Θαύματα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (γ΄)

1980

Η Novka Matich από το χωριό Οsechine , είχε ένα γιό τον Zharko. Ο Zahrko είχε μπλέξει με τη χειρότερη παρέα και σύχναζε τον περισσότερο χρόνο του στα μπαρ. Η μητέρα του ισχυριζόταν ότι κάποιος τον καταράστηκε για να κάνει τέτοιες παρέες. Για τρία χρόνια δεν ερχόταν στο σπίτι και απειλούσε να σκοτώσει τους γονείς του. Πάντοτε φορούσε μαύρα και όταν τον ρωτούσαν έλεγε ότι ‘πενθεί για τους γονείς του’. Η μητέρα του άκουσε για τον π. Ιουστίνο και ήρθε να προσευχηθεί στον τάφο του κάποια Κυριακή. Μετά από λίγο, μίλησε στη μητέρα του γλυκά και την αποκάλεσε «Μάμα»! Την επόμενη Τρίτη τη ρώτησε: « Μάμα, θα μου πεις κάτι ειλικρινά;» Όταν του απάντησε καταφατικά, τη ρώτησε ξανά: «Που ήσουν την περασμένη Κυριακή;» Η μητέρα του αργότερα είπε ότι έτρεμε ενώ στεκόταν δίπλα του γιατί πάντοτε την απειλούσε ότι θα την σκότωνε αλλά εκείνη τη στιγμή  είχε αποφασίσει να του τα πει όλα. «Γιε μου, μιας και με ρωτάς , η μητέρα σου θα σου τα πει. Πήγα στον τάφο του π. Ιουστίνου, στο μοναστήρι Chelije». Τότε αυτός της είπε: «Ένιωσα ότι ελευθερώθηκα από κάτι!»

Από τότε έχει παντρευτεί και έκανε μια κόρη. Σέβεται τους γονείς του και προστατεύει ολόκληρη την οικογένεια.

1981

Η Jovanka, μια νοσοκόμα από την πόλη Valjevo, έφερε στο μοναστήρι την άρρωστη κόρη της, Snezhana, η οποία εδώ και ένα χρόνο υπέφερε από μια νευρολογική ασθένεια. Ήταν σχεδόν λιπόθυμη και έπρεπε να μεταφερθεί στα χέρια από κάποιους για να πάει στον τάφο του π. Ιουστίνου. Μετά από αυτό έγινε εντελώς καλά. Τέλειωσε τις σπουδές της που είχαν διακοπεί, βρήκε δουλειά, παντρεύτηκε και έκανε και ένα ευλογημένο γιό.

1982

O Κrstivoj Αntinijevich από το χωριό Βogatish επρόκειτο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.  Ήρθε να προσευχηθεί στον τάφο του π. Ιουστίνου. Έγινε εντελώς καλά και δεν χρειάστηκε να υποβληθεί σε καμιά εγχείρηση.

Ο Mihailo από το χωριό Osechinice κοντά στον ποταμό Ντρίνα, ήταν είκοσι τριών χρονών και πολύ άρρωστος. Έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση εξ αιτίας μια πληγής. Όπως είπε η μητέρα του, οι γιατροί είχαν προειδοποιήσει ότι ακόμα και η επέμβαση μπορεί να μην τον βοηθούσε. Ήρθαν και οι δύο στον τάφο του π. Ιουστίνου, γονάτισαν και προσευχήθηκαν. Ο νέος έγινε εντελώς  καλά  και δεν υπήρχε ούτε ένα σημάδι από  την πληγή του. Έρχεται από τότε συχνά στο μοναστήρι.

1983

Η Ljubica Begovich από την Brezovice στην περιοχή της πόλης Ub έπασχε διανοητικά. Δεν είχε συναίσθηση του εαυτού της και συχνά μιλούσε παράξενα. Ο γιός και η κόρη της την έφεραν στο μοναστήρι.  Κοντά στον τάφο του π. Ιουστίνου καθώς και στην εκκλησία προσπάθησε να ελευθερωθεί και κατάφερε να φύγει από το μοναστήρι. Την πρόλαβε η κόρη της. Όταν έφτασε στο σπίτι συνήλθε και από τότε είναι εντελώς υγιής. Τα μέλη της οικογένειας της έρχονται συχνά στο μοναστήρι .

1984

Η  Zagorka  από το Shabac, σύζυγος ενός στρατιωτικού, ήταν πολύ άρρωστη. Η αρρώστια είχε επηρεάσει τους νεφρούς και την καρδιά της, ενώ είχε ψηλή πίεση και αναιμία. Είχε τόσο αδυνατήσει από την ασθένεια ώστε έπρεπε να την κρατούν δύο άνθρωποι για να μπορεί να κινείται στο δωμάτιο της. Άκουσε για τα θαύματα που επιτελούνται στον τάφο του π. Ιουστίνου και από τότε ένιωθε πιο δυνατή. Μια μέρα, ενώ βρισκόταν μόνη στο σπίτι, σηκώθηκε κρυφά και πήγε στο σταθμό του λεωφορείου.

Ταξιδεύοντας με το λεωφορείο για το Valjevo, πήγε στο χωριό Prisada και κατηφόρισε με τα πόδια στο μοναστήρι « σαν να την κρατούσε κάποιος». Περπάτησε για δύο χιλιόμετρα προς το μοναστήρι, γονάτισε στον τάφο του π. Ιουστίνου, και ύστερα περπάτησε προς τον σταθμό του τραίνου που βρισκόταν ένα χιλιόμετρο από τη μονή. Επέστρεψε στο σπίτι της στις 9 το βράδυ και εξιστόρησε στην οικογένεια της τι είχε κάνει. Ο σύζυγος της, της είπε: « Μακάρι να γίνεις και πάλι καλά!» Επέστρεψε και πάλι στο μοναστήρι, και Δόξα να έχει ο Κύριος, έγινε εντελώς καλά!

1985

Μια Ελληνίδα δεν έκανε παιδιά. Όταν ήρθε στον τάφο του π. Ιουστίνου, πήρε μια χούφτα χώμα και το πήρε μαζί της . Το ανακάτεψε με λίγο νερό και το ήπιε. Κατόπιν έμεινε έγκυος και γέννησε παιδί. Με τις προσευχές του π. Ιουστίνου πολλές γυναίκες που ήταν στείρες, κατόρθωσαν να κάνουν παιδιά. Αυτό συνέβαινε ακόμα και μετά τον θάνατό του.

Ο Miodrag Kotarac από το χωριό Zlatarich στην περιοχή Valjevo, υπέφερε για τρία χρόνια από μια μόλυνση στους νεφρούς. Πραγματοποίησε ένα προσκύνημα στον τάφο του π. Ιουστίνου και από τότε είναι εντελώς καλά.

Δύο νέοι  άνδρες, o Radivoj  και ο  Milovan Kotarac από το χωριό Zlatarich μόλις είχαν επιστρέψει από τη στρατιωτική τους θητεία. Ο δεύτερος κρεμάστηκε και ο πρώτος εμποδίστηκε την ώρα που προσπαθούσε να κρεμαστεί. Από τότε έπρεπε να τον προσέχουν συνέχεια γιατί όλη την ώρα είχε αυτή την επιθυμία να θέσει τέρμα στη ζωή του. Ο πατέρας του ήρθε στον τάφο του π. Ιουστίνου και γονάτισε στο όνομα του παιδιού του. Από τότε ο Radivoj ελευθερώθηκε από αυτή την τάση.