Η Δημοκρατία στην Αρχαία Ελλάδα!

“Είπα να μην ξαναγράψω διότι η απογοήτευση είναι τόσο μεγάλη που είναι σα να ρίχνεις πετρούλες στον ωκεανό. Όμως όλα αυτά που μαθαίνουμε δεν μπορεί κανείς παρά να τα πεί, να τα μεταφέρει και σε άλλους, έστω και αν ξέρει πως απλά ρίχνει ένα βοτσαλάκι στον Ατλαντικό. Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της …Ελλάδα ΜΑΣ. Παρακαλώ πάρα πολύ όλους τους Έλληνες, να διαβάσουν αυτό το βιβλίο, που δεν είναι τίποτε άλλο από την καταγραφή των τότε ισχυόντων νόμων κατά περίπτωση αδικήματος. Θα αναφέρω λοιπόν, εδώ μόνο μία περίπτωση που πιστέψτε με αξίζει να τη διαβάσουμε.

Στην περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής, ο νόμος έλεγε το εξής (θα το πω με δικά μου λόγια):

-Θέλει κάποιος να γίνει βουλευτής; Πολύ ωραία! Για να γίνει αυτό πρέπει:

1)Να είναι Έλλην πολίτης

2)Να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία

3)Να ΜΗΝ είναι κίναιδος και

4)Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

Τηρούνται όλα αυτά; Εάν ναι τότε ο εν λόγω κύριος, μπορεί να γίνει βουλευτής.

Τώρα περνάμε στα σκάνδαλα:

O κύριος αυτός πρότεινε νόμο ο οποίος αποδείχθηκε οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα; Εντάξει, δεν πειράζει, άνθρωποι είμαστε… παρακαλούμε όπως κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα. Δεν φθάνει η περιουσία του; Δεν πειράζει, παρακαλούμε όπως κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει θα το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ. Τώρα, (μη βιάζεστε, έχουμε και συνέχεια) η ζημιά που προκάλεσε ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωσε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα; Η ποινή είναι: ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!!!!!!!

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί ο αιώνας εκείνος ήταν ο χρυσός της Δημοκρατίας; Εάν διαβάσετε τους υπόλοιπους νόμους για όλες τις περιπτώσεις, θα πάθετε σοκ. Αντε να περάσει κάποιο νόμο ο βουλευτής! Θα του λένε «μα καλός είναι φέρτον» και εκείνος θα λέει «να τον δω βρε παιδιά λίγο ακόμα! Εδώ παίζεται μέχρι και η ζωή μου»! Οι νόμοι αυτοί μπορεί να ήταν σκληροί όμως ήταν δίκαιοι και λειτουργούσαν υπέρ του καλού του λαού και του Κράτους. Την ασυδοσία της άσχημης δημοκρατίας (όπως σήμερα ας πούμε) χαλιναγωγούσαν οι δίκαιοι νόμοι της Χρυσής Δημοκρατίας.

Εάν, λοιπόν, δείτε άλλη φορά τέτοια Δημοκρατία να μου το πείτε κι εμένα, διότι εάν τηρηθούν εκείνοι οι νόμοι θα μείνουμε τρεις κι ο κούκος σε όλη την Ελλάδα