Σχόλιο για την επίσκεψη του Οικουμενικού στην Ρωσία

του Σπύρου Μπαζίνα

Η πρόσφατη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ρωσία μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιστορική. Τα αποτελέσματα της βέβαια θα φανούν με τον καιρό. Οι πρώτες ενδείξεις όμως είναι πολύ ενθαρρυντικές. Όπως όλα δείχνουν, έχει αλλάξει το κλίμα και έχει εγκαινιαστεί ένας άλλος, πιο άμεσος και πιο εγκάρδιος, τρόπος επικοινωνίας και συμπεριφοράς ανάμεσα στα δυο Πατριαρχεία.

Αυτή η αλλαγή δεν είναι βέβαια επαρκής όρος για την επίλυση των επί μέρους ζητημάτων τα οποία απασχολούν τα δυο Πατριαρχεία και τα οποία είναι πολλά. Είναι απαραίτητος όρος όμως, όρος «εκ των ων ου άνευ». Χωρίς αυτόν τον άμεσο και εγκάρδιο τρόπο επικοινωνίας δεν μπορεί να ξεπερασθεί η αμοιβαία καχυποψία (ότι το Πατριαρχείο Κων/πόλεως διεκδικεί πρωτεία παπικού τύπου η ότι το Πατριαρχείο Μόσχας διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στην Ορθοδοξία). Και χωρίς την υπέρβαση αυτής καχυποψίας και την δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης, κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

Ισχύει για τα δυο Πατριαρχεία ό, τι ισχύει για τους αδελφούς μιας οικογένειας. Μπορούν να διαφωνούν και μπορούν να επιδιώκουν την επίτευξη των ίδιων η διαφορετικών τους στόχων. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της ενότητας της οικογένειας. Γιατί τότε, όποιος κι αν νικήσει, έχει καταγάγει μια «Πύρρεια νίκη», με εξαιρετικά υψηλό τίμημα, την ενότητα της οικογένειας (αυτό βέβαια ισχύει ανεξάρτητα από το αν η οικογένεια είναι η Ορθοδοξία η η ανθρωπότητα στο σύνολο της, αφού όλοι είμαστε του Αδάμ, του Θεού).

Τα δυο Πατριαρχεία φαίνεται ότι βλέπουν επιτέλους ότι δεν μπορούν παρά να συνεργαστούν ακόμη πιο στενά προτού ο κόσμος καταρρεύσει κάτω από την επίδραση των κυριάρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής, του υλισμού και του «θανάτου του Θεού». Η αλόγιστη καταστροφή του περιβάλλοντος την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέτρεψε σε πρώτο θέμα, οι ξέφρενοι εξοπλισμοί και πόλεμοι και τέλος η άναρχη οικονομική δραστηριότητα που καταστρέφει το κοινωνικό Κράτος δικαίου και καταλύει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και αυτήν την δημοκρατία απαιτούν άμεσα, έκτακτα μέτρα. Και αυτά τα μέτρα είναι αδύνατο να ληφθούν αν το μήνυμα της αγάπης, της θυσίας και της νίκης της ζωής επί του θανάτου εξακολουθεί να αδυνατίζει η και να συκοφαντείται από την διάσπαση ακόμη και της Ορθοδοξίας. Έτσι η αλλιώς, και ιδίως αν οι διεθνείς αρνητικές εξελίξεις δεν αναστραφούν, ο λαός θα γυρίσει στην Εκκλησία για να βρει στήριξη και παρηγοριά (για αυτό εξάλλου γίνεται προσπάθεια να συκοφαντηθεί η Εκκλησία η να της αφαιρεθεί η περιουσία, ώστε να κοπεί και αυτός ο δρόμος υποχώρησης για τον λαό και να παγιδευτεί στα στενά της παγκοσμιοποίησης και των αυτόκλητων «σωτήρων» της).

Η καλή αρχή έγινε από δυο φωτισμένους Πατριάρχες. Ας ευχηθούμε να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια.

Πηγή: http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3803&Itemid=1