Μια χειμωνιάτικη ιστορία

Συγγραφείς: Όλα τα παιδιά της προδημοτικής.

Εικονογράφηση :Όλα τα παιδιά της προδημοτικής

Μια φορά και ένα καιρό ζούσαν δύο κοριτσάκια που τα έλεγαν Μαρία και Κωνσταντίνα. Ζούσαν στην πόλη και μία μέρα που χιόνισε σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα χιονάνθρωπο.

Φόρεσαν τα ζεστά τους ρούχα το σκούφο , τα γάντια τους το κασκόλ το σακάκι και ξεκίνησαν χαρούμενοι να φτιάξουν το χιονάνθρωπο. Μάζεψαν μπόλικο χιόνι και άρχισαν να τον φτιάχνουν. Του έβαλαν δύο πέτρες για μάτια , μυτούλα από καρότο , πέτρες για στόμα , σκούφο στο κεφάλι και κασκόλ στο λαιμό.

Του έβαλαν κουμπιά από πέτρες και μια σκούπα για χέρι και ο χιονάνθρωπος σαν ήταν να περπατήσει. Σιγά, σιγά άρχισε να νυχτώνει και τα κορίτσια αποφάσισαν να πάνε σπίτι τους και ο χιονάνθρωπος έμεινε μόνος του.

Ξαφνικά εμφανίστηκε η νεράιδα του χιονιού. Φορούσε μια άσπρη κάπα , είχε μακριά ξανθά μαλλιά και όμορφα πράσινα μάτια .Είπε τις μαγικές λέξεις άμπρα κατάμπρα και ζωντάνεψε ο χιονάνθρωπος. Ο χιονάνθρωπος άρχισε να περπατάει να κουνιέται και να μιλάει. Πριν φύγει η νεράιδα του είπε «Πρόσεξε από τις ακτίνες του ήλιου γιατί μπορούν να σε λιώσουν .Ο χιονάνθρωπος άρχισε να περπατάει στο δάσος ώσπου συνάντησε μια άσπρη αρκούδα. «Δεν το πιστεύω ένας χιονάνθρωπος περπατάει» είπε η αρκούδα .

«Η νεράιδα του χιονιού με ζωντάνεψε και μπορώ να περπατώ και να μιλώ»

«Αυτό είναι απίστευτο»

«Θέλεις να γίνουμε φίλοι»

«Μα και βέβαια. Θέλεις να παμε να παίξουμε»

«Βέβαια» είπε ο χιονάνθρωπος

Επαιξαν χιονοπόλεμο, κρυπτό κυνηγητό και τρέξιμο ώσπου κουράστηκαν.

«Αχ νυστάζω» είπε η αρκούδα

«Κουράστηκα και εγώ πάμε να κοιμηθούμε αγκαλιά στη σπηλιά σου» είπε ο

χιονάνθρωπος.

«Μα τι καλή ιδέα και ξεκίνησαν για τη σπηλιά»

Ο χιονάνθρωπος που ήταν στη σπηλιά δεν τον είδε ο ήλιος και δεν έλιωσε ποτέ.

Έμεινε με τη φίλη του την αρκούδα και όταν έβγαινε ο ήλιος κρυβόταν για να μη λιώσει. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Πηγή: http://www.schools.ac.cy/kon-nip-nic/ergasies/prodimotiki/mia_xeimoniatiki_istoria.pdf