Oὐτε γεννιἐσαι ούτε γίνεσαι Έλληνας. Μονο πεθαίνεις ωσ Έλληνας
15 Φεβρουαρίου 2010
Γράφει ἕνας Ἕλληνας Ἀξιωματικός, πού λοιδωρεῖται δεκαετίες τώρα ἀπό ἀπάτριδες ‘δημοσιογράφους’ καί ‘προοδευτικούς διανοούμενους’, μόνο καί μόνο ἐπειδή ἦταν ἀπέναντί τους ὅταν οἱ ὁμοϊδεάτες τούς ἔστρεψαν τά ὄπλα ἐναντίον τῆς πατρίδας καί ἐπειδή κάποιοι ἀξιωματικοί προδότες τοῦ ὅρκους τούς κατέλυσαν τή Δημοκρατία. Ἄς τόν διαβάσουμε καί ἄς ἀκούσουμε τήν κραυγή του.
Ἄν μή τί ἄλλο, σέ μία ἐποχή πού ἀνθεῖ ἡ φιλολογία γιά τό ἄν γεννιέσαι ἤ γίνεσαι Ἕλληνας, αὐτός ξέρει νά πεθαίνει σάν Ἕλληνας.
Εἶμαι ὁ ἴδιος. Ὅταν πετάω στούς αἰθέρες τοῦ Αἰγαίου, ὅταν βυθίζομαι στά καταγάλανα νερά του, ὅταν τρέμει τό χῶμα τῶν συνόρων ἀπό τό ἅρμα μου, ὅταν πάνω σέ μία μηχανή ἤ σέ ἕνα περιπολικό τριγυρίζω ἄγρυπνος τή νύχτα, ὅταν μπαίνω στή φωτιά, ὅταν παλεύω μέ τό λιοπύρι καί τό ἀγιάζι στά λιμάνια. Πιλότος, Ναύτης, Στρατιώτης, Ἀστυνόμος, Πυροσβέστης, Λιμενικός. Μπῆκα στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις σχεδόν 17 χρονῶν. Δέν δυσκολεύτηκα ἰδιαίτερα γιατί διάβαζα σάν σκυλί γιά νά περάσω τίς Πανελλήνιες, ἤμουν ἀθλητικός καί πέρασα τά ἀθλητικά τέστ εὔκολα, κι ἤμουν συνειδητοποιημένος κι ἔξυπνος ἀρκετά γιά νά περάσω τά ψυχολογικά τέστ στά ὁποῖα ὑποβλήθηκα. Μά ἕνα πράγμα μέ δυσκόλεψε τότε. Πῶς νά καταφέρω νά πείσω τόν πατέρα μου νά ὑπογράψει γιά νά μπῶ στή Σχολή ? Πῶς νά καταφέρω νά τοῦ κρύψω ὅτι ἀπό τούς 80 πού τελικά θά μπαίναμε στή Σχολή, στατιστικά οἱ 11 δέν θά ζοῦσαν μετά ἀπό μία 15ετία ! Σήμερα εἶμαι σχεδόν 40….
