Χριστούγεννα παγκοσμιοποιημένα ή ελληνορθόδοξα;

VatopaidiFriend: Ότι και να στολίζετε, όποιες συνήθειες και παραδόσεις ακολουθείτε ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Μην ξεχνάτε σε Ποιόν είναι αφιερωμένη αυτή η γιορτή. Τιμήστε Τον ανάλογα ακολουθώντας τα λόγια Του. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

Γραφει ο Γεώργιος Έξαρχος,

εκπαιδευτικός

Πολλές φορές κατά το πάρελθον επεχειρήθη να καταργηθή η εορτή των Χριστουγεννων διά της βίας από το χριστιανικό πλήρωμα της εκκλησίας. Το 1644 στην Βρεττανία, ο Όλιβερ Κρόμγουελ και το κόμμα των πουριτανών, εθέλησαν να καταργήσουν με νόμο τα Χριστούγεννα. Έτσι η ήμερα απηγορεύθη να είναι αργία, η δε βουλή συνεδρίαζε κάθε χρόνο την ήμερα των Χριστουγέννων για περισσότερο από μία δεκαετία.

Τον περασμένο αιώνα στην κομμουνιστική Ρωσσία είχαν απαγορευθή τα Χριστούγεννα από το 1917 ως το 1990 οποτε και κατέρρευσε το καθεστώς. Επί κυβερνήσεως δε Στάλιν είχαν αντικατασταθή από τα σταλινούγεννα!

Η χειρότερη όμως πολεμική των Σιωνιστών ειναι αυτή της εκκοσμικεύσεως των Χριστουγέννων, η οποία μεταβάλη το υπερκόσμιο γεγονός σε εγκόσμιο και υλιστικό. Εφθάσαμε σήμερα, να προβάλουμε μία εντελώς ειδωλολατρική ατμόσφαιρα στα σπίτια μας και ως εκ τούτου και στην κοινωνία μας, αφού έτσι μάς προτιμά ηπαγκοσμιοποίηση και η κίνηση της Νέας Εποχής.

Στις ΗΠΑ οι λεγόμενοι «πολιτικά ορθοί Αμερικανοί», υπό το πρόσχημα της μή προσβολής τάχα των αλλοθρήσκων (βλέπε και τους εν Ελλάδι διαννοουμένους) έχουν επιδοθή σε έναν αγώνα απαλείψεως κάθε αναφοράς στα Χριστούγεννα. Όμως και στην ορθοδόξη(;) πατρίδα μας είναι δυσεύρετες πλέον οι ευχετήριες κάρτες πού αναγράφουν «καλά Χριστούγεννα», αφού βεβαίως ο νεοέλληνας μόνον ως απλές γιορτές ή διακοπές εκλαμβάνει τα Χριστούγεννα. Ακόμη και η «ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ» συγχρονισμένη σε αυτό το πνεύμα και όχι στο ελληνορθόδοξο (ρωμαίικο) γράφει από τα Χριστούγεννα του 2004 σε όλες τις φωτεινές επιγραφές της «καλές γιορτές».

Επιπροσθέτως κατάφερε δυστυχώς η παγκοσμιοποίηση να πιστέψουμε πώς Χριστούγεννα χωρίς δένδρο δεν υφίστανται!!! Το δένδρο κατέληξε να είναι το παγκόσμιο σύμβολο των Χριστουγέννων και ταυτοχρόνως κατέληξε να βρίσκεται στο επίκεντρό της εορτής, μετατοπίζοντας την προσοχή μας και από Αυτό το Θείο Βρέφος. Το έθιμο αυτό δεν έχει καμμία σχέση με τις ελληνορθόδοξες παραδόσεις μας, πριν από δύο αιώνες ήταν τελείως άγνωστο σε όλο τον κόσμο πλην της Γερμανίας και έχει παντελώς παγανιστικές ρίζες. Γράφει ο π. Θ. Ζήσης, καθηγητής πανεπιστημίου στην θεολογική σχολή: «Από τις πληροφορίες των πηγών, της βιβλιογραφίας και της ζωντανής εμπειρίας και πραδόσεως δεν απομένει ίχνος αμφιβολίας περί του ότι το χριστουγεννιάτικο δένδρο είναι ξενόφερτο έθιμο. Αποτέλει αυτό κατασταλλαγμένη και αμάχητη γνώση.»1 Όπως έγραψε και ο καθηγητής λαογραφίας Δ. Λουκάτος εμφανίστηκε για πρώτη φόρα το 1833 στο Ναυπλιο επί Οθωνος. Από τότε επεκτάθηκε στις λίγες αριστοκρατικές οικογένειες των Αθηνών. Έναν αιώνα μετά, κατά την γερμανική κατοχή, επεκτάθηκε και στα ευρύτερα λαϊκά στρωματά. Μετά την απελευθέρωση και μάλιστα μετά το 1950 διεδόθηκε περισσότερο από τους Αγγλους και τους Αμερικανούς πού παρέμειναν στην Ελλάδα.

Κι αν δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς δένδρο, ομοίως δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς «Αη Βασίλη»! Ακόμη και ως προς το όνομά του η παγκοσμιοποιημένη εκδοχή του άη Βασίλη προκαλεί σύγχυση. «Σάντα Κλάους» τον λένε οι Δυτικοί, όνομα πού παραπέμπει στον Άγιο Νικόλαο. Υπάρχει όμως σύγκριση; Από την Εσπερία (Σκανδιναυία) ο ένας, από την Ρωμανία (Βυζάντιο) ο έτερος. Λίαν στρουμπουλός ο ένας, μάλλον ασκητικός και ολιγαρκής ο δεύτερος. Γέρος με λευκή γενειάδα ο φράγκος, νέος με μαύρα μακριά γένεια ο δικός μας.

Όταν κάποιοι μιμούνται την ζωή ενός Άγιου κατά την προτροπή της εκκλησίας μας «εορτή Άγιου, μίμησις Άγιου», κάποιοι άλλοι ντύνονται με την στολή του «χονδροβασίλη» και κυκλοφορούν στους δρόμους ωσάν καρνάβαλοι, διότι δεν υπάρχει κάτι ανώτερο να τους εμπνεύσει!

Ο «Αη Βασίλης» όμως συνεπάγεται και πολλά δώρα! Στις ΗΠΑ υπολογίζεται ότι τα δώρα υπερβαίνουν το 0,5% του ΑΕΠ. Στην Ν. Υορκη, μάλιστα, η τελετή της αφής του χριστουγεννιάτικου δένδρου, εγκαινιάζει επισημως μία περίοδο ξέφρενων αγορών πού τελειώνουν με τις εκπτώσεις στις αρχές του χρόνου! Η υπερκατανάλωση, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο!

Το χειρότερο όμως είναι ότι η παραδοσιακή Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων αντικαθίσταται από τα ξενύχτια , τα «ρεβεγιόν» και την χαρτοπαιξία. Τόσο όμως ο 43ος κανόνας των Αποστόλων, όσο και ο 50ος της ΣΤ Οικουμενικής Σύνοδου καταδικάζουν με αφορισμό τους πιστούς πού παίζουν με χρήματα! Συνεπώς, στην «όλη μαγεία των Χριστουγέννων» είναι εντεταγμένα και τα παιχνίδια της τύχης, τα οποία μαζί με όλα τα παραπάνω, θα μάς κάνουν να νοιώσουμε ωραία και κάπως διαφορετικά από τις άλλες μέρες! Πραγματικά, με πόσο κατώτερα αλλά και πόσο επιβλαβή πράγματα επιχειρείται να υποκατασταθή η Πίστη του Χριστού!

Η παγκοσμιοποίηση, όμως, και η Νέα Εποχή δεν θα παύσουν να παραγάγουν εορτές δήθεν Χριστιανικές (όπως του ανυπάρκτου Αγίου Βαλεντίνου) η και να προσπαθούν να καταργούν με τον τρόπο τους τις Χριστιανικές (όπως αυτή των γενέθλιων με την οποία επιχειρείται η κατάργηση της ονομαστικής εορτής).

Εξάλλου όταν αποδίδουμε στα Χριστούγεννα το πραγματικό τους νόημα και όταν τα εορτάζουμε πνευματικά, τότε επιτυγχάνεται και ο μέγας σκοπός της ενανθρωπήσεως του Θεού. Όσον αφορά δε το λεγόμενο χριστουγεννιατικο κλίμα, δεν εχουμε ανάγκη τα ξενόφερτα-φράγκικα έθιμα. Αντί του στολισμού ενός δένδρου ας καταφύγουμε στον στολισμό ενός καραβιού, όπως εκαναν και οι πρόγονοί μας, το οποίο συμβόλιζε την εκκλησία. Ας ψαλλουμε τα καλαντα, μιμούμενοι τα κάλαντα των αγγέλων, πού εκείνο το βράδυ στην Βηθλεέμ ανήγγειλαν το χαρμόσυνο γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού. Ας κόψουμε την βασιλόπιττα τιμώντας έτσι τον Μέγα Βασίλειο. Μα πάνω από όλα ας προσευχηθούμε να γεννηθή και φέτος ο Χριστός στην καρδιά μας…

Ας προσπαθήσουμε από τούδε και στο εξής να ζήσουμε τα Χριστούγεννα πιό… ρωμέηκα!

1.βλέπε π. Θ. Ζήση: «Το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο και αντιχριστιανικό»