Ένα ξαπόσταμα από το λιοπύρι της ζωής (με πολλές φωτογραφίες)

Πρωί Μεγάλου Σαββάτου στο αρχονταρίκι της Μονής Βατοπαιδίου (στο χώρο δηλ. όπου υποδέχονται τους προσκυνητές). Μαζί με ενα φίλο μου περιμέναμε τη σειρά μας για να μας τακτοκοιήσουν οι πατέρες σε κάποιο δωμάτιο. «Τα δωμάτια είναι ολα κατειλημμένα και δεν υπάρχει κενό κρεβάτι» ακουσα να λέει ο αρχοντάρης, πατέρας Τ… σε κάποιους προσκυνητές που προηγούνταν. Τον ρώτησα τι πρόκεται να γίνει και με καθησύχασε λέγοντας, «ολοι θα τακτοποιηθείτε,  κάντε λίγη υπομονή… σε λίγο οι πατέρες θα ετοιμάσουν κελιά μοναχών για  να φιλοξενηθείτε εκεί». Εξεπλάγησαν ολοι σχεδόν οι προσκηνητές οταν το ακούσαμε. Το θεώρησα υπερβολικό να αναγκαστούν μοναχοί να εξέλθουν απο τα κελιά τους, για να φιλοξενηθούμε οι επισκέπτες και εκείνοι να μείνουν σε αλλους χώρους, οπως  γραφεία και άλλους βοηθητικούς χώρους. Ετσι και έγινε. «Αυτήν την εντολή εχουμε απο τον γέροντα», μου είπε ο βοηθός του αρχοντάρη. Οπως ενημερώθηκα απο  τους πατέρες στο αρχονταρίκι τα δωμάτια φιλοξενίας της Μονής αριθμούν περισσότερο απο 230 κλίνες και γεμίζουνε καθημερινά απο το Σάββατο του Λαζάρου. Ο συνολικός αριθμός των  προσκυνητών απο τότε μέχρι και την Κυριακή του Θωμά υπολογίζεται ότι θα φθάσει τους τρεισήμιση χιλιάδες. Οταν  τους ρώτησα σε μια Μονή 35 χιλιάδων τετρ. μέτρων, γιατί να μην υπάρχει η δυνατότητα να παρέχεται φιλοξενία σε περισσότερο κόσμο, μου απάντησαν: «Θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε ακόμη 200 άτομα αλλά τα εργα αναστήλωσης της πτέρυγας που βλέπετε εχουν σταματήσει λόγω ελλειψης πόρων καθώς οι λογαριασμοί της Μονής είναι μπλοκαρισμένοι, οπως γνωρίζετε».

Πραγματικά βλέποντας το  μισό μοναστήρι να μοιάζει με απομεινάρια ερειπίου και το υπόλοιπο να είναι ενα βυζαντινό αριστούργημα, σπαράζει η καρδιά σου, δεν μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος. Βλέποντας φωτογραφίες της Μονής τη δεκαετία του 1990 και του σήμερα παρατηρείς οτι έγινε ενα ριζικό λίφτιγκ!

Και κάτι σημαντικό ακόμη για το οποίο αναρωτήθηκε ο φίλος μου που για πρώτη φορά επισκεπτόταν το Αγιον Ορος. «Όλα αυτα τα εξοδα της διαμονής, της διατροφής  και όποια αλλη επιβάρυνση έχει η φιλοξενία μας, τα επιβαρύνεται μόνο το μοναστήρι»; Του φάνηκε περίεργο τόσος κόσμος σε καθημερινή βάση να φιλοξενείται στη Μονή. Καί ομως ετσι είναι. Θεάρεστο είναι το εργο των πατέρων που με αγάπη προσφέρουν απεριόριστα στον επισκέπτη ο οποίος καταφεύγει εκεί να ξαποστάσει απο το λιοπύρι της ζωής. Αυτα καλό είναι να  μην τα προσπερνούμε…

Μάλιστα σήμερα 6 Απριλίου εκτός από τους «οπαδούς» του γέροντα Εφραίμ και πλήθος λαού θα καταφθάσει στο μοναστήρι για την πανήγυρη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (παλαιό ημερολόγιο). Η Μονή αναμένεται να κατακλυστεί, ακόμη και οι διάδρομοι των κτιρίων θα αξιοποιηθούν για να φιλοξενηθούν οι προσκυνητές. Περισσότεροι απο τους μισούς μοναχούς θα αναγκαστούν να παραχωρήσουν το κελί τους. Τα στρώματα θα επιστρατευθούν… για να μην μείνει κανείς παραπονούμενος!

Πάσχα στο Βατοπαίδι

Οι  αγιες ημέρες του Πάσχα στο Βατοπαίδι ήταν μια ανείπωτη εμπειρία.

Οι εξαίσιοι ύμνοι απο την χορωδία της Μονής, η πρώτη ανάσταση το Σάββατο το πρωί, χοροσταντούντος του μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου που έρανε με βάγια όλους τους χώρους της εκκλησίας και τους πιστούς μαζί… σημάδεψαν  την τριήμερη διαμονή μας.

Η κορύφωση του τελετουργικού εγινε με την ολυνύχτια αγρυπνία που ξεκίνησε στις εννιά το βράδυ με την ανάγνωση των Πράξεων των Αποστόλων   και στη συνέχεια με την θεσπέσια ακολουθία της Ανάστασης στις μία τα ξημερώματα της Κυριακής.

Στη συνέχεια, στο  Συνοδικό μοιράστηκαν σε ολους κόκκινα αυγα και  οι προσκυνητές με τους μοναχούς αντάλλαξαν ευχες.

Ακολούθησε η τράπεζα στην  οποία παρατέθηκαν 500 μερίδες και αναγνώστηκε  το μήνυμα του  οικουμενικού πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για το Πάσχα. Κατόπιν Δέηση στο Καθολικό και τελικά όλο το τελετουργικό ολοκληρώθηκε στις 7:30 το πρωί.

Μετά την ολιγόωρη ανάπαυσή μας, στις 11:30 το πρωί επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι στον αρσανά της Μονής με κατεύθυνση την Ιερισσό.

Γιώργος Θεοχάρης, Διαχειριστής του blog «Αγιορειτικό Βήμα», Αθήνα