Μην αρνείσαι το Θεο…

Νομίζεις, αδελφέ μου, ότι με την αρνητική σου στάση καταργείς ή μεταβάλλεις την αληθή πραγματικότητα;

Μη εξαπατάσαι με την σκέψη ότι δεν υπάρχει θεός με τον πρόχειρο ισχυρισμό και πρόφαση ότι δεν τον είδες.

Σκέψου ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που ούτε τα βλέπεις ούτε τα ακούεις (π.χ. ηλεκτρισμός, μαγνητισμός, πυρηνική ενέργεια κ.λπ.), όπως επίσης άνθρωποι, τόποι και έργα ποικίλα που δεν έχεις γνωρίσει ή επισκεφθεί και ακόμη γεγονότα στα όποια δεν παρέστης και όμως παραδέχεσαι, αν ορθοφρονείς, την ύπαρξη ή τέλεσή των.

Έχε καλή προαίρεση, ειλικρίνεια και ενδιαφέρον και θα αισθανθείς την φωνή του Θεού μέσα σου, που σε καλεί να τον γνωρίσεις, να δεχθείς τον λόγον Του, που με την πρόνοια Του θα σου γνωστοποιήται και, εφ’ όσον προχωρήσεις με την θέληση σου στην υπακοή, θα καθαρίσης την καρδιά σου από τα ζιζάνια των παθών, θα απαλλαγής από τον σκοτισμό του νου σου και από την δουλεία του διαβόλου, από κακά δηλαδή αποτελέσματα της μέχρι τώρα ανυπακοής σου εις το άγιο θέλημα Του και γενικά της στερήσεως της θεαρέστου κοινωνίας μέτ’ Αυτού και θα γευθείς της Χάριτος Του δια των μυστηρίων (αναλόγως της καταστάσεως σου: Αγίου Βαπτίσματος, Χρίσματος, Μετανοίας και Εξομολογήσεως, θείας Κοινωνίας), μετά την σχετική πρόγευση που θα δοκιμάσεις κατά την έλξη που θα σου δημιουργήοη ή χειραγώγηση σου στην Εκκλησία Του, που είναι το ταμείον της Χάριτος Του, είτε, δηλαδή, όταν πρόκειται να γίνεις μέλος της είτε όταν επιστρέφεις μετά την εκούσια απομάκρυνση σου εξ Αυτής, όπως ό άσωτος της παραβολής.

Μη θεώρησης έξυπνο τον εαυτό σου, αρνούμενος τον θεό και την υπακοή στο θέλημά Του. «Είπεν άφρων εν τη καρδία αυτού ουκ εστίν Θεός» (Ψαλμός 13,1).

Έξω από την φωτιστική και αγιαστική ενέργεια του θεού ό άνθρωπος ζει την ζωή του πνευματικού θανάτου, δηλαδή στην πλάνη, το σκότος, το ψεύδος, την απάτη, το μίσος, την πονηρία και κακία γενικώς και ομοιάζει προς τα ανόητα ζώα.

Αρνείσαι, αδελφέ μου, τον φιλάνθρωπο θεό και το Άγιο θέλημά Του, γιατί θέλεις και επιμένεις να ζεις στην ανυπακοή και κάνεις, προφανώς, την σκέψη ότι δεν σε συμφέρει να πιστέψεις στον θεό και τον λόγο Του, που ομιλούν περί κρίσεως και αποδόσεως εις έκαστον κατά τα έργα Του.

Τα προς απώθηση και στραγγαλισμό της φωνής της συνειδήσεως, της μαρτυρούσης περί του θεού, πνευματικά ναρκωτικά που επινοείς για τον εαυτό σου και δέχεσαι από άλλους, που συνίστανται από προφάσεις, ψευδοφιλοσοφίες – ψευδοθεωρίες και συμπεράσματα δήθεν επιστημονικά, τα όποία με το πρόσχημα του επιστημονικού μανδύου με τον οποίο παρουσιάζονται είναι πορίσματα όχι επιστημονικά αλλά φανταστικές συλλήψεις και πλάνες νοσούντων ψυχικώς ή ημιμαθών, λεγομένων επιστημόνων, ή τοιούτων που θυσιάζουν την αλήθεια στο όνομα του εγωισμού, της κενοδοξίας ή του υλικού κέρδους, αλλά και ατελών ερευνητικών μέσων και κακής χρήοεως ή ακαταλληλότητας κυρίως αυτών για την έρευνα μεταφυσικών πραγματικοτήτων, που ξεφεύγουν του αντικειμένου της επιστήμης, δεν αλλάζουν την αλήθεια.

Η αληθής επιστήμη εμπνέεται από την αλήθεια της πίστεως και εντός του χώρου της αρμοδιότητος (αντικειμένου) και των δυνατοτήτων της, αξία της αποστολής της και σεβόμενη τον εαυτό της και τον άνθρωπο προς τον όποιον απευθύνεται, όχι μόνον δεν αντιτίθεται στην θεία αποκάλυψη, αλλά κατ’ ένα τρόπο συντελεί έστω και εμμέσως δια των ορθών πορισμάτων της κατά το μέτρον της παρεχομένης Χάριτος του θεού στην αναγνώριση του κύρους αυτής. «Τα γαρ αόρατα αυτού από κτίσεως κόσμου τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται, ή τε αΐδιος αυτού δύναμις και θειότης είς το είναι αυτούς αναπολόγητους» (Ρωμ. 1,20).