Τελευταία έξοδος… Βλαντιμίρ Πούτιν

Οι Ελληνες πρωθυπουργοί ταξίδευαν πάντα πρώτα στην Ουάσιγκτον και μετά στην Μόσχα, αλλά σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι δοκιμαζόμενες ΗΠΑ δεν είναι πλέον σε θέση να βοηθήσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ το πετρέλαιο έχει δώσει στην Ρωσσία οικονομικές δυνατότητες που δεν είχε στο παρελθόν. Ο κ.Παπανδρέου αναζητά αγοραστές για τα ελληνικά ομόλογα και πρόσφατα άφησε να εννοηθεί ότι η Ελλάδα προσπαθεί να διαφοροποιήσει τις πηγές δανεισμού της. Θα βοηθήσει η Μόσχα τον Ελληνα πρωθυπουργό και την μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που αγοράζει ρωσσικά όπλα και με τι ανταλλάγματα;

Η ρωσσική ιστοσελίδα www.slon.ru που ειδικεύεται στις πολιτικές αναλύσεις, δημοσίευσε πρόσφατα ανταπόκριση του Δανιήλ Καππελίδη από την Αθήνα για την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην ρωσσική πρωτεύουσα που αρχίζει σήμερα, με τίτλο «Στη Μόσχα για φιλία και χρήμα» και υπότιτλο «Δεν αποκλείεται η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για την αγορά μέρους του ελληνικού χρέους».  Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της ανάλυσης:

 Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού πραγματοποιείται μόνο δέκα μέρες μετά το σκληρό διάγγελμά του προς το έθνος για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Καλά ενημερωμένες πηγές στην Αθήνα, σχετικά με την προετοιμασία της επίσκεψης, αναφέρουν ότι στη Μόσχα θα συζητηθεί, μεταξύ άλλων, η ενδεχόμενη αγορά από τη Ρωσία ελληνικών κρατικών ομολόγων.

Επίσημος στόχος της επίσκεψης είναι η επιβεβαίωση των καλών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Οι νεοεκλεγέντες πρόεδροι και πρωθυπουργοί, οπωσδήποτε, περιοδεύουν ανά τον κόσμο πραγματοποιώντας τέτοιες επισκέψεις –προς επιβεβαίωση των καλών σχέσεων. Ο κ. Παπανδρέου εξελέγη πρωθυπουργός πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2009. Στη Ρωσία έχει καταγραφεί ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός (αμερικανικής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του και με αμερικανική παιδεία) έρχεται εδώ (στη Μόσχα) πριν επισκεφθεί τις ΗΠΑ. Τα τελευταία 20 χρόνια αυτά τα πράγματα γίνονταν ανάποδα.

Βέβαια, στη Μόσχα θα συζητηθεί ο ‘διαφημισμένος’ πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, για τον οποίο συζητούν εδώ και πολλές γενιές Ρώσοι, Έλληνες και Βούλγαροι πολιτικοί, καθώς και ο αγωγός φυσικού αερίου “South Stream”.

Ωστόσο, όλα αυτά είναι «θέματα ψυγείου», ενώ η τρέχουσα συγκυρία στην Ελλάδα επικεντρώνεται σ’ ένα πράγμα: πώς θα αποφευχθεί η χρεοκοπία και θα σταθεροποιηθεί η οικονομική κατάσταση.

Αυτό το θέμα δεν συζητείται μόνο μεταξύ της Ελλάδας, της Κομισιόν και της Κεντρικής Eυρωπαϊκής Τράπεζας, αφού η Ελλάδα, όπως και η Ιρλανδία από το φθινόπωρο του 2008, αναζητά βοήθεια εκτός Ευρώπης.

Το θέμα αυτό θα συζητηθεί και στο Κρεμλίνο.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ

«Η κατάσταση είναι δύσκολη και χρειάζεται τη προσωπική διπλωματία του πρωθυπουργού σχετικά με το ελληνικό εξωτερικό χρέος», παραδέχθηκε πηγή της ιστοσελίδας slon.ru στην ελληνική κυβέρνηση. Ο κ. Παπανδρέου ικανοποιείται με το να έχει “φορτωμένο πρόγραμμα” ταξιδιών, επειδή συνδυάζει τη θέση του πρωθυπουργού με αυτή του υπουργού Εξωτερικών. Αυτό είναι σωστό, επειδή, σήμερα, τo διπλωματικό ταλέντο του χρειάζεται όσο ποτέ.

Η χώρα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα σοβαρότατων οικονομικών ανακατατάξεων, πρέπει επειγόντως να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών και των εταίρων της στην Ε.Ε. Ωστόσο, η ίδια πηγή εξηγεί ότι κάθε πιθανή διαπραγμάτευση για δανεισμό θα πρέπει να διεξάγεται υπό πλήρη μυστικότητα.

Οι αιτίες γι αυτό είναι ξεκάθαρες: η Ελλάδα έχει ήδη ζημιωθεί ιδιαίτερα από τις φήμες για «διάσωσή» της από το εξωτερικό και δεν θέλει να επαναληφθεί το ίδιο σενάριο.

Τον Νοέμβριο του 2009, ο ελληνικός Τύπος έγραψε ότι η κυβέρνηση διεξάγει διαπραγματεύσεις με την Κίνα για δανεισμό μέχρι και 25 δις. ευρώ. Τότε ο κ. Παπανδρέου δεν επιβεβαίωσε αυτές τις φήμες, αλλά ούτε τις διέψευσε. Παραδέχθηκε μόνο ότι η Ελλάδα προσπαθεί να διαφοροποιήσει τις πηγές δανεισμού της. Έτσι, το τεράστιο χρέος ύψους 300 δις δεν θα σταθεροποιηθεί νωρίτερα από το 2012, ούτε και με τις πλέον αισιόδοξες εκτιμήσεις και είναι αυτό που καταπνίγει την ικανότητα της κυβέρνησης να αναθερμάνει την οικονομία και να εφαρμόσει πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.

Πέραν αυτού, η Ελλάδα δανείζεται, τώρα, ακριβότερα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη και έχει περιέλθει σε τέτοια δεινή κατάσταση που πρέπει να δανείζεται όλο και πιο πολύ μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα παλαιά της χρέη. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα χρειάζεται και την Κίνα και τη Ρωσία και άλλους επενδυτές πέραν των Ευρωπαίων. Περί τα τέλη Ιανουαρίου 2010, οι Financial Times ανέφεραν ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να δανειστεί από την Κίνα τα 25 δις. ευρώ (όπως έχει προαναφερθεί) με τη μεσολάβηση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs.

Όμως, η φήμη περί επιπρόσθετου δανεισμού όχι μόνο δεν βελτίωσε αλλά χειροτέρεψε τη θέση της Ελλάδας. Στις χρηματοοικονομικές αγορές δεν άρεσε η πηγή προέλευσης των πόρων. Ακολούθησαν κατηγορηματικές διαψεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, γιατί άλλο είναι οι συνεχείς φήμες για σταθεροποιητικά δάνεια από την Ε.Ε. ή ακόμη και από το ΔΝΤ και άλλο να αναλάβει η Κίνα τη διάσωση μιας χώρας της Ευρωζώνης.

Τελικά, παρά τις διαψεύσεις η Ελλάδα τιμωρήθηκε: η διαφορά των ελληνικών σε σχέση με τα γερμανικά [spreads] αυξήθηκε και [το spread] των ελληνικών δεκαετών ομολόγων ξεπέρασε τις 400 μονάδες που είναι πρωτοφανές ακόμη και για τα δεδομένα μιας Ευρώπης σε κρίση. Σήμερα, οι οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις θα πρέπει να είναι απόρρητες και η διεξαγωγή τους θα διαψεύδεται δημοσίως. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα έπαψε να έχει ανάγκη χρημάτων και ότι δεν θα τα ζητήσει από τη Ρωσία.

ΜΕ ΠΟΙΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ

Η Ρωσία θα μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα. Βεβαίως, το ενδεχόμενο ενός απ’ ευθείας δανεισμού δεν είναι πολύ πιθανό επειδή αυτό δεν είναι αποδεκτό και από τις δύο πλευρές, για πολιτικούς λόγους. Γιατί όμως να μην υπάρξει «παρότρυνση» προς τις ρωσικές τράπεζες να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα;

Δεν πρέπει να λησμονήσουμε πως το 2007 ο τότε πρόεδρος και ο νυν πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν ανέθεσε στις δημόσιες ρωσικές εταιρείες – με τη μορφή οικειοθελούς καταναγκασμού – να υλοποιήσουν το σχέδιο του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, το οποίο δεν είναι πολύ σημαντικό από οικονομικής, αλλά συμφέρει από πολιτικής απόψεως.

Οπότε είναι πιθανό να αναγκαστούν οι ρωσικές δημόσιες τράπεζες να εξετάσουν την αγορά ελληνικών ομολόγων. Πρέπει να σημειωθεί ότι το εγχείρημα αυτό δεν σημαίνει ότι υποχρεωτικά θα καταλήξει σε ζημιά, επειδή η κερδοφορία των τίτλων αυτών είναι μεγάλη για την Ευρωζώνη, ενώ οι φήμες περί στάσης πληρωμών εκ μέρους της Ελλάδας, κατά πάσα πιθανότητα, είναι υπερβολικές.

Η Ρωσία είτε δεν μπορεί να δώσει, ας πούμε, 10 δις. ευρώ είτε μπορεί, αλλά με αντάλλαγμα πολύ σοβαρές υποσχέσεις. Η Ελλάδα όμως δεν είναι σε θέση να προσφέρει τίποτε απ’ αυτά που χρειάζεται πραγματικά η Μόσχα: οι συμφωνίες για τα ενεργειακά σχέδια έχουν ήδη συναφθεί και στον ορίζοντα δεν φαίνεται τίποτα άλλο εκτός, ενδεχομένως, από την αγορά ρωσικών όπλων για τον ελληνικό στρατό. Η Ελλάδα, όμως και χωρίς δανεισμό από τη Ρωσία, ήταν η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που αγόραζε ρωσικά όπλα.

ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΕ ΣΗΡΙΑΛ

Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε ως πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2009, όταν ο διεθνής Τύπος και οι αναλυτές άρχισαν να μιλούν περί ενδεχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας. … Το δημόσιο έλλειμμα που ανήλθε στο 12,7% του ΑΕΠ, ποσοστό τεράστιο για την Ευρωζώνη, σε συνδυασμό με το εξωτερικό χρέος και τις πιέσεις από τις Βρυξέλλες κατέστησαν αδύνατη την εκπλήρωση από τον κ. Παπανδρέου των προεκλογικών υποσχέσεών του να υποστηρίξει τους φτωχούς και να επιχειρήσει την επανεκκίνηση της οικονομίας με ενέσεις δημόσιων πόρων, όπως έκανε ο πατέρας του, σοσιαλιστής πρωθυπουργός –και λαϊκιστής πολιτικός της δεκαετίας του ’80 με αρχές του ’90- Ανδρέας Παπανδρέου.

To μόνο σαφές είναι ότι η ελληνική κοινωνία δεν συμφωνεί με τα μέτρα της κυβέρνησης και θα είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν. Τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας ήδη ετοιμάζουν μαζικές απεργίες, παρότι από πολιτικής άποψης πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα του κ. Παπανδρέου.

Ό,τι και να προσπαθήσει να κάνει, τώρα, η ελληνική κυβέρνηση έχει, εκ των προτέρων, καταστεί σαφές ότι μόνο λίγα πράγματα από τα προγραμματισμένα θα κατορθώσει να υλοποιήσει, λόγω της αντίστασης της κοινωνίας.

Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική τραγωδία των τελευταίων μηνών θα συνεχίζεται για πολύ, ακόμη, καιρό υπό μορφή κωμωδίας που έγινε σήριαλ: ατέλειωτες απεργίες, καθησυχαστική ρητορική και ημίμετρα.

Αυτό που παραμένει ανοιχτό είναι το ερώτημα αν η Ρωσία βοηθήσει τη μικρή αυτή χώρα με την οποία συνδέεται με παλαιά φιλία, αλλά με την οποία δεν έχει και τόσο πολλά κοινά συμφέροντα.

Πηγἠ: tvxs.gr