Οι νεκροί φιλόσοφοι και η ζωντανή Σοφία.

Κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο κάποιου Σίμωνος Κρίτσλεϋ, καθηγητή της φιλοσοφίας σε πανεπιστήμια της Αμερικής, με τον τίτλο: «Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων». Περιγράφει πώς «φιλοσόφησαν» το θάνατο και πώς πέθαναν 190 (!) μεγάλοι (κατά την κρίση του συγγραφέα) φιλόσοφοι. Και καταλήγει στο συμπέρασμα:

«Ο αληθινός φιλόσοφος δεν πάει να ξεφύγει από το θάνατο:

* Ούτε ρίχνοντάς το στις διασκεδάσεις,

* Ούτε πιστεύοντας σε δήθεν μεταθανάτια ζωή και σωτηρία.

Ο αληθινός φιλόσοφος αντιμετωπίζει το θάνατο α) ψύχραιμα, β) κατάματα και γ) αφ’ υψηλού»!

Ωραία λόγια! Σίγουρα … έξω από το χορό μπορεί κανείς, πολλά τραγούδια να λέει!

                                                   * * *

Όμως τη Μεγάλη Εβδομάδα προσκυνούμε τα Πάθη και το Θάνατο Κάποιου, που ποτέ Του δεν το «έπαιξε» φιλόσοφος. Είναι ο Ίδιος η Πηγή της Αληθινής Σοφίας. Είναι η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ αυτοπροσώπως! Είναι τέλειος και Πάνσοφος Θεός· αλλά και ο τέλειος και ο πιο φιλοσοφημένος Άνθρωπος.

Ο Χριστός, ως τέλειος Θεός, είναι ο μόνος, που μπορεί και να βλέπει το θάνατο … αφ’ υψηλού­ και να χαρίζει την μετά θάνατον ζωή.

Όμως βλέπουμε ότι ο Χριστός κατέβηκε στη  γη, όχι για … τουρισμό· αλλά για να μπει στο χορό … του θανάτου! «’Ωφειλε κατά πάντα τοις αδελφοίς ομοιωθήναι, ίνα ελεήμων γένηται…», λέει ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 2, 17). Μας σπλαχνίστηκε! Μας θεώρησε αδέλφια του! Δεν είδε εμάς, τα βάσανα μας και το θάνατο μας … αφ’ υψηλού!

Για να μας ελευθερώσει από το θάνατο, κατέβηκε ο Ίδιος στη γη. Έγινε άνθρωπος. Και μπήκε ο Ίδιος στα βάσανά μας και στην τελική αγωνία του θανάτου. Και είδε το θάνατο κατάματα μεν… αλλά όχι ψύχραιμα!

Η αγωνία Του στη προσευχή Του στη Γεθσημανή ήταν τόσο μεγάλη, που … ίδρωσε αίμα!!! Ποτέ και κανένας άνθρωπος δεν ένιωσε μπροστά στο θάνατο τόσο υπερβολικό άγχος, ώστε να ιδρώσει αίμα!

Από αγάπη για μας, ο Χριστός δέχθηκε ελεύθερα, να δοκιμάσει τον πιο φριχτό εσωτερικό πόλεμο: τον πόλεμο να … αρνηθεί το θέλημα του Πατέρα Του! Τον πόλεμο να Τον παρακούσει· έστω και… την τελευταία Του στιγμή να τα παρατήσει! Και μας έδειξε, ότι η μάχη αυτή κερδίζεται ΜΟΝΟ με ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

• Προσευχή εξομολόγησης: «Πατέρα μου, δεν μπορώ! Είναι πολύ πικρό το ποτήρι, που πρέπει να πιω! Δεν καταπίνεται! Δεν πάει κάτω!»
• Προσευχή ικεσίας: «Πατέρα μου, εάν είναι  δυνατόν, κάνε να μη πιω αυτό το ποτήρι!» Αλλά και
• Προσευχή υπακοής: «Πατέρα μου, τελικά να γίνει, όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως θέλεις Εσύ!»

Έτσι, πάλι από αγάπη για μας, υπέταξε ελεύθερα το ανθρώπινο θέλημά Του στο θέλημα του Πατέρα Του. Και νίκησε το θάνατο, αφού ήπιε το πικρό ποτήρι του … μέχρι την τελευταία σταγόνα!

                                                     * * *

Ο Χριστός με την προσευχή Του στη Γεθσημανή, μας έδειξε ότι ο θάνατος

• Δεν νικιέται με ψευτοφιλοσοφίες και με ψευτοπαλληκαριές·
• Νικιέται με την ελεύθερη υπακοή στο Πάνσοφο Θέλημα του Θεού·
• Νικιέται με τη γνήσια πίστη στο Χρι­στό, που είναι ταυτόχρονα και η όντως αληθινή Σοφία και η όντως αληθινή Ζωή.

( Αρχιμ. Β.Λ, «Λυχνία» Νικοπόλεως, φ.320)