Ο Άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος – 27 Ιανουαρίου

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 27 Ιανουαρίου 1784

Ο άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος ζούσε στον Γαλατά της ΚΠόλεως , συγκεκριμένα στο Καράκιοϊ κι εργαζόταν σε μια ταβέρνα κάποιου χατζή Παναγιώτη. Ήταν είκοσι πέντε ετών, όμορφος, δυνατός αλλά και σεμνός στη ζωή του.

Στην ταβέρνα εκείνη σύχναζαν Τούρκοι Λαζοί, οι οποίοι είχαν προσέξει την όλη παρουσία του αγίου, τον ζήλευαν και ήθελαν ένας τέτοιος άνθρωπος να γίνει μουσουλμάνος. Έτσι πολλές φορές είχαν προσπαθήσει να τον παρασύρουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

Κάποια μέρα εκεί που έτρωγαν και έπιναν αυτοί οι Λαζοί μέθυσαν, τσακώθηκαν μεταξύ τους και μαχαιρώθηκαν. Ο άγιος μαζί με τους άλλους υπαλλήλους της ταβέρνας, μόλις αντιλήφθηκαν τη φασαρία, πήγαν να τους χωρίσουν σύμφωνα με το δικαίωμα που είχαν από τον νόμο. Τους χώρισαν λοιπόν και τους έδιωξαν από την ταβέρνα. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως , στη συνέχεια, ο μαχαιρωμένος πέθανε.

Την άλλη μέρα εκείνοι οι Λαζοί Τούρκοι πήγαν στον βεζύρη και ψευδομαρτύρησαν κατά του Δημητρίου , επειδή τον φθονούσαν ,ότι εκείνος μαχαίρωσε τον σύντροφό τους. Έτσι ή έπρεπε να θανατωθεί ή να γίνει τούρκος, αντικαταστάτης του σκοτωμένου.

Διέταξε ο βεζύρης συνέλαβαν τον άγιο, τον οδήγησαν μπροστά του και του ζήτησε να απολογηθεί. Ο άγιος με λεπτομέρεια περιέγραψε τα γεγονότα όμως ο βεζύρης επέμενε πως έπρεπε να διαλέξει ένα από τα δύο ή να γίνει τούρκος ή να θανατωθεί. Με πολύ θάρρος, τόλμη και γενναιότητα ο άγιος απάντησε ότι εγώ ούτε τούρκο μαχαίρωσα ούτε τούρκος γίνομαι, να μην το επιτρέψει ο Θεός αλλά Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θέλω να πεθάνω. Ο βεζύρης τότε βλέποντας τη σταθερότητά του διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Μόλις όμως τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης διέταξε να τον πάνε πάλι πίσω. Όταν τον έφεραν μπροστά του άρχισε με κολακείες και ταξίματα , τάζοντάς του χρήματα πολλά, αξιώματα , να τον καταφέρει να αρνηθεί τον Χριστό. Ο γενναίος όμως αθλητής του Χριστού δεν δελεάστηκε καθόλου από τις προτάσεις του βεζύρη , αντίθετα με θάρρος απάντησε ξεκάθαρα, καταδεικνύοντας το ψεύδος και την απάτη του ισλάμ.

Τότε ο βεζύρης τον παρέδωσε στους κατηγόρους του , οι οποίοι τον πήγαν σ’ ένα καφενείο, όπου μαζί με άλλους Τούρκους προσπαθούσαν, ο καθένας με τον τρόπο του, να τον κάνουν να γίνει μουσουλμάνος. Ο άγιος όμως όχι μόνο έμενε σταθερός αλλά τους ήλεγχε και για την πίστη τους.

Αφού απέτυχε κι αυτός ο τρόπος ,ο βεζύρης διέταξε να φέρουν τον μάρτυρα πάλι μπροστά του. Ξανά με κολακείες και με φοβέρες προσπάθησε να πετύχει τον σκοπό του, χωρίς αποτέλεσμα όμως, οπότε άφησε τον άγιο για μια τρίτη εξέταση. Αλλά και η τρίτη εξέταση ήταν άκαρπη, δεν μπόρεσε να τον μεταστρέψει . Διέταξε και τον αποκεφάλισαν μπροστά στην ταβέρνα που εργαζόταν.

Το πάντιμο μαρτυρικό λείψανο παρέμεινε κατά τον νόμο τρία μερόνυχτα εκεί μπροστά στην ταβέρνα. Κάθε νύχτα έλαμπε πάνω στο άγιο λείψανο το ουράνιο φως και φώτιζε όλο τον τόπο γύρω. Μια από τις νύχτες πήγε ένας Χριστιανός να πάρει κρυφά το λείψανο του Αγίου αλλά τον αντιλήφθηκαν οι φύλακες , τον συνέλαβαν και τον ανάγκασαν να πληρώσει μεγάλο πρόστιμο.

Μετά από τρεις μήνες οι Λαζοί εκείνοι ,από το μίσος που ένιωθαν για τον μάρτυρα Δημήτριο ,σκότωσαν και τον Παναγιώτη, τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας, την ώρα που έβγαινε από την πόρτα του σπιτιού του κάποιο πρωί.