Η Αλήθεια

ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η ανθρώπινη ψυχή διψά την αλήθεια. Είνε έμφυτος η δίψα αυτή, είνε βαθειά ριζωμένη μέσα μας. Είνε τόσο βαθειά, ώστε ο άνθρωπος ζητά και έρευνα για να βρη την αλήθεια, παραμερίζει όλες τις φυσικές και επιτακτικές ανάγκες, που έχει το σώμα, λησμονεί την τροφή, τον ύπνο, την ξεκούρασι, και άυπνος πιέζει τον εαυτό του, εντείνει τις διανοητικές του δυνάμεις, αγωνίζεται να πλησίαση, να κατάκτηση την αλήθεια. Και όταν την βρη ή νομίση ότι την βρήκε, ω τότε ποίος μπορεί να περιγράψη την χαρά του! Σαν άλλος Αρχιμήδης, γεμάτος χαρά, είνε έτοιμος και αυτός να φωνάξη, «Εύρηκα, εύρηκα!».

Αλλά η αλήθεια, όπως λέγει ένα αρχαίο ρητό, είνε «δυσθήρατος», δηλαδή δύσκολα ανακαλύπτεται και συλλαμβάνεται.

Η φωλεά της είνε κτισμένη εις το πανύψηλον Όρος της αρετής. Ποιος μπορεί να τ’ ανεβή; Εμπόδια φράσσουν την άνοδόν του, πυκνή ομίχλη σκεπάζει πολλές φορές τους πρόποδας του Όρους. Αυτοχειροτόνητοι οδηγοί παραπλανούν τους ερευνητάς. Τα μονοπάτια είνε πολλά και η μυστική οδός, που οδηγεί εις την κορυφήν της αλήθειας είνε κρυμμένη από πολλούς. Γι’ αυτό όταν ο άνθρωπος μόνος του έρευνα να λύση τα ύψιστα προβλήματα περί Θεού, περί ανθρώπου, περί άλλης ζωής πέραν του τάφου, έπεσε και πέφτει σε λαβύρινθο από αλληλοσυγκρουόμενες γνώμες, θεωρίες και υποθέσεις, ώστε, εκείνος που μελέτα την ιστορία της φιλοσοφίας αναγκάζεται πολλές φορές να συμφωνήση με την γνώμην εκείνου του σοφού ο οποίος είπε, ότι η ιστορία της φιλοσοφίας δεν είνε τίποτε άλλο παρά ιστορία των πλανών του ανθρωπίνου πνεύματος. Και εάν ακόμη παραδεχθούμε ότι από την κοπιαστική αύτη έρευνα βρίσκει ο άνθρωπος κάτι, αυτό το κάτι το μεγαλοποιεί τόσο πολύ, ώστε ενώ όπως λέγει ο Νεύτων, αυτό που βρήκε είνε ένα κοχύλι αλιευμένο από τον αχανή της αληθείας ωκεανό, ο υπερήφανος άνθρωπος το θεωρεί, ότι είνε ολόκληρη η αλήθεια που θα σαρώση όλα τα ψεύδη. Αλλά δεν περνά πολύς χρόνος και νέα θεωρία, υποστηριζόμενη από άλλους, έρχεται να ενταφίαση την προηγουμένη. Αλλά και αυτή η νέα θεωρία μετά από λίγο θα γίνη παλαιά. Αφού λάμψη ως προσωρινό μετέωρο εις τον ορίζοντα των ιδεών, θα ενταφιασθή αδόξως κάτω από τα ερείπια των ανθρωπίνων θεωριών, οι δε οπαδοί της Ύλης και της Πυρρωνικής φιλοσοφίας, που αμφιβάλλουν εάν υπάρχη αλήθεια και εάν είνε δυνατόν να ευρεθή αλήθεια, θα είνε έτοιμοι με το στόμα ενός Ποντίου Πιλάτου να κινήσουν χλευαστικά το κεφάλι τους και να επαναλάβουν την ερώτησι «Τι εστίν αλήθεια; (Ιωάν. 18,38).

«Τι εστίν αλήθεια;». Εις το ερώτημα αυτό της ανθρωπότητος ήλθε ν’ απαντήση ο Ιησούς Χριστός. Κατά την ώρα της δίκης Του δεν απήντησε στον Πιλάτο, διά τον λόγον που Εκείνος γνωρίζει, απήντησε όμως πολλές φορές στην ζωή Του.

Απήντησε ο Ιησούς με τα θαύματά του, διά τα οποία ζωηράν εικόνα μάς δίδουν οι ευαγγελισταί. Απήντησε με την διδασκαλίαν Του, η οποία παρ’ όλα τα πλήγματα των ψευδοφιλοσόφων και των ψευδοεπιστημόνων εξακολουθεί να λάμπη ως ο ήλιος και να ελκύη ολονέν και ζωηρότερον από γενεάς εις γενεάν το ενδιαφέρον των ευγενών ψυχών.

Απήντησε με την αγίαν Του ζωήν, ζωήν άφθαστου αγιότητος, εμπρός εις την οποίαν αποκαλύπτονται και οι εχθροί Του, οι σταυρωτοί Του. Και δι’ αυτό ο Ιησούς, που έχει συνείδησιν της μοναδικής Του αποστολής εις τον κόσμον, γνωρίζει από πού έρχεται και πού πηγαίνει. Είνε Θεός άμα και άνθρωπος, Θεάνθρωπος, απευθύνεται εις όλους όσους διψούν την αλήθειαν και λέγει, χωρίς να υπάρχη κίνδυνος να τον διάψευση κανείς- «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ» (Ιωάν. 14,6).

Νέοι! Όσοι, αναζητούντες την πηγήν, αντί αυτής ευρήκατε ρεύματα θεωριών, ρυάκια ιδεολογικώς ακάθαρτα, όπου υπάρχουν τα νοσογόνα του ψεύδους μικρόβια· όσοι, αντί να πίνετε το κρυστάλλινο νερό της αλήθειας, πίνετε το δηλητήριον που σας προσφέρει η σημερινή έκφυλος κοινωνία και το οποίον εις την αρχήν σας φαίνεται ως εύγευστον ποτόν άλλ’ εις το τέλος εγκλείει τον θάνατον, όσοι έχετε δοκιμάσει την απογοήτευσιν, διότι με τα χάπια που σας έδωσαν οι άνθρωποι δεν ευρήκατε καμμίαν εσωτερικήν γαλήνην, καμμίαν λύσιν εις τα αγωνιώδη της ψυχής ερωτήματα, παραμερίσατε τα εμπόδια και πλησιάσατε. Ιδού η πηγή, ο Χριστός! Αυτός είνε ο δρόμος, που πρέπει όλοι να ακολουθήσωμεν. Αυτός είνε η αλήθεια, που πρέπει να ακούσωμεν η ζωή που αξίζει να ζήσωμεν. Έξω από τον Ιησούν και την αγίαν Του Εκκλησίαν δεν υπάρχει σωτηρία.

Το μικρό αυτό φυλλάδιον ένα και μοναδικόν σκοπόν έχει. Να προσφέρη ένα μικρό ποτήρι νερού, από το αθάνατο εκείνο Νερό της αληθείας, που έφερε εις τον κόσμον ο Ιησούς Χριστός. Και μία ακόμη ψυχή νέου εάν πρόκειται να δροσισθή από τα ζωογόνα νάματα του Χριστού και να αισθανθή ότι διά κάτι ανώτερον εγεννήθη εις τον κόσμον αυτόν, ο σκοπός της εκδόσεως του φυλλαδίου θα έχη επιτύχει. Διότι αυτός που κερδίζει μίαν ψυχήν νέου υπέρ της Αληθείας, κερδίζει μίαν μάχην διά μίαν καλυτέραν ζωήν αύριον.

†Επίσκοπος Αυγουστίνος

(φυλλάδιο «Η Αλήθεια», Κοζάνη, φ. 1/12-3-1944

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/kantioths_alhtheia.el.aspx