Financial Times: «Ισλανδία του Αιγαίου» η Ελλάδα
27 Νοεμβρίου 2009
Καμπανάκι κινδύνου για την ελληνική οικονομία κρούει η διάσημη στήλη Lex των Financial Times τονίζοντας ότι πρέπει να ολοκληρωθούν οι δομικές αλλαγές για να μην καταδικαστεί σε «αργό θάνατο».
«Με το δημόσιο χρέος πάνω από 100% του ΑΕΠ, οι επενδυτές ξαφνικά ξύπνησαν υπό την προοπτική ότι το έλλειμμα θα φθάσει το 12% του ΑΕΠ το 2010 και το 2011», παρατηρεί η στήλη, και συνεχίζει: «θεωρώντας ότι η Ελλάδα γίνεται μία «Ισλανδία του Αιγαίου», τα spreads των 10ετών κρατικών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά έχουν εκτιναχθεί. Τα credit default swaps των ελληνικών ομολόγων (σσ παράγωγα ασφάλισης έναντι παύσης πληρωμών) πλέον είναι σε υψηλότερα επίπεδα απ’ τα αντίστοιχα της Ν.Αφρικής, της Πολωνίας ή του Περού».
Το άρθρο, σύμφωνα με την εφημερίδα Ισοτιμία που αναπαράγει τη στήλη, παρατηρεί πως «το μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό πρόβλημα σήμερα της Ελλάδας είναι να σταματήσουν οι ξένοι επενδυτές να αγοράζουν ομόλογα. Το κυβερνών κόμμα του έχει υποσχεθεί να μειώσει το έλλειμμα κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Θα είναι μία επίπονη προσαρμογή, με την ιστορία να μην ενισχύει τις δεσμεύσεις (στα μάτια των επενδυτών), αν και ίσως αυτή τη φορά είναι αξιόπιστες με δεδομένη την κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ».
Η στήλη όμως δε μένει μόνο στην Ελλάδα: «Και αν και στις Βρυξέλλες η Ελλάδα δέχεται πυρά για την παραβίαση των όρων του Μάαστριχτ, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο και η Πορτογαλία είναι αρκετά κοντά. Η άντληση κεφαλαίων αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για όλες τις χώρες. Εάν η Ελλάδα μπορεί να αποδείξει ότι έχει υψηλή ποιότητα τότε οι επενδυτές θα συνεχίσουν να έρχονται».
Σύμφωνα με άρθρο: «τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας είναι μακροπρόθεσμα. Η οικονομία της είναι ολοένα περισσότερο μη ανταγωνιστική. Απ’ το 2000 η πραγματική ισοτιμία έχει ανατιμηθεί κατά 20%. Η Ελλάδα χρειάζεται να ολοκληρώσει τις δομικές αλλαγές, όπως οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας, που υποσχέθηκε με την υιοθέτηση του ευρώ χωρίς όμως να τις έχει καν ξεκινήσει έκτοτε. Χωρίς αυτές, η οικονομία αντιμετωπίζει έναν αργό θάνατο. Τα ναυπηγεία της μπορούν να εξελιχθούν σε νεκροταφεία της Μεσογείου. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Ο συνδυασμός της αυξανόμενης ανεργίας και της παράλληλης αύξησης των μισθών μπορεί να έχουν «εξαγοράσει» την κοινωνική ειρήνη στη χώρα. Αλλά είναι πολύ κοινό και σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωζώνης, όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό μάθημα απ’ την ‘ελληνική τραγωδία’»
