Παρά την αυθαιρεσία, τους αφήνει στο κακό· σ’ αυτό, που αγάπησαν και πόθησαν!

 Τί είναι τα πονηρά πνεύματα;

Πονηρά πνεύματα είναι οι εκπεσόντες άγγελοι. Ο Θεός τους δημιούργησε μαζί με όλους τους άλλους αγγέλους. Τους δημιούργησε και αυτούς αμώμητους, αγαθούς, αγίους. Και τους έδωσε άφθονα φυσικά και πνευματικά χαρίσματα. Όμως οι άγγελοι αυτοί έπεσαν σε έπαρση. Και σκοτίσθηκαν! Θεώρησαν τις ικανότητες που τους είχε δώσει η αγαθότητα του Θεού ιδιότητες δικές τους! προτερήματα προσωπικά δικά τους! Έτσι ξεχώρισαν τον εαυτό τους από τα άλλα πλάσματα του Θεού. Φαντάσθηκαν, ότι δεν έχουν καμιά σχέση με το Θεό, ότι είναι αυθύπαρκτοι. Ξέχασαν ότι ήσαν δημιουργήματα! Και με το άθλιο αυτό σκεπτικό ποδοπάτησαν τις ιερές υποχρεώσεις τους έναντι του Δημιουργού Θεού.

Στη φίλαυτη αυτή και καταστρεπτική τοποθέτησή τους παρασύρθηκαν από έναν αρχάγγελο, έναν από τους σπουδαιότερους αγγέλους, που ο προφήτης Ιεζεκιήλ τον ονομάζει Χερουβείμ. Και όλοι συμφωνούν, ότι ήταν ένας από τους κορυφαίους αγγέλους. Το Χερουβείμ λοιπόν αυτό τόσο πολύ βυθίστηκε στη φιλαυτία και στην έπαρση, ώστε φαντάσθηκε τον εαυτό του ίσο με το Θεό, στράφηκε απροκάλυπτα εναντίον του Θεού, έγινε εχθρός του Θεού, παθιασμένος εχθρός του Θεού.

Αυτοί λοιπόν οι «άγγελοι», (δηλ. τα πνεύματα που απέρριψαν την υπακοή στο Θεό) εκδιώχθηκαν από τον Ουρανό. Και τώρα περιπλανώνται πάνω στη γη. Γεμίζουν με την παρουσία τους το διάστημα μεταξύ ουρανού και γης, (γι’ αυτό και ονομάζονται «εναέρια πνεύματα»)- αλλά και κατεβαίνουν στον άδη, στα υποχθόνια, σε τόπους κάτω από την επιφάνεια της γης. Όλα αυτά τα μαρτυρεί η Αγία Γραφή.

Ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν είναι πολύ σημαντικός. Μερικοί, με βάση τη μαρτυρία που μας δίνει η Αποκάλυψη (κεφ. 12, 4), υπολογίζουν οπ έπεσε το ένα τρίτο των αγγέλων. Και προφανώς, όπως το βλέπουμε στα λόγια του αποστόλου Παύλου που σημειώσαμε στην αρχή, έπεσαν και πολλοί από τους υπέρτατους αγγέλους. Αυτούς ο απόστολος τους ονομάζει αρχές και εξουσίες. Αρχηγός και ηγεμόνες στο βασίλειο του σκότους που δημιουργήθηκε με την πτώση των αγγέλων, είναι το εκπεσόν χερουβείμ. Αυτό είναι η αρχή, η πηγή και το πλήρωμα του κακού. Τους ξεπερνάει όλους τους άλλους σε ικανότητες· και γι’ αυτό τους ξεπερνάει και στο κακό! Οι άγγελοι που παρασύρθηκαν από αυτόν, τον έκαμαν αρχηγό τους· θεώρησαν ότι έχουν χρέος να υπακούουν σ’ αυτόν και να αντλούν από αυτόν όλο και πιο πολύ κακό. Και έτσι μεταβλήθηκαν σε δούλους του.

Μα ο Θεός κάνει και στους εκπεσόντες αγγέλους συγκατάβαση! Και παρά την αυθαιρεσία τους αφήνει στο κακό· σ’ αυτό, που αγάπησαν και πόθησαν! Αλλά και χάρις στην παντοδυναμία Του και την σοφία Του, που ξεπερνάνε σε άπειρο βαθμό τη δύναμη και τη σοφία όλων των κτισμάτων, δεν παύει ποτέ να είναι ο ύψιστος και ανώτατος εξουσιαστής και Κύριος των πάντων και φυσικά και των δαιμόνων. Είναι πάντοτε στη διάθεσή Του. Και σαν να είναι δεμένοι με άλυτα δεσμά, δεν μπορούν να κάμουν, παρά μόνο ό,τι Εκείνος τους επιτρέπει να κάμουν (Μακαρίου Ομιλία 4, 7).

(Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, «Προσφορά στον Σύγχρονο Μοναχισμό», τ. Γ΄)