Γιατί η μέλλουσα ζωή είναι κρυμμένη από μας;

 Αν ήταν ωφέλιμο για τον άνθρωπο το να διεισδύσει στα βάθη της αιωνιότητας, ασφαλώς ο Θεός θα του έδινε αυτή τη δυνατότητα. Αφού, όμως, δεν του την έδωσε, αναμφίβολα δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει την κατάσταση των ψυχών στην άλλη ζωή. Ας απαλλαγούμε, λοιπόν, από τη μάταιη περιέργεια για τα έσχατα, περιέργεια που φανερώνει έλλειψη εμπιστοσύνης στη σοφία και την αγάπη του Θεού. Ας είμαστε βέβαιοι πως η γνώση όλων όσα δεν μας αποκαλύπτει ο Θεός, θα ήταν επιζήμια για μας. Όπως οι συνετοί γονείς κρύβουν από τα παιδιά τους όσα πρέπει να μάθουν μόνο σε ώριμη ηλικία, έτσι και ο ουράνιος Πατέρας μας, κρύβει όσα πρέπει να μάθουμε μόνο όταν θ’ αφήσουμε το φθαρτό σώμα μας. Έτσι, «τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέφτη – τότε, όμως, πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος· τότε, όμως, θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο Θεός μ’ έχει γνωρίσει» (Α Κορ. 13:12).

Αν η μακαριότητα του ουρανού μας είχε αποκαλυφθεί, πόσοι άνθρωποι δεν θα βιάζονταν να φθάσουν εκεί πρόωρα με διάφορους αλόγιστους τρόπους! Πόσοι απ’ αυτούς που υποφέρουν, προκειμένου να γλυτώσουν από τα βάσανα τους και ν’ απολαύσουν μια ώρα αρχύτερα τα αγαθά της αιώνιας ζωής, δεν θ’ άφηναν εκούσια τον κόσμο τούτο, ξεχνώντας τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους! Το θέλημα του Θεού είναι να εκπληρώσουμε ως το τέλος την επίγεια αποστολή μας, τη διάρκεια της οποίας μόνο Εκείνος γνωρίζει και ρυθμίζει. Γι’ αυτό, λοιπόν, έβαλε σαν φύλακα μπροστά στις πύλες της αιωνιότητας το φόβο, τη σιωπή του θανάτου και το αδιαπέραστο σκοτάδι του μέλλοντος.

 (Γέροντος Ευστρατίου, Απαντήσεις σε ερωτήματα χριστιανών, Ι.Μ. Παρακλήτου 2008).