Έντονες συζητήσεις για εθελούσια αποχώρηση του Δημητρίου
4 Μαΐου 2010
ΒΟΣΤΩΝΗ.- Έντονη συζήτηση διεξάγεται τις τελευταίες μέρες τόσο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο όπου είχε μεταβεί ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος το περασμένο Σαββατοκύριακο, όσο και σε υψηλά ιστάμενους Ομογενειακούς κύκλους, για πιθανή εθελούσια αποχώρηση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου από τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Αμερικής.
Οι γνώστες του θέματος αποδίδουν την πιθανή αυτή εξέλιξη σε δύο βασικούς λόγους: Πρώτον στο προχωρημένο της ηλικίας του, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος άγει προς το 83ο έτος της ηλικίας του και δεύτερο στη διαρκή συσσώρευση ποικιλόμορφων και ποικιλώνυμων προβλημάτων, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται και τα οποία, πιστεύεται στο Φανάρι, έχουν οδηγήσει σε τελμάτωση τον εκκλησιαστικό βίο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Οι φήμες αυτές εντάθηκαν την Τρίτη 27 Απριλίου στην Αθήνα όταν ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον αναπληρωτή υπουργό εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, ενώ η δήλωση του στον πως συζήτησε με τον πρωθυπουργό συν τοις άλλοις και , πυροδότησε ακόμα πιο πολύ τις διάφορες φήμες και συζητήσεις.
Είναι γεγονός πως εδώ και αρκετό καιρό στο Φανάρι γίνεται συζήτηση για την Αμερική, η οποία εντάθηκε έπειτα από την τελευταία επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες τον περασμένο Οκτώβριο για το συνέδριο της Προστασίας του Περιβάλλοντος και τον καθαρισμό του ποταμού Μισισιπή που συνέπεσε με την επέτειο συμπλήρωσης δέκα χρόνων στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Αμερικής του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου. Ο είναι σε θέση να γνωρίζει ότι παρόλο ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά την εδώ παραμονή του, των τριών και πάνω εβδομάδων, επαινούσε και αναφερόταν με λόγια φιλόφρονα για τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, κατά την επιστροφή του στο Φανάρι ομολόγησε ότι , πράγμα για το οποίο συνεμαρτύρησε και ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Αθανάσιος, ο οποίος υπενθυμίζεται ήταν μέλος της Πατριαρχικής συνοδείας κατά την εν Αμερική επίσκεψη.
Οι εν Φαναρίω προσάπτουν στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και αδυναμία να επιβληθεί στους εν Αμερική επί τιμή Μητροπολίτες, παρά το γεγονός ότι εκείνος είναι ο κατ’ εξοχήν ποιμενάρχης της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και έξαρχος του Οικουμενικού Θρόνου, κι εκείνοι απλώς γι’ αυτό κι όταν ο Αρχιεπίσκοπος επισκέπτεται τις κατά τόπους Μητροπόλεις και ιερουργεί, μνημονεύεται ως ποιμενάρχης.
Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος αν και δεν συζητά το θέμα της πιθανής του αποχώρησης επίσημα, εν τούτοις ο είναι σε θέση να γνωρίζει ότι τόσο στο παρελθόν, όσο και προχτές το Σαββατοκύριακο στο Πατριαρχείο ευσχημόνως υπέδειξε ως διάδοχό του τον Επίσκοπο Τρωάδος Σάββα, πρώην Πρωτοσύγκελλο του με το σκεπτικό ότι είναι . Αυτός μάλιστα ήταν και ο κύριος λόγος που τον απάλλαξε από τα καθήκοντα της Πρωτοσυγκελίας για να μην εξακολουθήσει να φθείρεται αφού δημιουργούσε διαρκώς συγκρουσιακές καταστάσεις με τις κοινότητες και τα κοινοτικά συμβούλια και του ανέθεσε την άνευ μεγάλης σημασίας θέση του επικεφαλής του Τμήματος Εκκλησίας και Κοινωνίας.
Από την άλλη μεριά ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δια της υποδείξεως του ιερέα Αλέξανδρου Καρλούτσου, φαίνεται να προωθεί για διάδοχο του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, τον Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ, ο οποίος μάλιστα τυγχάνει και απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης. Ο Πατριάρχης αυτόν τον καιρό έχει αναθέσει στον Μητροπολίτη Εμμανουήλ τον ρόλο του των εξωτερικών του Φαναρίου, γι’ αυτό τον στέλνει διαρκώς σε εκκλησιαστικές αποστολές και τον προβάλλει υπερβαλλόντως. Υπενθυμίζεται ότι ήταν και μέλος της συνοδείας του κατά την τελευταία του επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ίδιος ο κ. Εμμανουήλ γνωρίζοντας το βαρύ φορτίο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής λέγει ότι δεν επιθυμεί την προαγωγή του σε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, ενώ λέγεται ότι έχει αναλάβει να τον πείσει ο π. Καρλούτσος, ο οποίος εμφανίζεται ατύπως ως ένα είδος στην Αμερική λόγω της εγγύτητας και συνάφειάς του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Υπενθυμίζεται ότι ο π. Καρλούτσος ήταν εκείνος ο οποίος διαδραμάτισε πρωτουργό ρόλο στην έλευση του Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής Σπυρίδωνα.
Ο είναι σε θέση να γνωρίζει ότι μερίδα υψηλά ιστάμενων επιφανών ομογενών δεν συνευδοκούν στην απομάκρυνση του Δημητρίου, ενώ απειλούν να διακόψουν κάθε οικονομική και άλλη στήριξη στο Πατριαρχείο αν τελικά προχωρήσει στα σχέδιά του.
Υπογραμμίζεται ότι ο προσχηματικός λόγος μετάβασης του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου στο Φανάρι το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν να συζητηθεί το θέμα των Ορθόδοξων Παλαιστινιακών κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου στην Κωνσταντινούπολη για την τέλεση των εγκαινίων ναού ο οποίος ανήκει στο Μετόχι του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη. Υπενθυμίζεται, όπως είχε γράψει σχετικά και ο οι κοινότητες αυτές – είχε ανακοινωθεί – ότι υπήχθησαν στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής προ διετίας σχεδόν, πλην όμως η πλειάδα τους αρνείται να υπαχθεί και αναγνωρίζουν ως εκκλησιαστική τους Αρχή το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τον Πατριάρχη Θεόφιλο. Έγινε συζήτηση για το θέμα μεταξύ Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφίλου και Αρχιεπισκόπου Δημητρίου στο Πατριαρχικό Γραφείο, χωρίς να καταλήξουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις.
Παράλληλα ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος συζήτησε με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και άλλα θέματα που απασχολούν την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ενώ ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για την συνάθροιση όλων των Ορθόδοξων κανονικών Επισκόπων Αμερικής και Καναδά στην Νέα Υόρκη στις 26 Μαΐου. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φέρεται ιδιαίτερα ενοχλημένος διότι ενώ είπε στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να μην συμπεριλάβει την Ορθόδοξη Εκκλησία εν Αμερική υπό τον Μητροπολίτη Ιωνά, την πρώην Ρωσική Μετροπόλια την οποία ανακήρυξε αυτονομημένα το Πατριαρχείο της Μόσχας ως και την οποία δεν αναγνωρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος την συμπεριέλαβε, αποδίδοντας την κίνηση αυτή σε παραδρομή, ενώ ο διευθυντής επί των διεκκλησιαστικών σχέσεων, π. Μάρκος Αρεϋ δίνει άλλη εκδοχή. Εκφράζονται μάλιστα φόβοι εν Φαναρίω ότι μία τέτοια σύσκεψη, η οποία συνέρχεται βέβαια εν γνώσει ή και καθ’ υπόδειξη του Φαναρίου, μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο και να υπάρξει πραξικοπηματικό κίνημα δημιουργίας Αυτοκέφαλης Αμερικανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμερικής.
Υπενθυμίζεται ότι κάτι παρόμοιο είχε επιχειρήσει να κάνει ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος στο Λιγκονίερ της Πενσιλβάνιας το 1994 και το οποίο στάθηκε η αρχή του τέλους της Αρχιεπισκοπίας του.
