Μνήμη του αγίου μάρτυρος Αιμιλιανού (18 Ιουλίου)

Στίχ. Αιμιλιανός εις πυράν βεβλημένος,

Χριστώ παραστάς τέρπεται συν Αγγέλοις.

Μετ. Ο Αιμιλιανός, ριγμένος στη φωτιά,

παρέστη στο Χριστό και χαίρεται με τους αγγέλους.

Ο άγιος μάρτυρας Αιμιλιανός καταγόταν από το Δορύστολο της Μοισίας, ήταν δούλος κάποιου ειδωλολάτρη και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη (361-363 μ.Χ.) και του βικαρίου (τοποτηρητή) Καπετολίνου.

Ο Αιμιλιανός σεβόταν και λάτρευε το Χριστό και αποστρεφόταν τα είδωλα. Για το λόγο αυτό βρήκε κατάλληλη ευκαιρία και, αφού πήρε ένα μεγάλο σφυρί, μπήκε απαρατήρητος μέσα στον ειδωλολατρικό ναό, συνέτριψε όλα τα είδωλα και διασκόρπισε τις θυσίες. ‘Επειδή όμως για την ενέργεια αυτή συνελήφθησαν και βασανίζονταν άλλοι, χωρίς να έχουν ευθύνη, παρουσιάστηκε αυτοπροαίρετα ο ίδιος και δήλωσε ότι αυτός είναι που έκανε εκείνη την πράξη.

Ύστερα από την ανάληψη της ευθύνης του για την πράξη του, οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν αμέσως και τον έδειραν σκληρά και βάναυσα με βούνευρα. Ακολούθως τον έριξαν μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου, χωρίς να υποστεί το παραμικρό έγκαυμα από την κόλαση εκείνη της φωτιάς , παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό. Έτσι λοιπόν ο άγιος Αιμιλιανός κοσμήθηκε από τον Κύριο με το άφθαρτο στεφάνι του μαρτυρίου.

(Γ.Δ.Παπαδημητρόπουλου, «Με τους Αγίους μας», συναξαριστής Ιουλίου).