Με την εκδημία του πατρός Αυγουστίνου (Καντιώτη), πρώην μητροπολίτου Φλωρίνης, επτώχευσαν Εκκλησία και Έθνος

1. Ο ανεπανάληπτος θρυλικός γέρων Αυγουστίνος Καντιώτης, από την πρωίαν της 28ης Αυγούστου 2010 ανήκει εις την θριαμβεύουσαν Εκκλησίαν.

2. Εν συντομίᾳ κατωτέρω αναφέρομεν, υπό μορφήν τηλεγραφημάτων, μερικές πτυχές της προσωπικότητος και των ενεργειών του μεγίστου εθνικού και θρησκευτικού Έλληνος της τελευταίας εκατονταετίας.

3. Παραθεωρών τα ωργανωμένα συμφέροντα, τις καταχθόνιες σκοτεινές δυνάμεις, τις παραταξιακές οργανώσεις «αετονύχηδων», «πατριαρχών» της διαπλοκής και ανωμάλων, ο πατήρ Αυγουστίνος εφήρμοζε με ακρίβειαν το του Θεανθρώπου: «…εγώ παρρησία ελάλησα τω κόσμω· εγώ πάντοτε εδίδαξα εν συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου πάντοτε οι Ιουδαίοι συνέρχονται, και εν κρυπτώ ελάλησα ουδέν» (Ιωάν. 18, 20).

4. Μη φοβούμενος ούτε βασιλείες, ούτε δικτατορίες, ούτε τους λίαν επικινδύνους εις τα παρασκήνια δρώντας «κοινοβουλευτικών καθεστώτων», ούτε και αυτούς τους Βουλγάρους ή Γερμανούς κατακτητές, γνωρίζων ότι διατρέχει μέγιστον κίνδυνον όχι μόνον η φήμη του αλλά και η ιδία η ζωή του, δεν επτοείτο. Δεν εχρησιμοποίει την ξυλίνην γλώσσαν της διπλωματίας και της πολιτικής, αλλά, μιμούμενος τον άγιον Ιωάννην τον Πρόδρομον, τον ιερόν Χρυσόστομον και άλλους θαρραλέους μάρτυρες και αγίους της Πίστεως μας, εχρησιμοποίει πάντοτε την γλώσσαν της αληθείας, έλεγε τα πράγματα με το όνομά των και ποτέ δεν είπε ψέμματα εις τα πνευματικά του παιδιά και τον από τους πάντας καταπροδομένον ελληνικόν λαόν.

5. Εις τον ανεπανάληπτον θρυλικόν γέροντα Αυγουστίνον είχε εφαρμογήν το Παύλειον: «…κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει, κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις· εν κόπω καὶ μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν λιμώ και δίψει, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι· χωρίς των παρεκτός η επισύστασίς μου η καθ’ ημέραν, η μέριμνα πασών των εκκλησιών. τίς ασθενεί, και ουκ ασθενώ; τίς σκανδαλίζεται και ουκ εγώ πυρούμαι (θλίβομαι, καίομαι);» (Β΄Κορ. 11, 26-29). Εις τον Αυγουστίνον εύρισκεν επίσης εφαρμογήν το: «…μάλλον ελόμενος συγκακουχείσθαι τω λαώ του Θεού ή πρόσκαιρον έχειν αμαρτίας απόλαυσιν…» (Εβρ 11, 25).

6. Ο πατήρ Αυγουστίνος δεν ήτο «καλοπερασάκιας», όπως, δυστυχώς, οι περισσότεροι των σημερινών Επισκόπων, αλλά ηγωνίζετο να διδάσκη δια του παραδείγματος της ζωής του. Έζησε τα περισσότερα έτη της ζωής του, πριν γίνη Μητροπολίτης Φλωρίνης, ασκητικώτατα εις το γεμάτον υγρασία, ανήλιον, άνευ παραθύρων υπόγειον της οδού Χριστοκοπίδου 12 εις την συνοικία του Ψυρή των Αθηνών και αλλαχού. Ενήστευεν αυστηρότατα και ηργάζετο από 5ης πρωινής μέχρι και τας μεταμεσονυκτίους ώρας ακαμάτως, σκεπτόμενος δια την καλυτέραν λειτουργίαν των πολλών υπ’ αυτού δημιουργηθέντων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, ως π.χ. Ορφανοτροφείων, Γηροκομείων, Οικοτροφείων, καθώς και δια την παροχήν βοηθείας εις πολυτέκνους οικογενείας και εν γένει δεινοπαθούντας συναθρώπους μας.

7. Εκπολίτισε μέχρι και αθιγγάνους και τους μετέτρεψεν εις πρότυπα τάξεως, πειθαρχίας και καθαριότητος.

Διέθετε τα πάντα, ακόμη και τον μισθόν του προς τούτο.

8. Εμελέτα συνεχώς την Αγίαν Γραφὴν και τους Πατέρας δια να συντάσση δεκάδες χιλιάδες συγκλονιστικών ομιλιών και άρθρων και να γράψη 100 περίπου σπουδαία βιβλία.

9. Δεν παρεσύρετο εις σατανικές ψευδαισθήσεις, ότι με χαϊδευτικά κηρύγματα, άρθρα και σαγηνευτικές φλογέρες θα εξευμένιζε τους αιμοδιψείς λύκους, αλλά πάντοτε ήρπαζε τις σφενδόνες και ηγωνίζετο παντοιοτρόπως, δια να κατατροπώνη τους βαρείς λύκους…

10. Θα ημπορούσε κανείς να ισχυρισθή, χωρίς υπερβολήν, ότι κανείς άλλος κληρικός δεν υπέστη τόσον άδικον εξευτελισμόν και διασυρμόν και τόσους κατατρεγμούς. Το «Τάγμα Φωστίνη», η μεγάλη αυτή πληγή της Εκκλησίας, έφθασε μέχρι του σημείου να διασύρη τον πατέρα Αυγουστίνον με την συκοφαντίαν, ότι οι γονείς του ήσαν συφιλιδικοί ! …

11. Όμως ο Θεός διέψευσεν όλους τους επαισχύντους διώκτες και διαβολείς του πατρός Αυγουστίνου, που προέρχονταν από την πολιτικήν, γενικώτερα την κοσμικήν, αλλά και την θρησκευτικήν ηγεσίαν. Όλοι οι διώκτες του πατρός Αυγουστίνου απέρχονται απ’ αυτόν τον κόσμον κακοί κακώς, ενώ τον ασκητήν, γεναίον στρατιώτην και ανιδιοτελή αγωνιστὴν της στρατευομένης Εκκλησίας, τον θρυλικόν Αυγουστίνον τον ηξίωσεν ο δίκαιος Θεός να γίνη υπεραιωνόβιος και να απέλθη πλήρης ημερών εν ηρεμία την 28ην Αυγούστου 2010.

12. Πολλοί οι σατανικοί και απερίγραπτοι κατατρεγμοί του πατρός Αυγουστίνου από τις διάφορες πολιτικές και θρησκευτικές ηγεσίες. Και όλους αυτούς τους κατατρεγμούς ο πατήρ Αυγουστίνος αντιμετώπισε με ακακία μικρού παιδιού – ήτο πλήρως αμνησίκακος. Εις αυτόν βρήκε εφαρμογή και τούτο το Παύλειον: «δοκώ γαρ ότι ο Θεός ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγεννήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις. ημείς μωροί δια Χριστόν, υμείς δε φρόνιμοι εν Χριστώ· ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροί· υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. άχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύωμεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν και κοπιώμεν εργαζόμενοι τοις ιδίοις χερσί· λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι» (Α΄Κορ. 4, 9-13).

13. Ο πατήρ Αυγουστίνος συνεχώς αγωνιζόταν δια την ηθικήν κάθαρσιν της κοινωνίας, ιδίως της Εκκλησίας, και την Ορθόδοξον Πίστιν. Οι δε συνεχείς και συστηματικοί αγώνες του συνένωναν εναντίον του όλους τους πονηρούς και γόητες, «αετονύχηδες» και «πατριάρχες» της διαπλοκής, οι οποίοι αδιακόπτως εμηχανεύοντο τρόπους εξοντώσεώς του. Αλλά ο δίκαιος Θεός ερρύετο (έσωζε) τον άγιον αυτόν κληρικόν από τα βέλη του πονηρού.

14. Ο πατήρ Αυγουστίνος επίστευεν απολύτως εις τον Χριστόν και όχι εις τον χρυσόν. Και έζη δια την Εκκλησίαν και όχι από την Εκκλησίαν.

15. Ο πατήρ Αυγουστίνος ουδέποτε αγάπησεν κοσμικήν δόξαν και κοσμικές τιμές, αλλ’ επεδίωκε το ουράνιον στεφάνι, συμφώνως πάλιν προς το Παύλειον: «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα· λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, όν ανταποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δε εμοί, αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού» (Β΄Τιμ. 4, 7-8).

16. Παρ’ όλον που ο πατήρ Αυγουστίνος δεν επεδίωκε δόξες και τιμές εις αυτόν τον κόσμον, ημείς εθεωρήσαμε καθήκον μας να τον τιμήσωμε την 23ην Ιανουαρίου 2008 κατά μίαν πολιτιστικήν μας εκδήλωσιν. Αναλυτικώς περί τούτου αναφέρομεν εις τους σχετικούς λόγους βραβεύσεων ηρώων καρτερίας, αρετής, ευπρεπείας και ευποιΐας, δια να δημιουργώνται πρότυπα δια τας επερχομένας γενεάς και να μη βασιλεύουν και επιπλέουν μόνον οι φαύλοι και ανάξιοι καθώς και εις τους ειδικούς λόγους βραβεύσεώς του. Σχετικώς εδημοσιεύσαμεν εις την «Φωτεινὴ Γραμμή», τεύχος 37, Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009, σελ. 118-126 και αναρτήθηκαν και εις την ιστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr υπό τον τίτλον Πνευματικές Δραστηριότητες – Τιμητικές Διακρίσεις.

17. Η σχετική αναμνηστική πλακέτα αναφέρει:

Ο ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

ΚΑΙ

ΤΟ «ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ»

ΑΠΟΝΕΜΟΥΝ

ΜΕΤΑ ΒΑΘΥΤΑΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

ΤΙΜΗΤΙΚΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΝ

ΕΙΣ ΤΟΝ

ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟΝ ΕΡΓΑΤΗΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ

ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΝ

ΔΙΑ

ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΡΓΟΝ

ΚΑΙ

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ

ΥΠΕΡ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΝ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΝΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΔΙΩΚΕΤΟ, ΔΙΕΣΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΤΡΕΧΕΤΟ

ΩΣ

ΕΤΕΡΟΣ ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΗ 23Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008.

18. Όπως αναφέρομε και εις την σελίδα 124 της «Φωτεινής Γραμμής», τεύχος 37, αφελείς όντες, είχαμε προτείνει επίσης (χωρίς να το γνωρίζει εκείνος) προ 20ετίας και εις την Ακαδημίαν Αθηνών να βραβεύση το κολοσσιαίον κοινωνικόν και εθνικόν έργον του σπουδαίου αυτού εργάτου της Εκκλησίας. Διαθέσαμε δε τότε 10.000.000 δραχμάς για το κοινωνικόν του έργον. Αλλά η εν λόγω πρότασίς μας προς την Ακαδημίαν Αθηνών δεν εκαρποφόρησε δια ευνοήτους λόγους …

19. Ήδη ο πατήρ Αυγουστίνος ευρίσκεται εις την ασάλευτον εν ουρανοίς βασιλείαν του Θεού μαζί με όλους τους αγίους και θα πρεσβεύη υπέρ όλων, φίλων και εχθρών του.

20. Ας τον παρακαλέσωμε όλοι θερμώς να μεσιτεύση υπέρ σωτηρίας της Ελλάδος και της δόξης της Εκκλησίας.

21. Ας παρακαλέσωμε επίσης να μεσιτεύη για τον καθένα μας, ώστε να έχωμε πνευματικήν ανάνηψιν, μετάνοιαν και πρόοδον προς το καλόν, διανὰ τύχωμεν ελέους και σωτηρίας. Γένοιτο!

Πηγή: ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ (www.fotgrammi.gr)