Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε
12 Μαΐου 2010
Δεν έγραψα τίποτα όχι μόνο λόγω πολλής δουλειάς αλλά κυρίως λόγω των δραματικών στιγμών που περνάει η Ελλάδα. τι νόημα θα είχε να γράφω εγώ για μια μικρή ιεραποστολή στην άλλη άκρη του κόσμου? Αλλά νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω την οδύνη μου και την συμπαράσταση μου στους συγγενείς των 4 απάνθρωπα δολοφονημένων (και εγκαταλελειμμένων από τους χιλιάδες αδιάφορους για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονταν διαδηλωτές, μια αναπαραγωγή της παραβολής του κάλου Σαμαρείτη σε πολύ μεγάλη κλίμακα) στην τράπεζα αυτή την βδομάδα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους μνημονεύω στην προσκομιδή. και το αγέννητο παιδάκι, κι ας μην έχει όνομα, θα βρω εγώ κάποιο , (οι φανατικοί μπορούν φυσικά να έχουν τις αντιρρήσεις τους). Και γι αυτούς αφήνω τα βίντεο από την ημέρα των νεκρών στην Ταιβάν.
Με κοιτάζει με οίκτο και απορία ο κόσμος εδώ.
Φίλοι μου κινέζοι λένε , πάει η Ελλάδα καταστράφηκε, τι θα κάνεις? Με ρωτούν και δεν μπορούν να πιστέψουν αυτά που τους λέω. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι στην Ελλάδα οι θεσμοί που ισχύουν στα σίγουρα είναι οι …καταλήψεις, η ασυλία των πολιτικών και των κακοποιών-αναρχικών που χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμια και οι απεργίες.
Τους τα εξηγώ, τα ξανά εξηγώ και λένε ότι τους κοροϊδεύω. Είναι αδύνατο να το πιστέψουν.
Εδώ ο πρώην πρόεδρος είναι ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ για κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Η δίκη του ΔΕΝ έγινε ακόμα. Δεν το λέω για να πολιτικολογήσω, ούτε να πω αν είναι αθώος η ένοχος, άλλωστε στην λειτουργία πάντοτε προσευχόμαστε για τον πρόεδρο και τις αρχές της Ταιβάν, όποιος κι αν είναι. Αλλά εδώ υπάρχουν θεσμοί, υπάρχουν νόμοι και ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ.
Φαντάζεστε ποτέ στην Ελλάδα κάτι τέτοιο? Ούτε ο μικρός κομματάρχης, ούτε ο επαγγελματίας συνδικαλιστής δεν υπάρχει περίπτωση να πάει φυλακή στην Ελλάδα που βασιλεύει η ανομία…..
Εδώ υπάρχει η βουλευτική ασυλία, αλλά ΜΟΝΟ όσο είναι κανείς βουλευτής, και τίποτα δεν παραγράφεται, μετά την θητεία του. Άλλωστε οι άνθρωποι περίμεναν να τελειώσει την θητεία του και μετά τον έστειλαν στον ανακριτή για τα περαιτέρω. και ο νυν πρόεδρος πολύ ευγενικά και μεγαλόψυχα , δεν το εκμεταλλεύτηκε, μόνο δήλωσε την λύπη του και το ότι αυτό τον αναγκάζει να είναι και αυτός προσεκτικός.
Όχι ότι και εδώ δεν γίνονται απάτες, δεν τρώνε λεφτά. άνθρωποι είναι, όχι άγγελοι. Γίνονται αλλά τιμωρούνται οι περισσότεροι. και κυρίως γίνονται έργα.
Ρίχτε μια ματιά τι παράγει η Ταϊβάν. 2 χοντροί τηλεφ. κατάλογοι δεν φτάνουν για να αναφέρουν βιομηχανίες, βιοτεχνίες , προϊόντα…. Τι παράγει η Ελλάδα? Σχεδόν τίποτα… Κάτι λίγα φρούτα και κονσέρβες. Παράγει καταλήψεις (παγκόσμια πρωτοτυπία) συνδικαλισμό, άσυλα, κλέφτες….
Με ρωτούν τι παράγει η Ελλάδα και σιωπώ…… Τι να πω?
Γίνονται απεργίες και εδώ. βεβαίως. αλλά δεν διανοούνται να κλείσουν δρόμους , να καταλάβουν δημόσια η ιδιωτικά κτήρια. Είναι αδιανόητο εδώ. Φορούν ειδικά γιλέκα που γράφουν με μεγάλα γράμματα τα συνθήματα και τα αιτήματα τους, και επίσης κορδέλες και καπέλα στο κεφάλι με τα αιτήματα τους. Έχουν πολιτισμό οι άνθρωποι.
Βλέπω καμιά φορά μερικούς έλληνες επισκέπτες εδώ
Ταϊβανέζοι!! Λένε περιφρονητικά….. Μετά όμως αρχίζουν να αλλάζουν γνώμη…. και μετά αισθάνονται ντροπή για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Δυστυχώς στο σχολείο μας καλλιέργησαν την υπεροχή. Είμαστε Έλληνες!!!!
Όταν οι άλλοι ήταν στα δέντρα εμείς χτίζαμε Παρθενώνες!!!! Ξέχασαν να μας πουν ότι οι ΑΛΛΟΙ κατέβηκαν από τα δέντρα και έφτιαξαν και ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ να φτιάχνουν όμορφα πράγματα, ενώ ΕΜΕΙΣ ΑΝΕΒΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ …. ΕΧΕΙ ΔΡΟΣΙΑ ΚΑΙ ΡΑΧΑΤΙ ΕΚΕΙ….
Βλέπουμε και κρίνουμε αφ υψηλού, ραχατλίδικα, συνδικαλιστικά, αναρχικά με δανεικά λεφτά φυσικά…..
Πριν από την οικονομική χρεοκοπία ήρθε η ηθική και πνευματική χρεοκοπία.
Που είναι η πνευματική ηγεσία? Γιατί δεν ακούγεται η φωνή της?
Και τι θεωρείται πνευματική ηγεσία σήμερα στην Ελλάδα? Οι αληθινοί πνευματικοί άνθρωποι περιφρονήθηκαν, περιγελάστηκαν , εκδιώχτηκαν, συνήθως διαπρέπουν και τιμώνται στο εξωτερικό….. και όσοι ζουν ακόμα στην Ελλάδα, περισσότερο τους ξέρουν στο εξωτερικό και τους τιμούν παρά στον τόπο τους.
Είδωλα και ιδανικά, η αρπαχτή, η λαμογιά, η τσόντα, η ομοφυλοφιλία, οι ναρκομανείς και έκφυλοι, δημοσιοκάφροι και τηλεδίκες και προαγωγοί της τηλεοράσεως, παραθυράτοι και δε συμμαζεύεται.
Και η εκκλησία? Μάλλον θεωρεί κατ εξοχήν έργο της την φιλανθρωπία ιδρύματα κτλ…
Χρειάζονται λεφτά όλα αυτά και έτσι… χρειαζόμαστε διευκολύνσεις από το κράτος του οποίου εξουσία είναι και η νομική μας κατοχύρωση με επακόλουθα της βέβαια.
Όμως ο κόσμος δεν διψάει για αυτά αλλά για το σώμα του Χριστού, που βέβαια η εκκλησία προσφέρει στην θεια λειτουργία, αλλά χρειάζεται ΘΕΟΛΟΓΙΑ, χρειάζεται η λειτουργία του ΛΟΓΟΥ που είναι και το πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας και τελειώνει με τα αναγνώσματα.
Χρειάζεται διάλογος με την εποχή, με τις ιδέες , με τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας, της επιστήμης της φιλοσοφίας.
Όμως μάλλον δεν μπόρεσε προς το παρόν να τα αφομοιώσει η ελληνική κοινωνία. μάλλον επιτρέψτε μου ταπεινά να πω ότι πολλοί, η θα είναι παραδοσιακοί ( δηλ προσκολλημένοι στον τύπο{ μιμούμενοι εξωτερικά τους καλογέρους, νομίζοντας ότι ζουν στο βυζάντιο ακόμα}, χάνοντας την ουσία, την εποχή και κυρίως τους νέους) η θα είναι φανατικά εναντίον της εκκλησίας, χωρίς να μπορούν να πουν το γιατί. (μάλλον ξεσπώντας όπως ξεσπάνε τον βουβό τους πόνο τα αποπαίδια όταν οι γονείς τα εγκατέλειψαν) .
Οι περισσότεροι από αυτούς που εκόπτοντο για την εκκλησία, που υπέγραφαν για τις ταυτότητες, δεν έχουν ιδέα για την αγία Τριάδα! Ρωτήστε τους. Αναρωτηθείτε και σεις. Τι σημαίνει ο Θεός ΕΙΝΑΙ (όχι ΕΧΕΙ ) αγάπη? Και πως είναι ένας και όχι τρεις θεοί? Και γιατί πάμε στην εκκλησία? Πόσοι εξομολογούνται? Πόσοι κοινωνούν?
Με ερώτησε ένας από την ομάδα των φοιτητών που μας επισκέφτηκε (αλλά δεν έγραψα λόγω των γεγονότων στην Ελλάδα, ελπίζω να γράψω αργότερα) : Εφαρμόζετε τον κανόνα της εκκλησίας που λέει ότι αν κανείς δεν κοινωνήσει επί 3 συνεχείς Κυριακές (λόγω ραθυμίας) αποκόπτεται (επισήμως λέγεται αφορίζεται) από το σώμα της εκκλησίας?
Πήγα να γελάσω…. και μετά κοκκίνισα. Τι να του πω? Ότι εμείς οι ..ορθόδοξοι (που μας σέβονται και μας θεωρούν τους αρχαίους χριστιανούς στο εξωτερικό) τα έχουμε ξεπεράσει αυτά τα … ανόητα πράγματα, ότι τα έχουμε γράψει στα παλιά μας τα παπούτσια? Ότι εξορίσαμε τον αγ. Νικόδημο , (οι αγιορείτες) που ήθελε αυτές τις… ανοησίες? Ότι μέχρι σήμερα σχεδόν στη Ρωσία, για να μην πω στην Ελλάδα και … βρω τον μπελά μου , λένε ότι οι μοναχοί κοινωνούν τις 12 δεσποτικές εορτές και οι λαϊκοί 4 φορές τον χρόνο? Ότι λαϊκός ων, στην πρώτη μου επίσκεψη στο αγ. Όρος, διακαινήσιμο εβδομάδα πήγα να κοινωνήσω και έμεινα … σύξυλος διότι ο παπάς γύρισε πίσω και δεν με κοινώνησε?
Μα δεν κοινωνάμε την διακαινήσιμο εβδομάδα, τόλμησα να ρωτήσω μετά? ΟΧΙ φυσικά. το έχουμε τυπικό αγιορείτικο!
Και ο 26 κανόνας της 4ης οικουμενικής συνόδου που λέει ότι ΠΡΕΠΕΙ ο χριστιανός να κοινωνά ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την διακαινήσιμο διότι λογίζεται ημέρα ΜΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ χωράς να νηστεύει?
Στα παλιά μας τα παπούτσια και ο κανόνας και η σύνοδος. Εδώ είναι… άγιο Όρος δεν είναι παίξε γέλασε… έχουμε τα τυπικά μας…..
Από το 1985 στα Καυσοκαλύβια μέχρι το 1993 (που μετά το θάνατο του γέροντα πήγα στην Γρηγορίου, και την διάλεξα επειδή κοινωνούσαν και επειδή είχε έναν γλυκύτατο, σοφό και άγιο ηγούμενο, τον π. Γεώργιο που ανέπαυσε την καρδιά μου πλήρως) δεν κοινώνησα ΠΟΤΕ Κυριακή, ούτε την εορτή της αγίας Τριάδος(!), που εορτάζαμε… (ο π. Πορφύριος δεν με άφησε όχι γιατί συμφωνούσε -άλλωστε ως λαϊκός κάθε Κυριακή μαζί του κοινωνούσα αρκετό καιρό- αλλά για να μη προκαλέσει πρόβλημα στην σκήτη και σοφά σκεφτόμενος , όταν του είπα να κοινωνώ στο σπίτι, είπε όχι γιατί αν το κάνεις κρυφά ενώ δεν το θέλουν, θα τους μισήσεις … θα χάσης την ψυχή σου…)
και γιατί όλα αυτά? Διότι έφαγα λάδι το Σάββατο… δεν επιτρέπεται νηστεία το Σάββατο (τηρούμε τους κανόνες!!!!!) … και έτσι.. απαγορεύεται! η Θεία Κοινωνία την Κυριακή!!!!!! Έτσι κοινωνούμε το Σάββατο!!!! Ούτε εβραίοι να είμαστε… την Κυριακή να απαγορεύεται η Θεία Κοινωνία!!!..
Τι πέρασαν ο Ιωσήφ ο ησυχαστής, και οι μαθητές του μέχρι να φέρουν στα μοναστήρια τους την Θεία Κοινωνία ….
Καθώς και οι νεώτεροι ηγούμενοι, όσο βέβαια μπόρεσαν….
Και υπάρχουν ακόμα μέρη που κρατούν αυτό το διαβολικό κυριολεκτικά έθιμο…..
Αν ρωτήσετε στην Ελλάδα, ποιο είναι το προπατορικό αμάρτημα, οι περισσότεροι θα σας πουν για κάποιο …μήλο, και για το πόσο κακός είναι ο Θεός που για ένα μήλο τιμώρησε τον Αδάμ και όλους τους απογόνους του… και αν τους πείτε , γιατί δημιούργησε την μηλιά , δεν φέρει ευθύνη άραγε(?), δεν θα σας απαντήσουν…. Ούτε μπορούν να το σκεφτούν….ούτε και τους πολυνοιάζει. Ανάβουμε κανά κεράκι, και όλα είναι εντάξει, ξεμπερδέψαμε με τα μεταφυσικά. και να υπάρχει ΚΑΠΟΙΟΣ εκεί πάνω, μια ανωτέρα δυναμό βρε αδελφέ, με ένα κεράκι και κατή ευλογείτε ευλογητός ευλογία ευλόγησον ευλογημένο (μαθαίνεις την σχετική διάλεκτο) τα βολεύουμε τα πράγματα.
Δεν βάνω τον εαυτό μου έξω από τον χορό. Έχω και εγώ τις ευθύνες μου, ΔΕΝ είμαι καλύτερος από σας, χειρότερος είμαι. Αλλά βρισκόμενος έξω , μακριά, βλέποντας στο ίντερνετ τα γεγονότα από μακριά, έχοντας να δώσω απαντήσεις στους καλούς ανθρώπους που με ρωτάνε, έχοντας μέσα μου την πόλη να μ’ ακολουθεί παρόλο που όχι μόνο είπα,
αλλά είμαι σε άλλη γη σε άλλη θάλασσα, αν και δεν το έκαμα για να την αποφύγω,
νοιώθω τον πόνο , την οδύνη και την αγωνία. Πέρασαν χρόνια, διαβάζοντας για να δώσω στους αδελφούς μου εδώ ένα κίνητρο, ένα νόημα στο γιατί να γίνουν ορθόδοξοι. Βρήκα μόνο ένα. Αυτό:
ιω. 17:21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν…..
Θα πείτε τα παραλές και δεν είναι όλοι έτσι. Δεν είναι όλοι , αλλά κάποιοι είναι. Και κάποιοι από μας τους παπάδες δεν κάνουμε όπως πρέπει την δουλειά μας , κι ας κλείνουν τα μάτια τους οι ευσεβείς μας αναγνώστες υποκρινόμενοι ότι όλα είναι όμορφα και αγγελικά.
…….Είναι κι αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος
ν’ αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς
δύσκολα, σε ώρες όπου δε βαστάς, σε φίλο
που ξέφυγε κρυφά και φέρνει
μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,
και βιάζεσαι ν’ ανοίξεις τη καρδιά σου
μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει……….
……………..
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, Θα μου πεις, φίλε.
……………..
Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει~
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
…………………………………..
όμως παρ όλα αυτά υπάρχουν και αυτοί που πιστεύουν και αυτοί δίνουν την μαρτυρία του Ιησού. δεν φαίνονται. δεν κάνουν μακριούς σταυρούς και δεν υποκρίνονται ούτε βάζουν με το νου τους ποτέ πόσο σημαντικοί είναι.
……………………………………
Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: ο ___
που έφυγε μ’ ανοιχτές πληγές απ’ το νοσοκομείο
……………………………………….
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας: “Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε…”
(Πιστεύω να αναγνωρίζετε τους στίχους του Σεφέρη από το Τελευταίος ΣΤΑΘΜΟΣ και του Καβάφη η πόλις, που χρησιμοποιώ, μη με βγάλετε και λογοκλόπο δηλαδή… Όσο για την παύλα αντί για το όνομα Μιχάλης που αναφέρει ο Σεφέρης, ο Θεός ξέρει ποιον έχω στο νου μου, αλλά εκείνος θα με δείρει αν γράψω το όνομα του και δεν έλεγε αυτά που γράφει ο Σεφέρης αλλά ταιριάζουν κατ εμέ στην περίσταση)
