Νέος Ιερομάρτυς Δανιήλ Σισόεφ (12/01/1974 – 19/11/2009)

Δεκατέσσερις φορές απειλές από τηλεφώνου και αναρίθμητα e-mail: «Θέλεις να δεις πολλά θαύματα. Μάλλον πρέπει να γίνεις ιεραπόστολος ή Μάρτυρας».

Εναρκτήρια πρόταση του μακαριστού π. Δανιήλ σε συνέντευξη που έδωσε πριν τρία χρόνια. Έφυγε από εξ επαφής σφαίρες στο κεφάλι και στο στήθος. Εν ψυχρώ δολοφονία στις 19 Νοεμβρίου, μέσα στο ναό του Αγίου Θωμά, στη Μόσχα, του οποίου ήταν προϊστάμενός του. Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν στόχος Ισλαμιστών, αφού πριν τέσσερα χρόνια ήρθε σε δημόσια αντιπαράθεση με τον Αλή (Βιατεσλάβ) Πολόζιν, Ρώσο πρώην ορθόδοξο ιερέα, που είχε προσχωρήσει στους μουσουλμάνους.

Είχε προσεγγίσει τους νεοπαγανιστές Ρουντόβερ, ενώ είχε εχθρούς υπερεθνικιστές και σταλινικούς κομμουνιστές. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε ασκήσει κριτική στους τελευταίους, επειδή δημόσια και ανερυθρίαστα κήρυτταν Στάλιν, αντί για Χριστό, σε μεγάλες ομάδες μαθητών και φοιτητών.

Βιογραφικά

Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1974 στη Μόσχα από οικογένεια δασκάλων. Ο πατέρας του ήταν ιερεύς, εφημέριος του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στο «Ιασένεβο», και δάσκαλος στο ορθόδοξο κλασσικό γυμνάσιο. Στο ίδιο σχολείο η μητέρα του δίδασκε κατήχηση. Εκείνος βοηθούσε τον πατέρα του στο ιερό, όταν υπηρετούσε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή, και έψαλλε στη χορωδία. Το καλοκαίρι του 1988 πήρε μέρος στις αναστηλωτικές εργασίες του μοναστηριού της Όπτινα. Όταν αναστηλώθηκε ο ναός των Αγίων Πάντων, έψελνε στη χορωδία. Ο εφημέριος του εκεί ναού π. Αρτέμιος Βλαντιμίροφ του συνέστησε να μπει στο Θεολογικό Σεμινάριο της Μόσχας. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1991 και μπήκε στο θεολογικό σεμινάριο. Σπούδαζε και συγχρόνως διηύθυνε τη μικτή χορωδία της εκκλησίας των Αγίων Πάντων.

Το 1994, ο επίσκοπος Ροστισλάβ του Μαγκαντάν τον χειροθέτησε αναγνώστη. Στιε 13 Μαΐου του 1995, παντρεύτηκε την Ιουλία Μιχαΐλοβνα Μπρικίνα. Ο γάμος τους έγινε στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Τον ίδιο χρόνο γεννήθηκε η πρώτη του κόρη, η Ιουστίνη.

Στιε 13 Μαΐου του 1995 χειροτονήθηκε σε διάκονο. Αποφοίτησε από το θεολογικό Σεμινάριο στις 14 Ιουνίου του 1995 και φοίτησε δι΄αλληλογραφίας στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας, απ΄όπου αποφοίτησε το 2000. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου το συμβούλιο της Ακαδημίας δέχτηκε τη διατριβή του με τίτλο: «Ανθρωπολογία και ανάλυση της 7ης Ημέρας των Αντβεντιστών και η κοινωνία του Παρατηρητηρίου». Μετά την αποφοίτηση του από το Σεμινάριο διορίζεται, με πατριαρχικό διορισμό, εφημέριος στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο βουλγαρικό μετόχι. Από το Σεπτέμβρη του 1995 δίδασκε το μάθημα: «Νόμος του Θεού» στους τελειόφοιτους του «Ιασένεβο». Το Μάϊο του 2000 βραβεύτηκε για τη διδασκαλία του από το τμήμα της Θρησκευτικής Παιδείας και Κατήχησης.

Από τον Αύγουστο του 1996 έκανε ιεραποστολικές, αγιογραφικές συζητήσεις στο Πατριαρχικό Μετόχι Κρίουτσι, σε ανθρώπους που είχαν μπει σε σέκτες και σε αποκρυφιστές. Όλο το ιεραποστολικό του έργο άρχιζε από το Κέντρο Επανένταξης του Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης, που διηύθυνε ο ιερομόναχος Ανατόλιος Μπερεστόφ. Το 1999, με τις ευλογίες του Ρώσου Πατριάρχη, εξέδωσε το βιβλίο του: «Το χρονικό της Αρχής», που αφορούσε το δόγμα της Δημιουργίας. Το μοναστήρι του Στρατένσκι επιμελήθηκε την έκδοση.

Το 2001 χειροτονήθηκε ιερεύς. Τον ίδιο χρόνο γεννήθηκε η δεύτερη κόρη του, Ντοροφέγια. Εφημέριος στο ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ήταν παράλληλα γραμματεύς του Ιεραποστολικού και Επιμορφωτικού Κέντρου Σεστοντέφ, καθώς και μέλος του επαναενταξιακού κέντρου για θύματα ολοκληρωτικών πολιτικών αποκλίσεων και ψευδοθρησκευτικών κινήσεων. Έγραψε στο διάστημα αυτό και ένα δεύτερο βιβλίο: «Η Εξαήμερος ενάντια στην εξέλιξη».

Έγραψε πολλά άρθρα σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και αντιαιρετικά.

Αξίζει να επισημανθεί ότι σε πρόσφατη συνέντευξη της πρεσβυτέρας του αειμνήστου ιερέως τονίστηκε το γεγονός ότι ο πατήρ Δανιήλ της είχε μιλήσει πριν από καιρό για την μαρτυρική κοίμησή του και μάλιστα της είχε υποδείξει ποια φορεσιά του είχε επιλέξει να του φορέσουν, όταν θα αναχωρούσε.

Πηγή: Μ. Μπινιάρη, Μάρτυρας Πατήρ Δανιήλ Σισόεφ, Εφημερίδα Χριστιανική, 7 Ιανουαρίου 2010