Μητροπ. Αντινόης Παντελεήμονος: Κυριακή της Απόκρεω
7 Φεβρουαρίου 2010
Μία από τις πιο βασικές διδασκαλίες της Ορθοδόξου Χριστιανικής μας Πίστης είναι η περί της ενδόξου και φοβεράς Δευτέρας Παρουσίας του Υιού του Θεού και της υπ’ Αυτού Κρίσεως όλων των ανθρώπων.
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ήρθε στον κόσμο την πρώτη φορά ως ταπεινός άνθρωπος. Τότε, γεννήθηκε εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της
Παρθένου και ενηνθρώπησε για να κηρύξει μετάνοια στο λαό και να προσφέρει τον Εαυτό του θυσία υπέρ της του κόσμου σωτηρίας. Κατά την Δευτέρα Παρουσία Του θα έρθει όχι ταπεινά, αλλά ως Θεός Παντοδύναμος, ένδοξος και συνοδευόμενος με όλα τα αγγελικά τάγματα και τις στρατιές του ουρανού για να κρίνει τα έργα των ανθρώπων. Θα χωρίσει τους ανθρώπους και τους μεν δικαίους θα τους στήσει στα δεξιά Του, τους δε αμαρτωλούς θα στήσει στα αριστερά Του, όπως ακριβώς χωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Τότε, θα επακολουθήσει η δικαία και φοβερά κρίση, για να αποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Το μέτρο της κρίσεως είναι η αγάπη προς τους ανθρώπους1 προς τους πτωχούς και πεινασμένους, τους ασθενείς και αδύναμους, τους άσημους και καταφρονημένους. Αυτούς, που οι άνθρωποι κρίνουν και χαρακτηρίζουν τις περισσότερες φορές ως «ελαχίστους». Ο Χριστός όμως τους πτωχούς τους θεωρεί αδελφούς Του, διότι «ουκ επαισχύνεται αδελφούς αυτούς καλείν» (Εβρ. 2:11)• και θεωρεί την ευεργεσία προς αυτούς ως προς τον ίδιον αναφερομένη. Γι’ αυτό λέγει στους δικαίους: «Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25:40).
Ο Κύριος δεν παραγνωρίζει τις άλλες αρετές και τα κατορθώματα των δικαίων, αλλά αναφέρει την αγάπη και φιλανθρωπία, διότι, όπου υπάρχει, όπου καλλιεργείται και με καλά έργα εκδηλώνεται, εκεί υπάρχουν παράλληλα και οι άλλες αρετές. Ο Απόστολος Παύλος ονόμασε την αγάπη «πλήρωμα νόμου» (Ρωμ. 13:10), διότι όπου επικρατεί, φυγαδεύονται όλες οι κακίες, η αδικία, το ψέμα, η συκοφαντία, η μνησικακία, ο εγωισμός. Όπου βασιλεύει η αγάπη, εκεί υπάρχουν όλες οι αρετές, η ταπεινοφροσύνη, η δικαιοσύνη, η πραότητα, η μακροθυμία, η σεμνότητα, η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία.
Η αγάπη είναι το πιο λαμπρό χαρακτηριστικό γνώρισμα των αληθινών Ορθοδόξων Χριστιανών. «Εν τούτω γνώσονται πάντες, ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωάν. 13:35). Η αγάπη είναι η ευγενεστέρα εκδήλωση του αληθινού Χριστιανού. Είναι ο ιερότερος σύνδεσμος του ανθρώπου προς τον άνθρωπο και των ανθρώπων προς τον Θεό. Μ’ αυτήν προχωρεί και φθάνει ο άνθρωπος στο «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού (Γεν. 1:26). Γίνεται όμοιος με τον Θεό της αγάπης, διότι «ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (1 Ιωάν. 4:16).
Ο ουρανός είναι γεμάτος από την αγάπη του Θεού. Αυτή δίδει στον πνευματικό κόσμο την αρμονία, την χαρά και την ουράνια δόξα. Όσο περισσότερο επεκτείνεται η χριστιανική πίστη στη γη και πλημμυρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, τόσο περισσότερο απλώνεται και η ειλικρινής αγάπη και η γη γίνεται ένα κομμάτι του ουρανού.
Ο Θεός είναι το απειροτέλειο παράδειγμα της αγάπης, την οποία εκδήλωσε προς τους ανθρώπους, αφού έστειλε τον Μονογενή Αυτού Υιό, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον οποίον παρέδωσε σε σταυρικό θάνατο, ως εξιλαστήριο θυσία υπακοής, την οποία πρόσφερε για την σωτηρία όλων των ανθρώπων. Γι’ αυτό και ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης παρακινεί όλους να κάμνουν έργα αγάπης και λέγει: «Αγαπητοί, ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς, και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν» (1 Ιωάν. 4:11).
Αυτή η αγάπη για να είναι ειλικρινής και πλήρης, όπως αρμόζει και θέλει ο Άγιος Θεός, πρέπει να συνοδεύεται και να εκδηλώνεται με έργα αγάπης, καλοσύνης, ευσπλαγχνίας και φιλανθρωπίας. Η αδιαφορία προς τα καλά έργα μαρτυρεί έλλειψη αγάπης. Γι’ αυτό και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει, να μη περιορίζομε την αγάπη μας στα άδεια λόγια, αλλά να την επικυρώνομε με τα καλά έργα. Διότι, «ος αν έχη τον βίον του κόσμου και θεωρεί τον αδελφόν αυτού χρείαν έχοντα και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ’ αυτού, πώς η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ»; Και προσθέτει: «Τεκνία μου, μη αγαπώμεν λόγω, μηδέ τη γλώσση, αλλ ‘ εν έργω και αληθεία» (1 Ιωάν. 3:17, 18).
Η χριστιανική πίστη και αγάπη δεν νοείται μόνον με λόγια συμπαθείας και να μη συνοδεύεται με τα καλά και άγια έργα. Ο Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος κηρύττει λέγοντας: «Εάν αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι και λειπόμενοι ώσι της εφημέρου τροφής, είπη δε τις εξ υμών υπάγετε εν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, μη δώτε δε αυτοίς τα επιτήδεια του σώματος, τι το όφελος;» (Ιακ. 2:15, 16). Επομένως οι Χριστιανοί των καλών μόνον λόγων, δεν θα αξιωθούν να σταθούν εκ δεξιών του Σωτήρος Χριστού κατά την μεγάλη εκείνη ημέρα της Κρίσεως.
Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί, οι οποίοι ισχυρίζονται, ότι εάν ήσαν πλούσιοι θα έκαμναν μεγάλα και πολλά καλά έργα. Όμως, αγαπητά μου παιδιά, τα καλά έργα δεν είναι καθήκον μόνον των πλουσίων. Είναι για όλους, ακόμη και για τον πιο πτωχό. Και, εάν κανείς δεν μπορεί να κάμει μεγάλα έργα, ας κάμει μικρά• εάν δεν μπορεί να προσφέρει πολλά, ας προσφέρει λίγα. Σημασία έχει να δίδουμε με αγάπη απ’ αυτά που έχομε και ο Άγιος Θεός θα κρίνει και θα εκτιμήσει και θα βραβεύσει τα έργα των ανθρώπων. Δεν έχεις χρήματα και ρούχα να δώσεις; Να επισκέπτεσαι τα Νοσοκομεία και τους ασθενείς και αδυνάτους. Δεν έχεις αρκετά τρόφιμα, μπορείς να προσφέρεις με προθυμία ένα ποτήρι νερό στο διψασμένο συνάνθρωπό σου. Διότι, και αυτό το ένα ποτήρι με το δροσερό νερό θα βραβευθεί από τον Κύριο. «Εδίψησα, και εποτίσατέ με» (Ματθ. 25:35).
Αγαπητά μου παιδιά,
Οι ευκαιρίες για να πράξουμε καλά έργα είναι καθημερινές. Ο Χριστός με το γενναιόδωρο χέρι Του μας παρέχει πλούσια τα αγαθά Του και με το χέρι του πτωχού ζητά από εμάς να προσφέρουμε κάτι απ’ αυτά που Εκείνος μας χάρισε. Η αιώνια ζωή, το να κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών εξαρτάται από την ορθή Χριστιανική μας Πίστη, η οποία εκφράζεται με τα καλά έργα. Διότι, πίστη χωρίς έργα είναι νεκρά και έργα χωρίς ορθή πίστη είναι ανώφελος.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή δεν πρέπει να φεύγει από την σκέψη μας. Καθημερινά οφείλομε να την ανακαλούμε και να αναλογιζόμεθα την φοβερά Ημέρα της Κρίσεως κατά την οποία εύχομαι όλοι να μπορέσουμε να σταθούμε με καλή απολογία. Αμήν.