Τα ηφαίστεια της Ισλανδίας αλλάζουν το κλίμα της Γης

Τα προβλήματα στις αεροπορικές συγκοινωνίες φαίνεται να είναι το σοβαρότερο αποτέλεσμα για την έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajokull, (που βρίσκεται κάτω από ένα παγετώνα) για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, σύμφωνα με τα περισσότερα -ελληνικά και ξένα- Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ή επί το ορθότερον, επικοινωνίας.

Αυτό όμως δεν είναι τίποτε, μπροστά στα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρουν οι εκρήξεις των ηφαιστείων στην Ισλανδία στην θερμοκρασία και το κλίμα της Γης. Ακόμη περισσότερο μπροστά στο γεγονός ότι η αλλαγή του κλίματος, αυτό δηλαδή που είναι γνωστό σαν φαινόμενο του θερμοκηπίου, μπορεί να προκαλεί τις εκρήξεις των ηφαιστείων στην Ισλανδία.

Πως ;

Κάτω από το έδαφος της Ισλανδίας συναντιούνται η περίφημη πλάκα του Ατλαντικού και η Ευρωπαϊκή. Είναι το σημείο όπου συναντιέται ο Ατλαντικός με την Ευρώπη και μαζί τεράστιοι όγκοι ηφαιστειακού μάγματος.

Αυτό το μάγμα με τις συνεχείς εκρήξεις δημιούργησε την Ισλανδία, πολύ πρόσφατα, μόλις 20.000.000 χρόνια πριν. Η γη της είναι η κορυφή αυτού του σημείου σύγκρουσης, συνάντησης.

Οι εκρήξεις σταμάτησαν γιατί το νησί άρχισε σιγά σιγά να καλύπτεται από πάγο. Οι γεωλόγοι πιστεύουν πως πριν από 8.000 χρόνια όλο το νησί ήταν θαμμένο κάτω από τόνους πάγου. Οι πάγοι αυτοί “κρύωναν” τα ηφαίστεια και οι εκρήξεις των ηφαιστείων έγιναν αραιότερες. Σήμερα ο πάγος καλύπτει καλύπτει μόλις το 10% της επιφάνειας του νησιού. Ο μεγαλύτερος είναι ο παγετώνας Vatnajokull, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος στον κόσμο έχει ένα μίλι βάθος και καλύπτει περίπου 3.000 τετραγωνικά μίλια.

Οι πάγοι της Ισλανδίας, χρόνο με το χρόνο λιώνουν, επειδή αυξάνεται η θερμοκρασία της γης. Έτσι δεν θα μπορούν να συγκρατήσουν την ηφαιστειακή λάβα και οι εκρήξεις θα συνεχιστούν.

Τι θα γίνει τότε;

Ο διπλωμάτης επιστήμονας Benjamin Franklin, ο οποίος μελέτησε το 1783, τις επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου Laki στην Ισλανδία το 1783, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εισαγωγή μεγάλων ποσοτήτων ηφαιστειακής σωματιδίων σε ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης θα μπορούσε να προκαλέσει μείωση της επιφανειακής θερμοκρασίας, επειδή τα σωματίδια θα μπορούσαν να μειώσουν την ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που φθάνει στην επιφάνεια της Γης.

Στην έκρηξη του 1783, “παίχτηκε” ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά δράματα. Το ηφαίστειο απελευθέρωσε τρία κυβικά μίλια από λάβα πάνω από 100 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του θείου και τοξικών αερίων, σκοτώνοντας βλάστηση, ζώα και τους ανθρώπους.

Σκοτώθηκαν 9.000 Ισλανδοί, εκατοντάδες χιλιάδες ζώα αφανίστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα βλάστησης αλλά μειώθηκε και κατά 1/6 ο πληθυσμός της Βόρειας Αφρικής και της Νότιας Ασίας. Για ποιο λόγο;

Το 2006, τρεις επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Rutgers, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του New Jersey, και του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, στη Σκωτία, απέδειξε τη σχέση ανάμεσα σε αυτά τα φαινομενικά άσχετα γεγονότα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα υπολογιστικό μοντέλο που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Διαστημικών Μελετών της NASA για την μελέτη των ατμοσφαιρικών αλλαγών που ακολούθησαν την έκρηξη του 1783 στο Laki της νότιας Ισλανδίας.

Η μελέτη αυτή απέδειξε για πρώτη φορά τη σύνδεση μεταξύ των ηφαιστειακών εκρήξεων στις περιοχές του βόρειου γεωγραφικού πλάτους και στις ποσότητες νερού στη Βόρεια Αφρική.

Τα σωματίδια της λάβας, μείωσαν την θερμοκρασία στην επιφάνεια της γης. Στο βόρειο ημισφαίριο, το καλοκαίρι του 1783 ήταν το πιο ψυχρό σε ένα διάστημα τουλάχιστον 500 χρόνων.

Το ασυνήθιστο κρύο στο βόρειο ημισφαίριο μείωσε τη θερμοκρασιακή αντίθεση μεταξύ της γης και των ωκεανών, που προκαλεί τους μουσώνες και μειώθηκαν οι βροχοπτώσεις στη Νότια Ασία και τη Βόρεια Αφρική.

Ο λιμός που έπεσε στο Κάιρο, λέγεται, πως είχε τόσα θύματα όσα και η πανούκλα.

Πηγή: http://antipolon.blogspot.com/2010/04/blog-post_16.html