Γιατί τα εξετάζουμε τα πράγματα με το χρόνο;

Γνωρίζω ότι πολλοί από συνήθεια, λόγω του Πάσχα,  πλησίασαν σε αυτό το τραπέζι. Σα να τους ωθεί αυτή η μέρα, πλησιάζουν τα ιερά μυστήρια, που δεν επιτρέπεται. Αυτό είναι το φοβερό, ότι όχι με την καθαρότητα του νου αλλά με το διάστημα του χρόνου καθορίζεις την αξιότητα της προσέλευσης στο μυστήριο, και νομίζεις πως είναι ευλάβεια το ότι δεν προσήλθες τόσες φορές. Μα κι αυτοί που σταύρωσαν το Χριστό, μια φορά τον σταύρωσαν. Μήπως λοιπόν, επειδή το ‘καναν μια φορά, γι’ αυτό είναι μικρότερο το αμάρτημά τους; Και ο Ιούδας μια φορά τον πρόδωσε. Μήπως αυτό τον γλύτωσε: Γιατί τα εξετάζουμε τα πράγματα με το χρόνο; Χρόνος της προσελεύσεως στο μυστήριο είναι η καθαρή συνείδηση. Τίποτε περισσότερο δεν έχει το μυστήριο του Πάσχα από τα άλλα. Είναι ένα και το αυτό, η ίδια χάρις του Πνεύματος. Πάντοτε είναι Πάσχα.

Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν θα δεχτούμε ούτε αυτούς που κοινωνούν μια φορά, ούτε τους άλλους που κοινωνούν πολλές ή λίγες φορές, αλλά εκείνους που κοινωνούν με καθαρή συνειδητή, καθαρή καρδιά και άμεμπτη ζωή. Όσοι είναι τέτοιοι, ας προσέρχονται πάντα· οι άλλοι ούτε μια φορά!

(Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)