“…Έρχου και ίδε…”

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Στα πλαίσια της συνεχιζόμενης δικαστικής έρευνας για την ανεύρεση και καταλογισμό τυχόν πολιτικών και ποινικών ευθυνών για την πολύκροτη υπόθεση της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, η οποία προβληματίζει και πιθανόν σκανδαλίζει, επί μια και πλέον διετία, μια μεγάλη μερίδα του χριστεπώνυμου πληρώματος της Εκκλησίας μας, επιτρέψτε μας μιας κατά το δυνατόν επιγραμματικής αναδρομής δέκα επτά ετών, ως απλών προσκυνητών του Αγίου Όρους και ιδιαίτερα της περί ου ο λόγος Ιεράς Μονής όπου εγκαταβιούν οι πνευματικοί μας.

Μάρτιος 1993, Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, όταν για πρώτη φορά πατούσαμε το πόδι μας στον Βατοπαιδινό αρσανά, μαζί με άλλα δέκα πέντε άτομα περίπου, με συναισθήματα περισσότερο περιηγητών παρά προσκυνητών. Βρεθήκαμε ανάμεσα σε τριάντα περίπου πατέρες οι οποίοι, ζώντας μέσα σε ένα υπό κατάρρευση σύνθετο κτιριακό συγκρότημα δομημένης έκτασης 35.000 τ.μ. περίπου, προσπαθούσαν να δώσουν και πάλι στη Μονή την, από την αδυσώπητη φθορά του χρόνου, απωλεσθείσα λαμπρότητά της. Αντιμετωπίζοντας απίστευτες και πολλές φορές ανυπέρβλητες δυσκολίες και μη υπολειπόμενοι των λοιπών πνευματικών τους καθηκόντων, μέσα από τις μακροσκελείς ακολουθίες και την πιστή τήρηση του τυπικού, μας αγκάλιασαν και μας έδωσαν από την πρώτη στιγμή μια αχνή οσμή της Ορθόδοξης παράδοσης, η οποία, κατά την ταπεινή μας γνώμη, στην κοσμική Εκκλησία έχει ολίγον θαμπώσει, ευτυχώς όχι παντού.

Εκτιμούμε, πως περιττεύει να μπούμε σε λεπτομερείς περιγραφές για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαβιούσαμε προσκυνητές και πατέρες της Μονής σε αυτά τα πρώτα χρόνια των επισκέψεων μας.

Τα χρόνια κυλούσαν, οι επισκέψεις μας πύκνωναν, αφού δεν ήταν δυνατόν πλέον να αντισταθούμε στην γαλήνη και πνευματική ενδυνάμωση, που παίρναμε τις λίγες ημέρες παραμονής μας κάθε φορά ανάμεσα στους πατέρες της Βατοπαιδινής αδελφότητας. Ταυτόχρονα όμως άρχισαν και οι διαπιστώσεις μας.

Η αδελφότητα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα, ώστε σήμερα να απαριθμεί περισσότερον από εκατόν δέκα, ηλικιακά νέους και μορφωμένους κοσμικά, μοναχούς από δώδεκα χώρες.

Πραγματοποιήθηκαν οικονομοτεχνικές μελέτες, δημιουργήθηκε η τεχνική υποδομή για την υποστήριξη του μεγάλου και πολυσύνθετου έργου της ανακαίνισης, αναπαλαίωσης των κτιριακών εγκαταστάσεων, με αποτέλεσμα μέχρι τη στιγμή που σταμάτησαν τα έργα λόγω παγώματος των τραπεζικών λογαριασμών της Μονής, να έχει ολοκληρωθεί το 1/3 του όλου προγράμματος.

Πραγματοποιήθηκε η καταγραφή των συγγραμμάτων, χρυσόβουλων, βιβλίων, κωδίκων καθώς και κάθε αλλού έντυπου υλικού, το οποίο συντηρήθηκε και αρχειοθετήθηκε και φυλάσσεται στην ανακαινισμένη εκ. βάθρων βιβλιοθήκη. Σήμερα, όλα τα παραπάνω και σε συνδυασμό με την υπάρχουσα ψηφιακή τεχνολογία, είναι προσιτά σε επιστημονικό προσωπικό φοιτητές θεολογικών σχολών και όχι μόνον, ελληνικών και ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, τα οποία και χρησιμοποιούνται κατά κόρο για την εκπόνηση των μελετών τους.

Καταγράφηκαν, συντηρήθηκαν και τοποθετήθηκαν σε ανακαινισμένο χώρο όπου φυλάσσονται με ασφάλεια πληθώρα ιερών εικόνων, ιερά άμφια, ιερά σκεύη και άλλα κειμήλια.

Για το φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο της Μονής εντός και εκτός Ελλάδος δεν επιθυμούμε να αναφερθούμε καθότι κάτι τέτοιο αντιβαίνει στις αρχές του ορθόδοξου μοναχισμού.

Όλα αυτά τα χρόνια το έργο και κατά συνέπεια το όνομα της Μονής έγινε γνωστό μέσα και έξω από τη χώρα με αποτέλεσμα πλήθος προσκυνητών, περιηγητών, εκατό έως εκατόν πενήντα ημερησίως να την επισκέπτονται. Μεταξύ αυτών άρχισαν τις επισκέψεις και αριθμός πάσης φύσεως επωνύμων, οι περισσότεροι των οποίων, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, είχαν ιδιοτελείς σκοπούς.

Οι ημέρες όμως της ευφορίας πέρασαν. Τα χαμόγελα και οι υποσχέσεις των επωνύμων για την αμέριστη συνδρομή τους στο τιτάνιο έργο, που είχε αναλάβει και εκτελούσε επιτυχώς η αδελφότητα της Μονής, ξεχάστηκαν.

Ο γέρων Εφραίμ και ο μοναχός Αρσένιος λοιδορήθηκαν και λοιδορούνται σχεδόν από το σύνολο των Μ.Μ.Ε και του έντυπου, ηλεκτρονικού τύπου γιατί, ο μεν πρώτος αξιοποίησε στο μέτρο του δυνατού όπως όφειλε από την ιδιότητά του ως καθηγούμενου της Μονής, την περιουσία αυτής, ώστε να την ανακαινίσει και να την καταστήσει αυτάρκη όπως ήταν από ιδρύσεως της και ο δεύτερος γιατί έπραξε το αυτονόητο για τον ορθόδοξο μοναχό, έκανε υπακοή.

Κανείς όμως από τους λοιδορούντες δεν αναφέρει ότι ούτε ένα euro δεν βρίσκεται στις “ τσέπες” κάποιου μοναχού της αδελφότητας. Παρόλα αυτά η αδελφότητα ζήτησε, δημόσια και έγγραφα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, συγνώμην για τον σκανδαλισμό που τυχόν προξένησε στο πλήρωμα της Εκκλησίας, πράγμα που δεν είδαμε ή ακούσαμε από τα υπόλοιπα πολιτικά ή διοικητικά πρόσωπα που εμπλέκονται καθ’οιονδήποτε τρόπο στα γεγονότα. Με αφορμή βέβαια την συγκεκριμένη υπόθεση εξαπολύθηκε ένα ανελέητο “πογκρόμ” κατά του μοναχισμού, το οποίο ελάχιστα υπολείπεται εκείνο των Βαυαρών του Όθωνα στο τότε νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Τα τελευταία δυο χρόνια οι επισκέψεις των επωνύμων αραίωσαν μέχρι που εκμηδενίστηκαν. Αντίθετα οι απλοί ανώνυμοι προσκυνητές, από την Ελλάδα ή το εξωτερικό, ειδικά χώρες του πρώην “υπαρκτού σοσιαλισμού”, συνεχίζουμε να επισκεπτόμαστε τη Μονή, ιδιαίτερα περιχαρείς διότι την περίοδο αυτή του πειρασμού και της δοκιμασίας, είναι διάχυτη σε όλους μας η αίσθηση ότι η πνευματικότητα στην Βατοπαιδινη αδελφότητα έχει ανέβει προς ωφέλεια όλων μας.

Μάρτιος 2010, Ε΄ Κυριακή των Νηστειών. Δέκα επτά χρόνια μετά. Στην τράπεζα της Μονής βρισκόμαστε εκατόν δέκα πατέρες, εκατόν τριάντα περίπου προσκυνητές και δυο επίσκοποι με τις συνοδείες τους, ένας Γεωργιανός και ένας Ρώσος, αιώνιοι αντίπαλοι κατά τα κοσμικά, αδέλφια όμως κατά την ορθοδοξία, οι οποίοι κοινωνούν από το ίδιο Ποτήριο του Σώματος και του Αίματος του Σωτήρος μας.

Για τους εν λόγω επισκόπους, σε αντίθεση με όλους εμάς τους όψιμους ορθόδοξους, το Άγιον Όρος και ιδιαίτερα η Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου αποτελούν το λίκνο, πανεπιστήμιο του ορθόδοξου μοναχισμού και της ορθόδοξης παράδοσης. Βλέπουν εμπρός τους ένα φυτώριο από όπου ευελπιστούν να αντλήσουν στελέχη και εμπειρίες πνευματικής άσκησης για να μπορέσουν να δώσουν ζωή στις, εδώ και ένα αιώνα ρημαγμένες από τα “λαικοδημοκρατικά” καθεστώτα, μητροπόλεις τους.

Εν κατακλείδι, προβληματισμένε ή σκανδαλισμένε Έλληνα αδελφέ έλα να δεις, να γνωρίσεις και στη συνέχεια να αποφανθείς. Επισκέψου και την απέναντι όχθη. Η δημόσια συγνώμην της Βατοπαιδινής αδελφότητας, δια μέσου του γέροντος Εφραίμ, αποτελεί τη γέφυρα που μπορείς να περάσεις χωρίς καμιά υποχρέωση, παρά μόνον να θέλεις να δεις. Η όχθη που βρισκόμαστε δεν έχει διάθεση να απλώσει γέφυρες. Θυμήσου επίσης, ότι ο Ιουδαϊκός λαός είχε τον Κυριόν μας ανάμεσά του, μη θέλοντας όμως να τον δει, δεν τον έχει δει μέχρι σήμερα.

Ευχαριστούμε για την φιλοξενία στην έγκριτη εφημερίδα σας.

Καλή Ανάσταση

Με τιμή

Βασίλης Καποδίστριας Οδοντίατρος

Αργύρης Βαρδάκης Σχης (ΤΘ) ε.α