Αν σου δοθεί η ευκαιρία θα είσαι… κουτός αν δεν την αρπάξεις!

 Δεν ξέρω αν υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που να αμφισβητούν την ηθική χαλάρωση που βαθμιαία έχει επέλθει τόσο στην κοινωνία της χώρας μας όσο και στις κοινωνίες όλων των προηγμένων χωρών. Το ψέμα έχει επεκταθεί τόσο πολύ, ιδιαίτερα στη φυλή μας, που λίγοι θεωρούν πως δεν είναι σωστό να το χρησιμοποιούν και πολύ λιγότεροι αισθάνονται ντροπή ή συστολή αν αποκαλυφτούν.

Χειρότερο όμως από το ψέμα είναι η αδικία και η απάτη που έχει εξαπλωθεί παντού. Σαν μια γενική γραμμή επικρατεί η αρχή πως αν σου δοθεί η ευκαιρία θα είσαι κουτός αν δεν την αρπάξεις κι’ αν δεν εκμεταλλευτείς την κατάλληλη στιγμή, έστω και αν μ’ αυτό τον τρόπο εξαπατήσεις μερικούς και ξεγελάσεις άλλους ή παραγκωνίσεις κάποιους που είναι πιο μπροστά από σένα.

Τέλος, η ηθική χαλάρωση σε σχέση με το σεξ δεν έχει προηγούμενο. Κι’ αυτό όχι τόσο το ότι όλοι οι νέοι και οι νέες έχουν αισθηματικούς δεσμούς και σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του αντίθετου απ’ αυτούς φύλου, όσο το κλίμα και η νοοτροπία που γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί στους νέους.

Διάφοροι καλοθελητές ή αυτοαποκαλούμενοι σοφοί ή ειδικοί, που στην πραγματικότητα είναι πωρωμένοι και διεφθαρμένοι τύποι, δεν κάνουν τίποτ’ άλλο από του να προσπαθούν να παρασύρουν τους νέους σε δήθεν σεξουαλική ελευθερία που όμως στην πραγματικότητα είναι κτηνώδης σεξουαλική συμπεριφορά, ακολασία και διαφθορά. Το σύνθημα τους για δήθεν απελευθέρωση από τα ταμπού δεν σημαίνει τίποτ’ άλλο και δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο στην σκλαβιά σε πάθη κι’ ατιμίες.

Το παιδί, καθώς προχωρεί στην εφηβική ηλικία αντιμετωπίζει άμεσα την πίεση αυτού του περιβάλλοντος. Ακούει από τους φίλους και τους συμμαθητές του ότι εκείνοι έχουν δεσμούς και σχέσεις με άτομα του άλλου φύλου. Τονίζεται, ακόμα, από μερικούς πως δήθεν δεν είναι δυνατό στη σημερινή εποχή να ζήσει κάποιος νέος για πολύ καιρό χωρίς να ικανοποιεί τη σεξουαλική του επιθυμία κι’ ότι αν το κάνει αυτό μπορεί να επηρεαστεί η ψυχική του υγεία. Παρόλο που όλ’ αυτά είναι δημιουργήματα της φαντασίας μερικών και δεν έχουν καμιά απολύτως επιστημονική βάση, μπορεί όχι μόνο να προβληματίσουν αλλ’ ακόμα και να παρασύρουν μερικά παιδιά.

Η Αριάδνη που δεν ήξερε τι να κάνει.

Αριάδνη, ονομάζουμε μια μετρίου αναστήματος, μελαχρινή, φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής, από την Κρήτη. Η Αριάδνη είχε μεγαλώσει σε μια μάλλον φτωχή οικογένεια και με αρκετά αυστηρές ηθικές αρχές.

Οι γονείς της, από νωρίς, της έδωσαν να καταλάβει πως αν ήθελε να καλυτερεύσει τη ζωή της, θα έπρεπε να εργαστεί σκληρά και να μην αποσπαστεί αλλού η προσοχή της έκτος από τη μελέτη και τις σπουδές της.

Η Αριάδνη πραγματικά, μια που έπαιρνε τα γράμματα, πήγε πολύ καλά. Αφοσιωμένη στις σπουδές της όχι μόνο τέλειωσε χωρίς καθόλου να σκοντάψει τη Μέση Εκπαίδευση στην Κρήτη, αλλά μπήκε με την πρώτη στο Πολυτεχνείο. Τήν πρώτη χρονιά τα πράγματα πήγαν καλά. Στη διάρκεια του δεύτερου χρόνου των σπουδών της άρχισε ο προβληματισμός της. Ήταν τότε, που στο μεταξύ είχε γνωριστεί με αρκετούς συμφοιτητές και συμφοιτήτριές της.

Ο προβληματισμός της ήταν ο εξής: Όλες οι συμφοιτήτριες που είχε μαζί τους επαφή, είχαν όχι μόνο οι ίδιες φίλο, αλλά τόνιζαν και ξανατόνιζαν στην Αριάδνη πως ο τρόπος της ζωής της δεν ήταν φυσιολογικός. «Δεν είναι σωστό ούτε φυσιολογικό», της έλεγαν, «εσύ 19 χρονών κοπέλα να μην έχεις σχέσεις με άντρα».

Η Αριάδνη στην αρχή δεν έδωσε μεγάλη σημασία. Η συνεχής, όμως, επανάληψη της ίδιας σχεδόν φράσης από όλες τις γνωστές της συμφοιτήτριες, άρχισε να την επηρεάζει. Άρχισε να προβληματίζεται για την πορεία της ζωής της και ν’ ανησυχεί μήπως η ίδια δεν ήταν φυσιολογική, αφού μπορούσε να ζήσει άνετα χωρίς να έχει σχέσεις με άντρα. Ευτυχώς για την Αριάδνη, που είχε καλές σχέσεις με τη μητέρα της. Έτσι, όταν εκείνη ανέβηκε στην Αθήνα για να τη δει, της αποκάλυψε τον προβληματισμό της.

Η μητέρα της, επειδή ήξερε πως δεν μπορούσε μόνη της να την πείσει τόσο εύκολα την πήρε σ’ έναν ειδικό γιατρό που ήξερε πως είναι λογικός και με καλές αρχές. Γιατί, ας μη νομίσει κάποιος πως όλοι οι «ειδικοί» έχουν σωστές αρχές και αντιλήψεις. Η ανακούφιση της Αριάδνης ήταν φανερή όταν έβγαινε από την πόρτα του γιατρού. Είχε ξαναβεβαιωθεί πως η πορεία της ήταν η πιο σωστή.

Αν, όμως, η Αριάδνη γλύτωσε, υπάρχουν, δυστυχώς, αρκετά παιδιά που δε γλυτώνουν από τη συνεχή πλύση του εγκεφάλου που τους γίνεται. Παιδιά που ξεκινούν από το σπίτι τους καλά κι’ όμως μετά ξεφεύγουν. Παιδιά που τραυματίζουν τους γονείς αντί να τους δώσουν κάποια χαρά και που και τα ίδια πληγώνονται και τους κόβονται τα φτερά πριν καλά καλά υψωθούν και χαρούν τον γαλανό ουρανό που απλώνεται μπροστά τους.

Το κατάντημα της Πηνελόπης.

Η Πηνελόπη, έτσι ονομάζουμε μια 18χρονη κοπέλα από τη Νίκαια του Πειραιά, μεγάλωσε σε μια οικογένεια με όλα τα καλά. Οι γονείς της είχαν φροντίσει να κάνουν τη ζωή της όσο μπορούσαν πιο άνετη. Όχι πως ήταν πλούσιοι. Απλώς η δουλειά του πατέρα της τους εξασφάλιζε ένα μέτριο μισθό που όμως στα χέρια της νοικοκυρεμένης μητέρας της ήταν αρκετός όχι μόνο για τις ανάγκες του σπιτιού, αλλά και για όλα τα έξοδα της Πηνελόπης. «Ίσως μάλιστα σ’ αυτό να έφταιξα», έλεγε αργότερα η μητέρα της, «Ίσως, αν δεν ικανοποιούσα όλες τις επιθυμίες της να εκτιμούσε τώρα περισσότερο τους κόπους και τις θυσίες μας».

Άσχετα όμως από το αν και σε πόσο μεγάλο ποσοστό έφταιξε στη συμπεριφορά της η μητέρα της, γεγονός είναι πως η Πηνελόπη δε στερήθηκε σχεδόν τίποτα στη ζωή της.

Μέχρι πάντως τα 15 χρόνια της Πηνελόπης τα πράγματα φαίνονταν πως πήγαιναν καλά. Τότε ήταν που η μητέρα της, όπως αργότερα μου αποκάλυψε, πρόσεξε μια αλλαγή στη συμπεριφορά της. Ενώ μέχρι τότε ήταν μια μετρημένη κοπέλα και στη συμπεριφορά και στις αντιλήψεις της, άρχισε στη συνέχεια να δείχνει ενδιαφέρον για το χιπισμό και για άλλα παρόμοια φιλοσοφικά ρεύματα. Είχε αγοράσει μάλιστα και καναδυό βιβλία που τα διάβαζε συνεχώς.

Η μητέρα της, όπως μου είπε, δεν έδωσε στην αρχή μεγάλη σημασία. Όταν όμως μετά από λίγους μήνες, άκουσε την Πηνελόπη να λέει κάτι παράξενα πράγματα, όπως γιατί οι γονείς να περιορίζουν τα παιδιά και γιατί να μην τ’ αφήνουν ελεύθερα να κάνουν εκείνα ό,τι θέλουν, γιατί η κοινωνία να είναι έτσι που είναι, γιατί να υπάρχει ο γάμος και άλλα πολλά, ανησύχησε. Προσπάθησε να την πείσει πως όλα αυτά δεν ήταν σωστά αλλά η Πηνελόπη που ήταν από μικρή πολύ πεισματάρα, δεν πειθόταν με τίποτα.

Αποφάσισε λοιπόν να την αφήσει για λίγο. Μεγαλώνοντας, σκέφτηκε, θα ωριμάσει και θα αλλάξει γνώμη. Να, όμως, που η Πηνελόπη δεν άλλαξε γνώμη. Κουτσά, στραβά τέλειωσε το σχολείο της. Τότε ήταν που δήλωσε ορθά κοφτά στους γονείς της πως θα έκανε ό,τι ήθελε εκείνη, χωρίς να λογαριάζει τη γνώμη των γονιών της.

Κι’ ας μη νομίσει κάποιος, πως οι γονείς της την είχαν περιορισμένη. Είχε απόλυτη ελευθερία να κινείται και ν’ αποφασίζει για τη ζωή της. Εκεί που οι γονείς της δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν μαζί της ήταν να την αφήσουν να πάει να ζήσει σαν χίπις.

Ήταν άνοιξη όταν έγινε ένας κάπως μεγαλύτερος καυγάς στο σπίτι. Ο πατέρας της είχε εξοργιστεί με την επιμονή της σε τέτοιες αλλόκοτες αντιλήψεις. Την άλλη μέρα η Πηνελόπη εξαφανίστηκε από το σπίτι. Οι γονείς της ήξεραν ότι η Πηνελόπη είχε μαζί της πολύ λίγα χρήματα κι’ έτσι υπέθεσαν πως θα είχε πάει κάπου κοντά σε κάποια φίλη της.

Όταν όμως βράδιασε κι’ η Πηνελόπη δεν φαινόταν να έρχεται από πουθενά, τους σφίχτηκε η καρδιά. Που να κλείσουν μάτι!

Την άλλη μέρα, έκαναν άνω – κάτω τους συγγενείς και φίλους για να τη βρουν. Πού όμως να βρεθεί η Πηνελόπη;

Στο μεταξύ βράδιασε και μετά από λίγες ώρες, που στους γονείς της Πηνελόπης φαίνονταν ατέλειωτες, άρχιζε η άλλη μέρα. Η αγωνία τους κράτησε δέκα ολόκληρες μέρες. Επί τέλους η Πηνελόπη εμφανίστηκε.. Είπε στους γονείς της, όταν εκείνοι ανήσυχοι τη ρώτησαν, πως ήταν διακοπές σ’ ένα νησί, όπου συχνάζουν πολλοί τουρίστες.

Τότε ήταν που οι γονείς της την πίεσαν να δει οπωσδήποτε κάποιον γιατρό. Κάποιος τους έδωσε το όνομα μου κι’ η μητέρα της ήρθε πρώτη, να μ’ ενημερώσει πριν έρθει η Πηνελόπη.

Όταν μετά από δυο μέρες ήρθε στο ιατρείο η Πηνελόπη δεν ήξερα τι να της πρωτοσυστήσω: Να κάνει μετά από λίγες βδομάδες τεστ εγκυμοσύνης ή να εξεταστεί μήπως είχε κολλήσει σύφιλη;

Το πως, από την άλλη πλευρά, η Πηνελόπη πέρασε αυτές τις δέκα μέρες, είναι μια ιστορία που φαίνεται φανταστική. Κι’ όμως είναι αληθινή. Την πρώτη βραδιά, καθώς χωρίς λεφτά, τριγύριζε στην παραλία, την πλησίασε κάποιος από το νησί κι’ όταν έμαθε πως ήταν τελείως άψιλη, την οδήγησε σε μια εγκαταλειμμένη και απόμερη παράγκα, για κείνη μόνο τη βραδιά, όπως της είπε, για να την τακτοποιήσει την επόμενη μέρα. Μην έχοντας άλλη διέξοδο η Πηνελόπη, δέχτηκε τη λύση.

Την άλλη μέρα καθώς περπατούσε άσκοπα στην παραλία την ψάρεψε ένας Ολλανδός και της πρότεινε να τη φιλοξενήσει. Η προστασία και η φιλοξενία του Ολλανδού φυσικά δεν ήταν χωρίς ανταμοιβή.

Και το χειρότερο, η Πηνελόπη πίστευε πως ο Ολλανδός είχε πραγματικά ενδιαφερθεί γι’ αυτήν. Περίμενε, μάλιστα, να της στείλει γράμμα για να την καλέσει στην Ολλανδία με σκοπό να σπουδάσει εκεί βρεφοκομία και παιδαγωγική για ανώμαλα παιδιά.

Όλη αυτή η ιστορία δεν της έγινε, δυστυχώς, μάθημα. Παρόλη την προσπάθεια που έγινε απ’ τους γονείς της κι’ από μένα να συνετιστεί και να συνέλθει, η Πηνελόπη δεν μπορούσε ν’ αντιληφθεί το ολίσθημά της. Επηρεασμένη από τις ανεύθυνες αντιλήψεις για δήθεν απελευθέρωση από ταμπού κι’ απ’ τις αντιλήψεις του κατεστημένου, και πωρωμένη από το δηλητήριο που είχαν στάξει μέσα της τα ύποπτα βιβλία που διάβαζε, συνέχισε την πορεία της στον ίδιο δρόμο. Μετά από λίγους μήνες βρέθηκε στα Μάταλα. Παρόλο που οι τοπικές αρχές είχαν διαλύσει τις κατασκηνώσεις των γυμνιστών, δε δυσκολεύτηκε να βρει ανθρώπους που είχαν παρόμοιες με την ίδια αντιλήψεις.

Εκεί γνωρίστηκε με άλλον ξένο. Αυτόν μάλιστα τον έφερε στο σπίτι όταν γύρισε, πιστεύοντας πως ήταν ειλικρινής απέναντι της.

Μετά από λίγους μήνες, όμως, διαπίστωσε την ανειλικρίνεια κι’ αυτού του «μορφωμένου» ευρωπαίου, που έλεγε παχιά, μονάχα, λόγια για να την έχει του χεριού του. Η Πηνελόπη άργησε να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει τη λαθεμένη πορεία της ζωής της. Δεν ξέρω μάλιστα αν έχει τελείως συνέλθει. Μετά από ένα χρόνο από τότε που την πρωτοείδα, είχε δείξει μερικά σημάδια αλλαγής. Στο μεταξύ όμως έχω χάσει τα ίχνη της.

 ( Dr. Ανανίας Καβάκας, Μπορεί να υπάρξουν…Ολοκληρωμένοι νέοι και νέες).