Χριστός Ανέστη!

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Χαρμόσυνα κτύπησαν οι καμπάνες τα μεσάνυκτα του Μεγάλου Σαββάτου.

Έστελναν το μήνυμα πως ο Χριστός, η Ελπίδα του κόσμου Αναστήθηκε εκ νεκρών.

Κι οι άνθρωποι, γεμάτοι χαρά, με το φως της λαμπάδας να ζεσταίνει τις ψυχές τους, φιλούσαν κι αγκάλιαζαν τους δικούς τους κι ευχόντουσαν «Χριστός Ανέστη»!

Οι κρότοι από τα βαρελότα δεν μπορούσαν να σκεπάσουν τα τραγούδια που γέμισαν τις γειτονιές και το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών έβγαζε τον «τυχερό» του σπιτιού.

Όλος ο κόσμος γιόρταζε, όλος ο κόσμος διασκέδαζε!

Κι όμως αν κανείς κοιτούσε προσεκτικά στο διπλανό του σπίτι, στην πιο κάτω γειτονιά, στους καταυλισμούς, στα γηροκομεία, πίσω από τα κλειστά παράθυρα, μέσα στις έρημες ψυχές, θα έβρισκε πολλούς συνανθρώπους του που γι’ αυτούς η Ανάσταση δεν τους ακούμπησε.

Το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού ήρθε να τους πληγώσει ακόμη περισσότερο αφού, μήνες, χρόνια τώρα, ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες, εγκαταλελειμμένοι από τους δικούς τους ανθρώπους, μονάχοι μέσα στη δυστυχία τους.

Δακρυσμένα μάτια ζητούν έναν συγγενή, ένα φίλο να τους ανοίξει την πόρτα, ζητούν ένα ζεστό χάδι. Όμως που να το βρουν; Και αισθάνονται τέτοιες μέρες πως η ζωή στάθηκε απέναντί τους πολύ σκληρή, αφού τους αντάμειψε στα χρόνια τα τελευταία με το σκληρό τίμημα της μοναξιάς.

Μα και πιο πέρα αν θα ρίξει κανείς τη ματιά του θα δει στρατιώτες να σκοτώνουν αμάχους, πολέμαρχους να πνίγουν στο αίμα τον αγώνα λαών για λευτεριά.

Παιδιά ορφανά, μαυροφορεμένες μανάδες, διαλυμένες οικογένειες.

Πως άραγε θα πουν οι ισχυροί της γης σ’ αυτούς τους λαούς, σ’ αυτούς τους ανθρώπους «Χριστός Ανέστη»;

Χριστός Ανέστη!

Πράγματι, αλλά όχι για όλους!

Αναστήθηκε ο Χριστός για όλους εκείνους που τον έχουν μοναδικό φυλακτό στις καρδιές τους, οδηγό στα βήματά τους στους δύσκολους ατραπούς της ζωής.

Αναστήθηκε ο Χριστός για εκείνους που βρίσκουν τις μέρες αυτές την ευκαιρία να αγκαλιάσουν τα παιδιά τους, τη γυναίκα τους, τους δικούς τους.

Αναστήθηκε για εκείνους που ξεπέρασαν τις δυσκολίες, που είδαν πως το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο.

Αναστήθηκε για όλους αυτούς που μετανόησαν για τα λάθη τους και κάνουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή τους με την καρδιά τους γεμάτη Αγάπη για τον συνάνθρωπό τους.

Αναστήθηκε για τον φτωχό, τον κουρασμένο, τον πληγωμένο, που έχει την βεβαιότητα πως κάτω από την Σκέπη Του, με την βοήθειά Του, θα τα καταφέρει.

Οι υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίοι, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Ιούδας, όλοι αυτοί που σταύρωσαν το Χριστό, ζουν καθημερινά ανάμεσά μας.

Και δυστυχώς καταφέρνουν πολύ καλά να ξεγελούν και να παρασύρουν τον κόσμο σε λάθος εκτιμήσεις, σε καταστροφικές επιλογές.

Ανάσταση επομένως δεν μπορούν και δεν πρέπει να κάνουν όλοι εκείνοι που κάθε τόσο σκοτώνουν τις ελπίδες των λαών, όλοι αυτοί που κάθε χρόνο, με τον ίδιο Φαρισαϊσμό, ξεγελούν τους ανθρώπους, τους ρουφούν το αίμα με κάθε τρόπο σταυρώνουν την Ελπίδα, το Φως.

Χριστός Ανέστη!

Ο άνθρωπος μπορεί να ελπίζει πως θα φτάσει στον προορισμό του αν έχει τα μάτια του ανοικτά, αν ακολουθεί το Φως κι όχι τα πλάνα καλέσματα των σειρήνων της ζωής.

Ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τις αδυναμίες του μόνο αν τις δεχθεί και τις πολεμήσει.

Μπορεί να γιορτάσει την αληθινή Ανάσταση όταν βρει τη δύναμη να αντιταχθεί στις δυνάμεις εκείνες που τον κρατούν δέσμιο στη γη, που γιγαντώνουν τα ένστικτά του σε τέτοιο σημείο που καταπνίγουν το πνεύμα του.

Η αληθινή Ανάσταση μπορεί να έλθει σε όλους όταν αρχίσουμε να στρέφουμε τη ματιά μας στον πλησίον μας, όταν σαν τον καλό Σαμαρείτη βοηθήσουμε και θεραπεύσουμε τον εχθρό μας.

Η αληθινή Ανάσταση μπορεί να γίνει στις ψυχές μας μόνο όταν αποκτήσουμε τη δύναμη να συγχωρούμε όσους μας βλάπτουν, μας χλευάζουν, όσους μας συκοφαντούν.

Η αληθινή Ανάσταση μπορεί να έρθει στις ψυχές μας όταν γίνουμε Ειρηνοποιοί, όταν παίρνουμε από το χέρι του άλλου το μαχαίρι, όπως έκανε ο Χριστός στον Πέτρο.

Γραμματείς και Φαρισαίοι, Ιούδας και Πόντιος Πιλάτος. Χαρακτηριστικές φιγούρες, πρόσωπα που πρέπει να μελετήσουμε σοβαρά για να διαπιστώσουμε τι οδηγεί τον άνθρωπο στην αδικία, στο έγκλημα.

Τα τριάκοντα αργύρια αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν πάντα την παγίδα για τις ψυχές εκείνες που σκιρτούν στον ήχο του χρήματος.

Το νερό, καθάριζε, καθαρίζει και θα καθαρίζει επιφανειακούς λεκέδες.

Όμως ούτε τα πλούτη μπορούν να γεμίσουν τις καρδιές, αλλά ούτε και το νερό μπορεί να καθαρίσει τις ψυχές από τις αμαρτίες.

Πλούτος και καθαρτήριο της ψυχής είναι μονάχα Εκείνος που θυσιάστηκε κι αναστήθηκε για τον άνθρωπο.

Χριστός Ανέστη!

Ας αφήσουμε ανοικτές τις καρδιές μας για να τις γεμίσει με την Αγάπη Του, τη Χάρη Του.

Υπάρχει Ανάσταση για όλους.

Χριστός Ανέστη!