίαν, συμπεριφοράν καί ἀντίληψιν διά τόν περιβάλλοντα κόσμον καί ἱεράρχησιν ἀξιῶν καί προτεραιοτήτων.

Εἶναι σημαντικόν, ἡ παροῦσα θλιβερά οἰκονομική κρίσις νά ἀποτελέσῃ ἔναυσμα διά τήν πολυθρυλουμένην καί ἀπολύτως ἀναγκαίαν στροφήν πρός τήν περιβαλλοντικῶς βιώσιμον ἀνάπτυξιν. Πρός ἐκεῖνο τό πρότυπον δηλαδή τῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς πολιτικῆς, ἡ ὁποία θέτει ὡς βάσιν τό περιβάλλον καί ὄχι τό ἀνεξέλεγκτον οἰκονομικόν κέρδος. Ἄς ἀναλογισθῶμεν ὅλοι ἐπί παραδείγματι τί δύναται νά συμβῇ εἰς κράτη, τά ὁποῖα σήμερον πλήττονται ἐντόνως ἐκ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί πενίας, ὅπως ἡ Ἑλλάς, ἡ ὁποία διαθέτει ταὐτοχρόνως ἐξαιρετικόν φυσικόν πλοῦτον: μοναδικά οἰκοσυστήματα, σπάνια εἴδη χλωρίδος καί πανίδος καί φυσικούς πόρους, ὡραιότατα τοπία, ἄφθονον ἥλιον καί ἄνεμον. Ἐάν τά οἰκοσυστήματα ὑποβαθμισθοῦν καί ἐκλείψουν, οἱ φυσικοί πόροι ἐξαντληθοῦν καί τά τοπία καταστραφοῦν, ἐνῷ ἐκ τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς προκύψουν ἀπρόβλεπται καιρικαί συνθῆκαι, ποία θά εἶναι ἡ βάσις καί τό οἰκονομικόν μέλλον τῶν κρατῶν αὐτῶν καί συνολικῶς τοῦ πλανήτου;

Ἐκτιμῶμεν, λοιπόν, ὅτι τώρα καθίσταται ἀδήριτος ἡ ἀνάγκη διά τήν συνάρθρωσιν κοινωνικῶν συναινέσεων καί πολιτικῶν πρωτοβουλιῶν, ὥστε νά καταστῇ δυνατή ἡ στροφή πρός μίαν ὁδόν ἀειφορίας καί οἰκολογικῶς βιωσίμου ἀναπτύξεως.

Διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας, ἡ προστασία τοῦ περιβάλλοντος, ὡς θείας καί «καλῆς λίαν» κτίσεως, ἀποτελεῖ μεγίστην εὐθύνην διά τόν ἄνθρωπον, ἀνεξαρτήτως τῶν ὑλικῶν ἤ οἰκονομικῶν ὠφελειῶν τάς ὁποίας δύναται νά ἀποφέρῃ. Ἡ ἄμεσος διασύνδεσις τῆς θεοσδότου ὑποχρεώσεως καί ἐντολῆς «ἐργάζεσθαι καί φυλάσσειν» μέ κάθε πτυχήν τῆς συγχρόνου ζωῆς, ἀποτελεῖ τήν μόνην ὁδόν διά τήν ἁρμονικήν συνύπαρξιν μέ ἕκαστον στοιχεῖον τῆς κτίσεως καί μέ τό σύνολον τοῦ φυσικοῦ κόσμου ἐν γένει.

Καλοῦμεν λοιπόν πάντας, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, εἰς τόν τιτάνειον ἀλλ᾿ ὅμως δίκαιον ἀγῶνα διά τόν μετριασμόν τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως καί τήν ἀποτροπήν τῶν χειροτέρων ἐκ τῶν ἐπιπτώσεων αὐτῆς, μέ ἀπώτερον σκοπόν τήν ἐναρμόνισιν τοῦ προσωπικοῦ ἀλλά καί τοῦ συλλογικοῦ μας τρόπου ζωῆς καί σκέψεως μέ τάς ἀπαιτήσεις διαβιώσεως καί διατηρήσεως τόσον τῶν φυσικῶν οἰκοσυστημάτων καί ἑνός ἑκάστου ἐκ τῶν εἰδῶν χλωρίδος καί πανίδος, ὅσον καί τοῦ σύμπαντος κόσμου ὡς ἑνιαίου καί ἀδιαιρέτου συνόλου.

,βι’ Σεπτεμβρίου α’

+ ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος, διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Message of His All Holiness, the Ecumenical Patriarch Bartholomew, on the Day of the Protection of the Environment (2010).

Protocol Number 828

+B A R T H O L O ME W

By the mercy of God

Archbishop of Constantinople, New Rome and

Ecumenical Patriarch

Grace and peace unto the Plenitude of the Church

From the Fashioner of All Creation

Our Lord and God and Savior Jesus Christ

Beloved Children in Lord,

Our ever-memorable predecessor, the late Patriarch Demetrios, who possessed a deep awareness of the gravity of the environmental crisis, as well as of the responsibility of the Church to directly and effectively confront the crisis, issued the first official encyclical dealing with the protection of the natural environment more than two decades ago. Through this encyclical, the Mother Church officially established the date of September 1st, – the beginning of the ecclesiastical year – as a day of prayer for the protection of the environment, declaring it to the plenitude of the Church throughout the length and breadth of the world.

At that time, our Church insightfully emphasized the significance of the eucharistic and ascetic ethos of our tradition, that manifests our most important and most crucial unique contribution toward the proper and universal struggle for the protection of the natural environment as a Divine Creation and shared inheritance. Today, in the midst of an unprecedented financial crisis, humanity is facing many and diverse trials. But this trial is related not only to our individual hardships; this trial affects every aspect of human society, especially our behavior and perception of the surrounding world and the way we rank our values and priorities.

It is important to note that the current grievous financial crisis may spark the much-reported and absolutely essential shift to environmentally viable development; i.e., to a standard of economic and social policy whose priority will be the environment, and not unbridled financial gain. Let us all consider as an example what may happen to countries that are suffering today on account of the financial crisis and poverty, such as Greece, which at the same time have exceptional natural riches: unique ecosystems, rare fauna and flora and natural resources, exquisite landscapes, abundant sunlight and wind. If ecosystems deteriorate and disappear, natural sources become depleted, and landscapes suffer destruction, and climate change produces unpredictable weather conditions, on what basis will the financial future of these countries and the planet as a whole depend?

We hold, therefore, that there is a dire need in our day for a combination of societal sanctions and political initiatives, such that there is a powerful change in direction, to a path of viable and sustainable environmental development.

For our Orthodox Church, the protection of the environment, as a divine and very good creation, embodies a great responsibility for every human person, regardless of material or financial benefits. The direct correlation of the God-given duty and mandate, to work and preserve, with every aspect of contemporary life constitutes the only way to a harmonious co-existence with each and every element of creation, and the entirety of the natural world in general.

Therefore, we call upon all of you, beloved brethren and children in the Lord, to take part in the titanic and righteous battle to alleviate the environmental crisis, and to prevent the even worse results that derive from its consequences. Let us motivate ourselves to harmonize our personal and collective life and attitudes with the needs of nature’s ecosystems, so that every kind of fauna and flora in the world and in the universe may live and thrive and be preserved.

September 1st, 2010

Your beloved brother in Christ and

fervent supplicant before God,

+BARTHOLOMEW of Constantinople

Message du Patriarch Oecumenique Bartholomeos pour la gournee de l’ Environnement (2010).

N° de Protocole : 828

BARTHOLOMAIOS

Par la grâce de Dieu

Archevêque de Constantinople, Nouvelle Rome et

Patriarche Œcuménique

Que la grâce et la paix

De Notre Seigneur Dieu et Sauveur Jésus-Christ,

Auteur de toute la Création,

Soient avec le plérôme de l’Eglise

Enfants bien-aimés dans le Seigneur,

Il y a plus de vingt ans que notre bienheureux prédécesseur, feu le Patriarche Dimitrios, animé d’une profonde conscience quant à la gravité de la crise environnementale mais aussi de la responsabilité de l’Eglise à s’y confronter efficacement, publia la première encyclique officielle touchant à la protection de l’environnement. Par cette encyclique, l’Eglise Mère a officiellement institué le 1er septembre – début de l’année ecclésiastique – comme le jour de prière pour la protection de l’environnement, l’annonçant au plérôme de l’Eglise se trouvant aux quatre coins de la terre.

Dès lors, notre Eglise dans sa clairvoyance renfonça la dimension eucharistique et ascétique de la morale en puisant aux sources de sa tradition. Elle manifeste l’importance cruciale que nous donnons à notre engagement, tant du point de vue personnel que global, à l’égard de la protection de l’environnement comme une Création Divine et un héritage partagé. Aujourd’hui, au beau milieu d’une crise financière sans précédent, l’humanité doit faire face à toutes sortes d’épreuves. Mais ces épreuves ne sont pas uniquement liées à notre individualité. Elles sont nuisibles à la société dans ses moindres retranchements, et affectent en particulier notre comportement et notre perception du monde qui nous entoure, jusque dans la manière dont nous hiérarchisons nos valeurs et nos priorités.

Il est important de noter qu’il se pourrait que la gravité de la présente crise économique influence un changement essentiel dans le développement vital de l’environnement : la mise en place d’un modèle économique et social dont la priorité serait la prise en compte de l’environnement et non plus celle des gains financiers tous azimuts. Considérons donc, par exemple, ce qui pourrait arriver aux pays qui sont fortement affectés par la crise économique et par la pauvreté, comme la Grèce. Ces pays possèdent parallèlement une exceptionnelle richesse naturelle : des écosystèmes uniques, une faune et une flore rares, des ressources naturelles particulières, des paysages délicats abondants de vent et de soleil. Si les écosystèmes se détériorent, voire disparaissent, si les ressources naturelles s’épuisent, si les paysages sont endommagés, si le dérèglement climatique produit des effets imprévisibles sur le temps, sur quel fondement alors l’avenir financier de ces pays et de la planète tout entière dépendra ?

Par conséquent, nous estimons qu’il existe de nos jours un besoin inaliénable de coopération entre un agrément sociétal et des initiatives politiques, afin de permettre à la situation de changer et de s’engager en faveur de développements environnementaux viables et durables.

Pour notre Eglise Orthodoxe, la protection de l’environnement, que nous considérons comme une création divine et « très bonne », constitue une grande responsabilité pour chaque personne humaine, indépendamment des résultats matériels et financiers. La corrélation directe de la mission divine de « travailler et préserver » avec tous les aspects de la vie contemporaine constitue la seule perspective d’une co-existence harmonieuse avec chacun des éléments de la création et l’ensemble du monde naturel en général.

Par conséquent, nous appelons chacun d’entre vous, frères et sœurs, enfants bien-aimés dans le Seigneur, à prendre part à cette lutte titanesque et juste afin d’atténuer la crise environnementale et de prévenir des impacts encore pires qui pourraient en dériver. À cette fin, il convient que nous harmonisions notre vie personnelle comme collective, ainsi que nos comportements avec les besoins des écosystèmes afin que toute faune et toute flore de par le monde puissent vivre, perdurer et être préservées.

Le 1er septembre 2010

Votre frère bien-aimé en Christ

Fervent intercesseur auprès de Dieu

+BARTHOLOMAIOS de Constantinople

Hirtenbrief zum Tag der Bewahrung der Schöpfung (2010).

Protokoll-Nr. 828

+ Bartholomaios

durch Gottes Erbarmen Erzbischof von Konstantinopel, dem Neuen Rom,

und Ökumenischer Patriarch dem ganzen Volk der Kirche

Gnade und Friede von dem Schöpfer der ganzen Schöpfung,

unserem Herrn, Gott und Erlöser Jesus Christus

Im Herrn geliebte Kinder,

unser Vorgänger seligen Gedenkens, der berühmte Patriarch Dimitrios, hat im Bewusstsein der Schwere der ökologischen Krise und der Verantwortung der Kirche für eine unverzügliche und wirkungsvolle Reaktion darauf vor über zwei Jahrzehnten die erste offizielle Enzyklika zum Thema der Bewahrung der natürlichen Umwelt verfasst. Diese Enzyklika, mit der die Mutterkirche offiziell den 1. September, den Beginn des Kirchenjahres, zum Tag des Gebetes um den Schutz der Umwelt ausrief, war an das Pleroma der Kirche auf der ganzen Welt gerichtet.

Damals hat unsere Kirche mit klarem Blick festgestellt, dass das eucharistische und asketische Ethos unserer Tradition den bedeutendsten und maßgeblichsten personalen Beitrag zu dem guten und alle Menschen einbeziehenden Kampf für die Bewahrung der natürlichen Umwelt als göttlicher Schöpfung und gemeinsamem Erbe darstellt. Heute, inmitten einer beispiellosen Wirtschaftskrise, wird die Menschheit vielfältig geprüft. Diese Prüfung betrifft nicht allein die persönlichen Schwierigkeiten eines jeden von uns, sondern die Menschheit insgesamt als Gesellschaft, ihr Verhalten, den Schutz der Umwelt und die Hierarchie der Werte und Präferenzen.

Es ist wichtig, dass die gegenwärtige schwere Wirtschaftskrise die vielgerühmte und absolut unausweichliche Wende zu einer ökologisch nachhaltigen Entwicklung in Gang setzt. Es handelt sich dabei um eine Wende, die die Wirtschafts- und Gesellschaftspolitik an der Umwelt und nicht an dem sich der Überprüfung entziehenden wirtschaftlichen Nutzen orientiert. Wir sollten uns alle vor Augen halten, was in Staaten geschehen kann, die gegenwärtig von Wirtschaftskrise und Armut erschüttert werden, wie z. B. Griechenland, das über einen außerordentlichen natürlichen Reichtum verfügt: über einzigartige Ökosysteme, seltene Pflanzen- und Tierarten und natürliche Ressourcen, über wunderbare Landschaften, über Sonne und Wind in Fülle. Wenn die Ökosysteme nicht geschützt werden und verschwinden, die natürlichen Ressourcen verbraucht und die Landschaften zerstört werden, während gleichzeitig der Klimawandel zu unvorhersehbaren Witterungsbedingungen führt, erhebt sich die Frage, welche Grundlage und welche wirtschaftliche Zukunft diese Staaten und der Planet insgesamt noch haben können.

Wir sind der Auffassung, dass wir jetzt gezwungen sind, uns gesellschaftlich zu verständigen und politisch aktiv zu werden, damit wir den Weg der Nachhaltigkeit und der ökologischen Zukunftsfähigkeit einschlagen können.

Für unsere orthodoxe Kirche bedeutet der Schutz der Umwelt, der göttlichen und „sehr guten“ Schöpfung, die größte Verantwortung des Menschen, und zwar jenseits jeglichen materiellen und wirtschaftlichen Gewinns. Die direkte Verbindung der gottgegebenen Verpflichtung, des gottgegebenen Gebotes, „zu bebauen und zu hüten“ (Genesis 2,15) mit jedem Aspekt unseres Lebens ist die einzige Möglichkeit, in harmonischer Übereinstimmung mit jedem Element der Schöpfung und dem physischen Kosmos als ganzem zu leben.

Wir rufen darum, Brüder und im Herrn geliebte Kinder, alle dazu auf, diesen gewaltigen, aber dennoch gerechten Kampf zur Eindämmung der Umweltkrise und zur Abwendung ihrer furchtbarsten Folgen aufzunehmen – mit dem weiteren Ziel, unsere persönliche, aber auch unsere kollektive Lebens- und Denkweise mit den Erfordernissen der Rettung und der Bewahrung der natürlichen Ökosysteme und der Artenvielfalt von Flora und Fauna sowie der ganzen Welt als eines einheitlichen und unteilbaren Ganzen zur Übereinstimmung zu bringen.

1. September 2010

Patriarch Bartholomaios von Konstantinopel,

in Christus geliebter Bruder

und inständiger Fürbitter bei Gott