Ο λόγος της Ελληνίδας Χαράς Νικοπούλου
12 Απριλίου 2010
Εν τέλει, ο ελληνικός λαός είναι αυτός που κρίνει.
Εν τέλει, όλοι μας, Θάλεια Δραγώνα, Χαρά Νικοπούλου, Άννα Διαμαντοπούλου, έχουμε υποχρέωση να κινούμεθα με βάση τις βουλές του ελληνικού λαού, ειδικά όταν κατέχουμε δημόσιες θέσεις.
Ο λόγος της Χαράς Νικοπούλου είναι αυτός που διαβάζετε παρακάτω.
Τους λόγους και -κυρίως- τις πράξεις της κυρίας Δραγώνα και της κυρίας Διαμαντοπούλου τις ακούμε καθημερινά και τις νοιώθουμε στο πετσί μας.
Η Χαρά Νικοπούλου δέχθηκε κύμα ύβρεων και αθλιοτήτων από κρυπτοφασιστικούς κύκλους, επειδή είναι αυτό που δείχνει ο λόγος της, ενώ πρόσφατα δέχτηκε και τις επικρίσεις της κυρίας Δραγώνα για τον τρόπο με τον οποίο κάνει τη δουλειά της.
Η Θάλεια Δραγώνα, χωρίς τίτλο σπουδών από ελληνικό πανεπιστήμιο και διορισμένη σε θέση καθηγητή με μη απολύτως σύννομο τρόπο (η περιπτωσή της είναι πολύ χειρότερη από την περίπτωση Βουλγαράκη: το νόμιμο είναι και ηθικό) με τη βοήθεια των ίδιων κύκλων, έγινε διαχειριστής δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, βουλευτής επικρατείας και τώρα γενική γραμματέας και υπεύθυνη για την εκπαίδευση, μεταξύ άλλων, και των μουσουλμανοπαίδων της Θράκης.
Εμείς απλά σας καλούμε να διαβάσετε το λόγο της Χαράς και να κρίνετε σε ποια πλευρά βαραίνει το δίκιο και να διακρίνετε άλλη μια αιτία της επικείμενης καταστροφής της Ελλάδος.
Η ομιλία της ηρωϊκής δασκάλας
(η απομαγνητοφώνηση έγινε από το Ιστολόγιο της Αντιπαρακμής)
Χριστός ανέστη, Χρόνια Πολλά σε όλους
Είναι ιδιαίτερη η συγκίνηση μου σήμερα να βραβεύομαι στη γη που με γέννησε και με μεγάλωσε, στη Μακεδονία!
Ευχαριστώ θερμά το νομάρχη της Θεσσαλονίκης κ.Ψωμιάδη , καθώς και τον πρόεδρο του συμβουλίου αποδήμου ελληνισμού κ. Ταμβάκη , όχι μόνο για την τιμητική διάκριση που μου αποδίδουν στη σημερινή εκδήλωση , αλλά κυρίως γιατί αναγνωρίζουν μέσα από την πορεία μου στα πομακοχώρια, το πρόβλημα που υπάρχει στη Θράκη, με την παρουσία του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, που συντελεί στην πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων και των Ρωμά της Θράκης.
Τα επόμενα λόγια που θα ακούσετε είναι το μήνυμα που στέλνουν μέσα από εμένα οι Πομάκοι της Θράκης.
Όπως ίσως γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια, επέλεξα να εγκατασταθώ μόνιμα και να διδάξω στο ακριτικό πομακοχώρι του Έβρου στο Μεγάλο Δέρειο , έχοντας δίπλα μου ακούραστο συμπαραστάτη το σύζυγο μου Ηλία και την ευχή των γονέων μου!
Έζησα απίστευτες στιγμές με τους μαθητές μου, που διψούσαν να μάθουν “τι είναι η πατρίδα μας”.
Ταξιδέψαμε μαζί στα μονοπάτια της Ελλάδας και συγκροτήσαμε τη χορωδία του Μεγάλου Δερείου, που με περηφάνια ερμηνεύει τα τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκη, του Τσιτσάνη, και εθνικά κομμάτια στις εορτές .
Τα απογεύματα μαζί με τις μητέρες των Πομάκων παιδιών μου, μαθαίναμε Ελληνικά ήθη και έθιμα των Πομάκων και των Αλεβητών. Τα χρόνια κύλησαν δημιουργώντας ανάμεσά μας σχέσεις αγάπης, εμπιστοσύνης και σεβασμού.
Δυστυχώς πολλές φορές βρέθηκα αντιμέτωπη με τους εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής που με κάθε τρόπο αντιδρούσαν στην παρουσία μου στο Δέρειο, μια και προκλητικά κάνουν τα πάντα για να εκτουρκίσουν τους Πομάκους και τους Ρωμά και ευτυχώς αποτέλεσα εν μέρει τροχοπέδη στα σχέδια τους.
Αφενός θέλω λοιπόν να στείλω ένα μήνυμα στο Σάρνιτς στον Πρόξενο της Κομοτηνής:
Η μειονότητα στη Θράκη είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Τουρκική.
Αν και μαζί με τους Πομάκους και τους Αλεβήτες του Δερείου αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα, εντούτοις αντέξαμε , γιατί ο Θεός μας έστειλε ως οδηγούς στο δύσκολο αγώνα μας , τα παιδιά, τους μαθητές μου, τους πιο αξιοπρεπείς ΕΛΛΗΝΕΣ της Θράκης.
Τα “δικά μου πομακόπουλα” ως γνήσια Ελληνόπουλα με κάθε τρόπο στέλνουν ένα ηχηρό ράπισμα σε όσους αναρωτιούνται σήμερα μέσα από εγχειρίδια ντροπής “Τι είναι η πατρίδα μας.”
Ο κάθε ΕΛΛΗΝΑΣ του χθες και του σήμερα ΦΩΝΑΖΕΙ “τι ειναι η Πατρίδα μας”:
Μέσα από τα βάθη των αιώνων το θρυλικό <<ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ>> του Λεωνίδα και των 300 ορίζει τι είναι η Ελλάδα….
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είναι η ΕΛΛΑΣ του χθες και του σήμερα , έτσι όπως θα θέλαμε όλοι να είναι,
“Πατρίδα μας” είναι ο Σωκράτης, ο Περικλής,
οι αρχαίοι φιλόσοφοι, οι ρήτορες…
Πατρίδα μας είναι οι βυζαντινοί Αυτοκράτορες, ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ,
ο δάσκαλος του γένους Ευγένιος Βούλγαρης…
ο Έλλην φιλόσοφος Μιχαήλ Ψελλός, ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός ή Πλύθων, η Άννα Κομνηνή.
ΟΙ ΕΠΙ 400 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΜΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ,
οι Φιλικοί,
Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ που διαχρονικά κήρυττε: ” τα σχολειά χτίστε , εκεί ο Θεός μένει της ελευθερίας”…….
Ελλάδα είναι ο Κολοκοτρώνης,
ο Μακρυγιάννης,
ο Μιαούλης,
η Μπουμπουλίνα,
ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ διατήρησαν στους αιώνες ΤΟ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΤΡΟΠΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ , όπως απ’ την αρχαία ακόμη Ελλάδα όριζε ο Ηρόδοτος.
ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μας
είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ που αγωνίστηκε για να απελευθερώσει αυτή εδώ την ιερή γη των Μακεδόνων,
ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που θυσιάστηκε για την Κύπρο,
ο Διγενής,
ο Οπλαρχηγός στον αγώνα της ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου ο προπάππους μου θρυλικός Αθανάσιος Φαρμάκης,
αλλά μέχρι και σήμερα “πατριδα μας ΕΛΛΑΔΑ”
είναι οι Ήρωες των Ιμίων……
Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης………
ο Παναγιώτης Βλαχάκος , μα και κάθε εν ζωή Έλληνας πιλότος που καθημερινά αναχαιτίζει στο Αιγαίο τα τουρκικά αεροσκάφη
ΕΛΛΑΔΑ, Πατρίδα μου δικιά μου και δικιά σας,
είναι ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ “ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΨΙΛΟΝ” ΠΟΥ ΙΔΙΟ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΓΡΑΦΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ -ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ……
“Πατρίδα μας” είναι κάθε ξεριζωμένος Έλληνας του Πόντου, κάθε ξενιτεμένος Ηπειρώτης, κάθε αγέρωχος Μακεδόνας, κάθε Θεσσαλός, κάθε Στερεοελλαδίτης, Πελοποννήσιος, νησιώτης, κάθε Έλληνας της Διασποράς.
Μα πάνω από όλα για εμένα τη δασκάλα του Δερείου:
ΕΛΛΑΔΑ είναι κάθε Πομάκος μαθητής μου που φωνάζει μέσα από σχολικές εφημερίδες ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ειναι ΕΛΛΗΝΑΣ, μα κάποιοι τόσο άκριτα και ανεύθυνα τον ρίχνουν στα δίχτυα της Τουρκίας, δημιουργώντας δίγλωσσα νηπιαγωγεία και αρνούμενοι πεισματικά την ίδρυση δημοσίων σχολείων στα πομακοχώρια.
Μπορεί κάποιοι να απαγόρευσαν στους Πομάκους μαθητές μου να φορέσουν με υπερηφάνεια, λίγες μέρες πριν, στις 25 Μαρτίου την Εθνική φορεσιά του Τσολιά που τόσο επιθυμούσαν, μα ο Χασάν, ο Ρετζέπ, ο Οκτάϊ, η Γελής, η Νουράν , η Μελίσα ο Σαμπρί, ο Σαλή, η Νουρτζάν, ο Ερτζάν, ο Μπαρής, η Ετζέ, η Φατμέ, η Γκιζέμ, ο Σαμπρί , ο Τζελάλ, η Ντιλάρα, ο Σετσκήν, ο Αλή, ο Γιουνούς, οι δικοί μου μαθητές αλλά και εμείς οι δασκάλες του ελληνόγλωσσου προγράμματος του Μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Έβρου η κυρία Σουμάκα Ζαφείρω, η κυρία Ελπίδα Τζώρτζη και εγώ δεν πτοηθήκαμε.
Αντίθετα ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟ Ή ΕΓΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ,
στον Αλβανό που εγείρει θέμα Τσάμηδων,
στον σκοπιανό που προκλητικά οικειοποιείται τη ΓΗ των Μακεδόνων,
και στον Τούρκο που καταδυναστεύει την Κύπρο και επιβουλεύεται τη Θράκη και το Αιγαίο αφιερώνουμε μέσα από τα βάθη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ μας το τραγούδι που ακούστηκε στη φετινή επέτειο της 25ης Μαρτίου:
ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ,
ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ
ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΥΠΟΤΑΓΗ.
ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΔΩΣΩ, ΑΠ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ!!!
