Παραιτήθηκε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρ. Κίττας
11 Δεκεμβρίου 2009
Την παραίτησή του υπέβαλε στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο πρύτανης Χρήστος Κίττας, που υπέστη καρδιακό επεισόδιο μετά από την είσοδο κουκουλοφόρων στο κτίριο της πρυτανείας στα Προπύλαια την περασμένη Κυριακή. Αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Εξιτήριο έλαβε την Τετάρτη.
Σύμφωνα με το νόμο, θα πρέπει να συνέλθει η σύγκλητος να εκλέξει ως πρύτανη έναν από τους τρεις αντιπρυτάνεις. Δηλαδή τους: Δημοσθένη Ασημακόπουλο, Ιωάννη Καράκωστα και Ιωάννη Κρεατσά, καθώς και έναν ακόμη αντιπρύτανη. Η θητεία της πρυτανείας θα ολοκληρωθεί στις 31 Οκτωβρίου 2010.
Σύμφωνα με πληροφορίες στην επιστολή του ο πρύτανης περιγράφει τα γεγονότα που κατέληξαν στον τραυματισμό του και απευθύνει έκκληση προς όλους αναφέροντας “ότι με τις καταλήψεις υποθάλπουν, άθελα τους αυτούς που πιστεύουν στη βία. Είναι πια καιρός να μάθετε να διεκδικείτε τα δίκαια αιτήματά σας με άλλους τρόπους. Είναι βέβαιο ότι έτσι θα κερδίσετε περισσότερα”.
“Εγώ έκανα τις επιλογές μου”
Σε γραπτή δήλωσή του (την Τετάρτη) αναφέρεται στα τελευταία γεγονότα τονίζοντας: “Θα ήθελα, ιδιαιτέρως, να παρακαλέσω τους αρχηγούς των κομμάτων, τους λειτουργούς των ΜΜΕ, την ακαδημαϊκή και γενικά την εκπαιδευτική κοινότητα, να μην ασχοληθείτε για μια ακόμα φορά με το δένδρο και χάσετε το δάσος”.
Ο πρύτανης τονίζει επίσης, τα εξής: “Ελάχιστη ή και καμία, σημασία έχει το τι συνέβη σε μένα προσωπικά. Έτσι κι αλλιώς εγώ έκανα τις επιλογές μου, σωστές ή λάθος, και πληρώνω γι΄αυτές. Από τη στιγμή που 18 ή και 20 χρονών παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου ή εγγόνια μου, βιαιοπραγούν και καταστρέφουν το ναό της ελεύθερης σκέψης, το ναό της Παιδείας, εγώ έχω στερέψει, έχω πεθάνει ψυχικά. Δεν έχει σημασία ο όποιος σωματικός μου τραυματισμός”.
Και προσθέτει: “Μαζεύω λοιπόν, ότι απέμεινε μέσα μου, αντλώντας δύναμη από την αγάπη μου και μόνο για τη νεολαία μας, έστω κι αν κομμάτι της με πρόδωσε, και απευθύνω έκκληση να μην αναλωθείτε και πάλι σε ατέρμονες συζητήσεις, σε αδικαιολόγητες κομματικές αντεγκλήσεις και περίπλοκες αναλύσεις, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση. Η μοναδική ελπίδα της χώρας μας, τα νιάτα μας, περιμένουν άλλα από όλους εσάς. Μην τους προδώσετε”.
“Εγώ δεν μπορώ πια να προσφέρω τίποτα παραπάνω. Ευτυχώς όταν είχα ακόμα δυνάμεις στις 3 Νοεμβρίου 2009 απέστειλα στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων αναλυτική, ίσως και προφητική, επιστολή για τις θέσεις μου για όλα αυτά που μας πληγώνουν τόσο πολύ. Αν κάποιος από τους αρχηγούς θέλει να την δημοσιοποιήσει μπορεί να το κάνει. Ίσως οι σκέψεις μου εκείνες να φανούν χρήσιμες” σημειώνει.
Ο πρύτανης καταλήγει με μια ευχή : “Να μην πάψετε να ασχολείστε με τα προβλήματα της παιδείας και της νεολαίας μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της επικαιρότητας. Δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες ευκαιρίες”.
