Άγιοι Νεομάρτυρες χωρίς επαρκή ημερομηνία ή χρονολογία (3)

Συνέχεια (2)

Οι άγιοι Οσιομάρτυρες της Ι. Μ. Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης.

Τέλη 17ου αιώνος

Σύμφωνα με όσα γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Κύριλλος Δέγλερης, ηγούμενος προ της Επαναστάσεως της μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεντέλης , οι μοναχοί της Ι. Μονής Παντοκράτορος ( Νταού) Πεντέλης σφαγιάστηκαν από Αλγερινούς πειρατές, κατ’ άλλους Τούρκους ή Τουρκαλβανούς.

Την εποχή εκείνη αλγερινοί πειρατές ερήμωναν τα παράλια μέρη . Είχαν ελλιμενισθεί στη Ραφήνα κατά την Μεγάλη Εβδομάδα. Την ημέρα της Αναστάσεως κάποιος υπηρέτης της μονής, που εχθρευόταν τους μοναχούς, τους έβαλε στο μοναστήρι την ώρα που οι αδελφοί εόρταζαν την Ανάσταση.

Τους κατέσφαξαν όλους. Σώθηκε μόνο ένας ιερέας ο οποίος είχε πάει με ένα υποτακτικό στο μετόχι Χεροτσακούλι . Οι πειρατές μετά το φονικό λεηλάτησαν την μονή και έφυγαν.

Το απόγευμα ,όταν επέστρεψε ο ιερεύς με τον υποτακτικό, είδαν έξω από τη μονή δυο μοναχούς σκοτωμένους. Έφυγαν και διανυκτέρευσαν πάνω στο βουνό.

Την άλλη μέρα, όταν είδαν να αναχωρούν τα πειρατικά πλοία από τη Ραφήνα, κατέβηκαν στη μονή όπου βρήκαν όλους τους μοναχούς φονευμένους.

Πήγαν τότε στην Ι. Μονή Πεντέλης και αφού παρέλαβαν μοναχούς από εκεί επέστρεψαν και ενταφίασαν τους αδελφούς.

Η ημέρα της Αναστάσεως του έτους εκείνου, προ του 1692, αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία της μονής , διότι ανέδειξε μάρτυρες, καθώς οι μοναχοί δεν έστερξαν να αλλαξοπιστήσουν και να συμβιβαστούν προς τους μουσουλμάνους επιδρομείς.

Μετά την μαρτυρική κατάληξη η Μονή έγινε μετόχι της ιεράς Μονής της Πεντέλης, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στη συνέχεια έμεινε έρημη και ακατοίκητη πάνω από 270 έτη. Η μονή λειτούργησε μετά από τρεις σχεδόν αιώνες ως γυναικεία πλέον και το καθολικό της μονής συντηρήθηκε και επισκευάστηκε.

Από τον μαρτυρικό θάνατο των πατέρων της Μονής τα άγια λείψανά τους παρέμεναν ανεύρετα. Πολλοί ηγούμενοι της Μονής Πεντέλης είχαν καταβάλει προσπάθειες για να τα βρουν αλλά μάταια.

Η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε αρχίσει τις εργασίες για τη συντήρηση του Ναού τον Σεπτέμβριο του 1963 .Η ηγουμένη με τις μοναχές έκαναν επί 40 ημέρες καθημερινή παράκληση για να βρεθούν τα άγια λείψανα των σφαγιασθέντων μοναχών. Την 40ή ημέρα και ενώ διευθετούσαν οι εργάτες το δάπεδο του ναού για να τοποθετήσουν πλάκες, αντελήφθησαν ότι κάτι παράξενο συμβαίνει, διότι αισθανόντουσαν ευωδία ανεξήγητη . Πράγματι μπροστά στον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Β’ , την γερόντισσα και τις αδελφές, αποκαλύφθηκαν ενταφιασμένοι ,κατά την αρχαία συνήθεια εντός του ναού , οι Πατέρες.

Τα άγια λείψανα τοποθετήθηκαν σε λάρνακα και παραμένουν εντός του ναού, προς αγιασμό όλων, μοναχών και ευλαβών προσκυνητών .

Οι Άγιοι Οσιομάρτυρες επανειλημμένως έχουν χαρίσει την υγεία σε ασθενείς που επικαλέστηκαν με πίστη τη βοήθειά τους ή και χρίστηκαν με λάδι από την κανδήλα τους.