Μα ποιά σχέση μπορεί να έχει η ατομική βόμβα με τους Αποστόλους;

«Το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί, και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί» (Α Κορ. 1,25)

Οι λίγοι νικούν τους πολλούς

Γιατί νίκησε; Ποιός νίκησε και ποιούς νίκησε; Η ομάδα των Δώδεκα. Αν οι ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν έντεκα παίκτες, η ομάδα του Χριστού έχει δώδεκα αθλητές. Και αν μία ομάδα γνωρίζει και νίκες και ήττες και ισοπαλίες, η ομάδα του Χριστού είχε μόνο νίκες και θριάμβους. Και αν οι ομάδες αγωνίζονται στο στίβο ενός γηπέδου ή σταδίου, η ομάδα των Δώδεκα αγωνίσθηκε στο στίβο ολόκληρης της οικουμένης. Και αν ο αγώνας των ομάδων έχει μερικές χιλιάδες θεατές, ο αγώνας των Δώδεκα είχε θεατές όλη την οικουμένη, όλη τη γη και όλο τον ουρανό. Καταλάβατε ασφαλώς ποιά είναι η ομάδα των Δώδεκα. Είναι οι Δώδεκα Απόστολοι. Ο Παύλος γράφει για τον αγώνα των Αποστόλων και τους ορατούς και αόρατους θεατές του: «Θέατρον εγενήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις» (Α’ Κορ. 4,9).

Νίκησαν οι λίγοι τους πολλούς. Νίκησαν οι δώδεκα τους μυριάδες, τα εκατομμύρια. Νίκησαν οι αγράμματοι της Γαλιλαίος τους σοφούς της αρχαιότητος. Νίκησαν οι ψαράδες τους φιλοσόφους. Νίκησαν οι αδύνατοι τους δυνατούς. Νίκησαν οι άσημοι τους επίσημους. Νίκησαν οι φτωχοί τους πλουσίους. Νίκησαν οι άοπλοι τις πάνοπλες στρατιές. Όσα δεν κατόρθωσαν οι φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδος, το κατόρθωσαν οι αγράμματοι ψαράδες της Γαλιλαίος. Πόσους οπαδούς απέκτησε ο Πλάτωνας; Μερικούς μαθητές μόνο. Πόσους πιστούς απέκτησαν οι Απόστολοι; Εκατομμύρια.

Σε ποιό πρόβλημα μεταφυσικό ή ηθικό μπόρεσε να δώσει σαφή απάντηση ο Πλάτωνας; Σε κανένα. Όλα τα ηθικά και μεταφυσικά προβλήματα τα έλυσαν οι Απόστολοι.

Ποιούς ανθρώπους μπόρεσαν να αλλάξουν, να μεταμορφώσουν, με τις θεωρίες τους οι φιλόσοφοι του αρχαίου κόσμου; Ούτε τους εαυτούς τους. Μυριάδες άνθρωποι άλλαζαν με τα κήρυγμα των Αποστόλων.

Πόσοι θυσιάσθηκαν για τις φιλοσοφικές τους θεωρίες; Κανένας. Πόσοι θυσιάστηκαν εκούσια για την πίστη των Αποστόλων; Εκατομμύρια· είναι οι μάρτυρες.

Πυρηνική ενέργεια

Πώς λοιπόν και γιατί νίκησαν οι Απόστολοι; Ποιό το μυστικό; Η… ατομική βόμβα! Μα ποιά σχέση μπορεί να έχει η ατομική βόμβα με τους Αποστόλους; Άλλοτε η μάχη εξαρτιόταν από τον αριθμό των παρατεταγμένων στρατιωτών και από την ανδρεία τους. Σήμερα μπορεί ένας να νικήσει στρατό μυρίων πολεμιστών. Πώς; Με την ατομική βόμβα. Ένας με μία ατομική βόμβα είναι πιο δυνατός από μύριους τυφεκιοφόρους στρατιώτες. Αν αυτό το κατόρθωσαν άνθρωποι, δεν μπορούσε παρόμοιο κατόρθωμα να κατορθώσει ο Θεός ο παντοδύναμος; Είκοσι αιώνες προτού ν’ ανακαλυφθεί η ατομική βόμβα, δώδεκα άνθρωποι οπαλίσθηκαν με ατομική ενέργεια και νίκησαν ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για τους Δώδεκα Αποστόλους. Ήσαν αδύνατοι και μικροί, πριν ν’ αποκτήσουν την ατομική ο καθένας ενέργεια. Ήσαν τόσο αδύνατοι, ώστε δείλιασαν μπροστά στα μαχαίρια και τα ξύλα της σπείρας και εγκατέλειψαν τον θείο Διδάσκαλο μόνο στα χέρια των έχθρων του. Ήσαν τόσο δειλοί και αδύνατοι, ώστε ο θερμότερος από αυτούς, ο Πέτρος, αρνήθηκε τον Ιησού μπροστά σ’ ένα κοριτσάκι. Και ξαφνικά! Αυτοί οι αδύνατοι και δειλοί γίνονται δυνατοί· γίνονται «λέοντες, πυρ πνέοντες».

Πώς; Οπλίστηκαν εσωτερικά και εξωτερικά. Όταν τους κάλεσε ο Χριστός, για να τους στείλει στην οικουμένη και να δώσουν τη μεγάλη μάχη για την αλλαγή του κόσμου, για το μετασχηματισμό της κοινωνίας, τους είπε: Δεν θα ξεκινήσετε έτσι όπως είσθε, θα περιμένετε. Θα έλθει δύναμη καταπληκτική. Όταν πάρετε αυτή τη δύναμη, να ριχθείτε άφοβα και να σκορπίσετε παντού το μήνυμα του Ευαγγελίου της σωτηρίας. «Λήψεσθε δύναμιν επελθόντος του Αγίου Πνεύματος εφ’ υμάς και έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμάρεια και έως εσχάτου της γης» (Πράξ. 1,8).

Να η ατομική ενέργεια: Το Πνεύμα το Άγιο. Εσωτερική ενέργεια με εξωτερική εκδήλωση. Όταν βράζει ένα δοχείο, ξεχειλίζει. Και η καρδιά των Αποστόλων, πλημμυρισμένη από τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος, κόχλαζε και ξεχείλιζε. Η πυρηνική ενέργεια από την καρδιά έφθανε στα χείλη. Πύρινες γλώσσες δέχτηκαν οι Απόστολοι από τον ουρανό. Πυρηνικές αποστολικές γλώσσες δέχτηκε ο κόσμος. Καμία δύναμη δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στο πέρασμα των Αποστόλων.

Άρα, θα πει κάποιος, οι Απόστολοι δεν έχουν αξία. Απλώς δάνεισαν τη γλώσσα τους στο Πνεύμα το Άγιο. Όλα οφείλονται στην παντοδύναμη χάρη του Θεού. Οι Απόστολοι δεν προσέφεραν οι ίδιοι τίποτε…

Έτσι είναι; Τότε γιατί δεν δανείζεις και συ τη γλώσσα σου στο Πνεύμα το Άγιο; Οι Απόστολοι δεν ήσαν άβουλα όργανα της δυνάμεως του Θεού. Δεν ήσαν κατευθυνόμενα βλήματα, που εκτοξεύονται ψυχρά στις θέσεις του εχθροί. Όχι. Ήσαν προσωπικότητες ελεύθερες.

Εκούσια δέχθηκαν τη κλήση του Χριστού. «Δεύτε οπίσω μου», τους είπε ο Χριστός. Μόνο σ’ εκείνους το είπε; Όχι. Και σε άλλους το απηύθυνε. Το είπε και στο πλούσιο εκείνο νεανίσκο, και όμως εκείνος προτίμησε το χρυσό και όχι το Χριστό. Οι Απόστολοι εκούσια δέχθηκαν την κλήση, διότι ήσαν εκλεκτές υπάρξεις. «Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» (Ματθ. 22,14).

Εκούσια δέχθηκαν ν’ αγωνισθούν ανάμεσα σε μύρια εμπόδια, θαυμάζεις την ατομική βόμβα. Αλλά να θαυμάζεις και εκείνους, που την χειρίζονται, διότι ξέρουν ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να σκοτωθούν και οι ίδιοι. Αν τους άφηναν ελεύθερους να διαλέξουν; Στο σπίτι σας με όλες τις ανέσεις ή στον πόλεμο με όλες τις περιπέτειες, ασφαλώς θα διάλεγαν το σπίτι τους. Οι Απόστολοι όμως διάλεξαν την περιπέτεια της ιεραποστολής.

Ήξεραν τί κίνδυνοι τους περίμεναν δεν τους λογάριασαν. Ήξεραν τη δυσκολία του εγχειρήματος τους· δεν τους επηρέασε. Ήξεραν, ότι ήσαν λίγοι- δεν λιποψύχησαν. Ήξεραν, ότι όλες οι δυνάμεις του κόσμου θα συσπειρωθούν εναντίον τους· δεν δείλιασαν. «Έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου», τους είχε πει ο Κύριος (Ματθ. 70,22). Ήξεραν, ότι έχουν να πολεμήσουν με τον φανατισμό των Ιουδαίων, με τον εγωισμό των Ελλήνων, με την παχυλή άγνοια των ειδωλολατρών· δεν μέτρησε αυτό καθόλου μέσα τους.

Και όλα αυτά ξέρετε γιατί; Διότι πίστευαν και ζούσαν τη συμμαχία του Θεού; Ναι, βεβαίως, και γι’ αυτό. Για τους Αποστόλους ισχύει σε απόλυτο βαθμό ο λόγος του Παύλου «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» (Φιλιπ. 4,13). Για τους Αποστόλους ισχύει απόλυτα ο λόγος του Χρυσοστόμου: «Ένας άνθρωπος με φλογερό ζήλο μπορεί ολόκληρη πόλη να διορθώσει». Ένας Απόστολος με σύμμαχο το Χριστό αποτελεί συντριπτική πλειονοψηφία απέναντι σε όλες τις δυνάμεις του κόσμου. Αυτό είναι γεγονός.

Αλλά γιατί αυτό το γεγονός δεν ισχύει και για μας; Διότι δεν έχουμε αυτό, που είχαν οι Απόστολοι. Και αυτό είναι το «απόκριμα του θανάτου», δηλ. την απόφαση για τη θανατική καταδίκη. (Β ‘ Κορ. 1,9).

Όταν γίνεται κάποια αεροπειρατεία και συλλαμβάνονται όμηροι, το κράτος, στο οποίο ανήκουν οι όμηροι, προετοιμάζει ειδική ομάδα εκστρατείας, τους λεγόμενους «κομάντος». Είναι ομάδα μελλοθανάτων. Και εισορμούν οι «κομάντος» στη θέση του εχθρού και κατορθώνουν να ελευθερώσουν τους ομήρους… Τιμημένοι οι αποφασισμένοι για το θάνατο. Πιο τιμημένοι οι Απόστολοι. Ο μεγάλος αεροπειρατής των αιώνων, ο Διάβολος, κρατούσε τους ανθρώπους όμηρους στο λημέρι του θανάτου. Τους απήγαγε από το κράτος του Θεού. Για την απελευθέρωσή τους έστειλε ο Θεός τον Μονογενή του Υιό. Κατασκεύασε το όπλο για την καθαίρεση των οχυρωμάτων του Σατανά. Είναι ο ματωμένος του Σταυρός. Και τώρα διαλέγει το επίλεκτο σώμα των μελλοθανάτων, για να στήσει παντού το τρόπαιο του Σταυρού. Είναι οι Απόστολοι. Ήσαν αποφασισμένοι 100% να μαρτυρήσουν. Εκείνοι πεθαίνουν, αλλά εκατομμύρια ζουν με τη θυσία τους. Ο θάνατος τους η ζωή μας.

Αγαπητοί! Η Εκκλησία είναι και λέγεται Αποστολική. Έτσι ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως. «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Είναι Αποστολική, διότι είναι θεμελιωμένη «στο θεμέλιο τών Αποστόλων» (Έφεσ. 2,20). Ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στο οικοδόμημα της Εκκλησίας. Οι Απόστολοι είναι το θεμέλιο της ορατής Εκκλησίας και το θεμέλιο της άνω πόλεως, της άνω Σιών, της νέας Ιερουσαλήμ.

Θέλετε να δήτε αν μία λεγομένη Εκκλησία είναι γνήσια Εκκλησία του Χριστού; Από δύο πράγματα θα το καταλάβετε: Από την Αποστολική διδασκαλία και από την Αποστολική διαδοχή.

Την Αποστολική διδασκαλία φαντασθείτε την σαν ένα ποτάμι. Κυλά χωρίς διακοπή δύο χιλιάδες χρόνια τα νερά του και ποτίζει την οικουμένη. Είναι τα ίδια κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά. Εκείνα, που σήμερα πιστεύουμε εμείς, ξεπηδούν από την πυγή των Αποστόλων. Όσα σήμερα πιστεύει η Εκκλησία, τα πίστευε και η Εκκλησία των χρόνων των Αποστόλων.

Και αυτό που λέμε Αποστολική διαδοχή φαντασθείτε το σαν την αλυσίδα, που κρέμεται ο πολυέλαιος. Η αλυσίδα αποτελείται από πολλούς κρίκους. Αν σπάσει κάποιος κρίκος, ο πολυέλαιος πέφτει. Οι κρίκοι της Αποστολικής διαδοχής είναι οι κληρικοί. Βλέπουμε κάποιον, που εμφανίζεται ως κληρικός· έχει ράσα, γένια, λέει ότι πιστεύει στην Ορθοδοξία. Αρκούν αυτά για να τον δεχθούμε ως κανονικό κληρικό; Ασφαλώς όχι. Πρέπει οπωσδήποτε να εξετάσουμε, αν ο Επίσκοπος, που τον χειροτόνησε, έχει Αποστολική διαδοχή. Αν από επίσκοπο σε επίσκοπο φθάνουμε στους Αποστόλους, τότε ο άνθρωπος αυτός είναι κληρικός της Εκκλησίας. Αν κάπου υπάρχει ένα κενό, τότε ας έχουμε επιφυλάξεις. Έχει σπουδαία σημασία για την τέλεση των μυστηρίων η κανονικότητα του κληρικού, η οποία εξαρτάται από τη λεγόμενη Αποστολική διαδοχή. Διότι η Εκκλησία είναι Μ ία και Αποστολική.

Αλλά Αποστολική λέγεται η Εκκλησία όχι μόνο για λόγους του παρελθόντος. Λέγεται και για λόγους του παρόντος. Όχι μόνο για λόγους δογματικούς, άλλα και για λόγους ιεραποστολικούς. Δεν αρκεί να καυχόμαστε για την αποστολικότητα της Εκκλησίας. Οφείλουμε να γίνουμε αποστολικοί και οι σημερινοί χριστιανοί. Οι Απόστολοι ήσαν δώδεκα. Εμείς είμαστε χιλιάδες και εκατομμύρια. Οι Απόστολοι άλλαξαν το κόσμο όλο. Εμείς αλλάζουμε από το κόσμο. Οι Απόστολοι ζητούν μιμητές και συνεχιστές. Στα βήματα των Αποστόλων ας ακολουθήσουμε κι εμείς.

(Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη, «Κλήματα της Αμπέλου»)