Θέλουμε να δούμε “Θεού πρόσωπο”;
22 Μαρτίου 2010
Το Πάνθεον της Ρώμης ήταν ένα μεγαλοπρεπές κυκλικό κτίριο, που κτίσθηκε το 27 πΧ. Σκοπός του Πανθέου ήταν, οι λαοί της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, να λατρεύουν όλους τους «θεούς» μαζί! Και μέσα σ’ αυτό, συγκέντρωσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όλα τα αγάλματα όλων των θεών, που λάτρευαν οι λαοί της Ρωμαϊκής οικουμένης.
* * *
Και όταν έγινε γνωστό, ότι υπήρχε και μια άλλη, νέα θρησκεία, πρόσφεραν βάθρο και στους Χριστιανούς. Για να τοποθετήσουν εκεί και το άγαλμα του Χριστού! Αλλά οι Χριστιανοί δεν δέχθηκαν. Απάντησαν:
«Ποτέ! Εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε το Χριστό δίπλα στους ψεύτικους Θεούς. Ένας είναι ο Θεός! Ο Ιησούς Χριστός!» Αποτέλεσμα αυτής της στάσεως ήταν οι λυσσώδεις διωγμοί της Ρωμαϊκής εξουσίας εις βάρος των χριστιανών, που έγιναν αφορμή εκατομμύρια χριστιανοί να γίνουν μάρτυρες της πίστεως μας.
Οι αιώνες πέρασαν. Στις αρχές του έβδομου αιώνα μΧ, ένας βρετανός περιηγητής επισκέφθηκε το Πάνθεον, και γράφει:
-Όλα τα μαρμάρινα βάθρα ήταν άδεια. Έκτος από ένα. Και επάνω σ’ αυτό στεκόταν το άγαλμα του Ιησού Χριστού. Το Πάνθεο είχε γίνει χριστιανική Εκκλησία!
* * *
Τώρα πλέον, δεν έχουμε τέτοιους διωγμούς των χριστιανών, τουλάχιστον στην Ελλάδα! Όμως, ο αγώνας διεξάγεται πια στη καρδιά του κάθε άνθρωπου. Παλεύουμε ανάμεσα στα είδωλα-πάθη μας και στο Χριστό. Ευτυχώς υπάρχουν οι άγιοι, για να παίρνουμε θάρρος και δύναμη από το παράδειγμά τους. Μια τέτοια λαμπρή περίπτωση σωστής τοποθέτησης απέναντι του Χριστού είναι η μάρτυς του Χριστού Κυράννα. Κυρίως γιατί εκπροσωπεί τον «άγιο της διπλανής πόρτας»!
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, ήταν μια απλή νεαρή και όμορφη κοπέλα με ευσέβεια και σεμνή ζωή. Είχε, όμως, την ατυχία να την ερωτευθεί ένας Τούρκος. Και επειδή η νέα δεν ενέδωσε στην πρότασή του να τον παντρευτεί, την απήγαγε και την πήγε στον δικαστή. Εκεί με άλλους μουσουλμάνους ψευδομαρτύρησαν ότι η κοπέλα υποσχέθηκε πως θα αλλάξει πίστη και θα τον παντρευτεί. Η Κυράννα τους είπε:
-Εγώ είμαι χριστιανή. Και είμαι έτοιμη να χύσω το αίμα μου για την αγάπη του Χριστού μου. Σ’ Αυτόν αφιερώνω τη ζωή μου. Άλλη κουβέντα μην περιμένετε να σας πω.
Έσκυψε το κεφάλι της και σιώπησε! Αμέσως τη φυλάκισαν. Για να της αλλάξουν τη γνώμη, κάθε μέρα πήγαινε στη φυλακή και την βασάνιζε ο τούρκος που την ήθελε. Και κάθε νύκτα την έδερνε αλύπητα ο δεσμοφύλακας. Επί επτά ήμερες. Την τελευταία νύκτα, μετά από άγριο ξυλοδαρμό, ξαφνικά έλαμψε φως στη φυλακή και φώτισε σαν ήλιος το σώμα της αγίας. Την ιδία στιγμή τελείωσε και η ζωή της. Απερίγραπτη ευωδία απλώθηκε στη φυλακή. Ήταν 28 Φεβρουαρίου 1751.
Τί να γίνει; Αν θέλουμε να δούμε «Θεού πρόσωπο», πρέπει να κοπιάσουμε:
• Στη προσευχή και στη μελέτη του Ευαγγελίου.
• Στη νηστεία.
• Στην αποκάλυψη-εξομολόγηση των αμαρτιών μας στο πνευματικό.
Η αγάπη για τον Σωτήρα μας Χριστό δεν αποκτάται με άλλο τρόπο. Και χωρίς την αγάπη του Χριστού, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να πετάξουμε έξω από το «ναό» της καρδιάς μας τα αγάλματα των ειδώλων-παθών μας!
Αν αυτό το καταφέρουμε (έστω και σε κάποιο βαθμό), θα γεμίσει η καρδιά μας από τη χαρά και την ειρήνη του Χριστού, που τόσο πολύ λείπουν από τον σύγχρονο κόσμο. Τώρα, που βαδίζουμε προς το Πάσχα, ας εντείνουμε την προσπάθεια μας για πιο πνευματική ζωή, ακολουθώντας το υπέροχο άγιο φρόνημα της μάρτυρος Κυράννας.
(Αρχιμ.. Ν.Κ. «Λυχνία» Νικοπόλεως, τ.320)