Ερώτηση: Πώς θα θεραπευθεί η σημερινή ηθική σήψη;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρέπει να εργαστούμε όλοι μας. Οι γονείς οι δάσκαλοι καθηγητές, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι μοναχοί, οι ιερείς και οι επίσκοποι με ενωμένη τη φωνή μπορούμε να χαρούμε πλούσια πνευματική συγκομιδή. Τα παιδιά μας κατά βάθος είναι πολύ καλά. Θέλουν να βλέπουν παραδείγματα όμως. Νομίζω ότι σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν φταίνε τα παιδιά για την πνευματική τους φτώχια, αλλά εμείς, διότι αμελούμε ή επειδή οι ίδιοι δεν έχουμε πνευματικά βιώματα, λησμονήσαμε τα Ελληνορθόδοξα ιδανικά μας. Η μικροπρέπειες μας πρέπει να παραμεριστούν. Τα παιδιά μας θέλουν ειλικρινή διάλογο. Να σεβαστούμε την ελευθερία τους, αφού αυτή είναι το ύψιστο δώρο του Θεού. Τα όρια της ελευθερίας τους θα τα κατανοήσουν με την ανιδιοτελή μας αγάπη με το διάλογο και με την θερμή προσευχή μας. Οι άγριες φωνές των γονέων ας αντικαταστούν με τις γονυκλισίες για να βασιλεύσει στο σπίτι η γαλήνη. Εάν από το δακρυσμένο πρόσωπο της μάνας δεν συγκινηθει το παιδί τότε το ίδιο υπογράφει την κοινωνική και πνευματική του αποτυχία. Η σημερινή μητέρα κοιτάζει περισσότερο την καριέρα της και λιγότερο τα παιδιά της. Τα δάκρυα της αρχίζουν όταν ο κύκλος των παιδιών της φτάσουν τα όρια του ολέθρου, τoυ aids και των ναρκωτικών. Δεν φρονούμε ότι αυτό αφορά όλους και όλες αλλά δυστυχώς παρατηρείται σε πάρα πολλές οικογένειες