Τέλος των εργασιών της ΚΑ` Πανορθοδόξου Συνδιάσκεψης Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας

Η ΚΑ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Πειραιώς, από 2 έως 4.11.2009, με την φιλόξενη φροντίδα του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ και υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου, με θέμα: «Σύγχρονες αιρέσεις – προέλευση, εκδηλώσεις, κατανόησή τους»

Η Συνδιάσκεψη, με σεβασμό προς την θρησκευτική ελευθερία και αφού μελέτησε τα προβλήματα που δημιουργούνται από την δραστηριότητα των νεοφανών αιρέσεων υπογραμμίζει ότι:

«Η ύπαρξη πολλών ομολογιών είναι σημείο θλιβερό. Είναι δικαιολογημένη η διοικητική διαίρεση των διαφόρων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά δεν δικαιολογείται η αποκοπή από την Μία Εκκλησία μεγάλων ομάδων ανθρώπων και η δημιουργία άλλων «Εκκλησιών» με διαφορετική διδασκαλία και διαφορετική πίστη για τον ΕΝΑ Χριστό.

Σε παλαιότερες εποχές, αυταρχικά πολιτικά καθεστώτα αρνούνταν στους αιρετικούς δικαίωμα ύπαρξης. Σήμερα η ελευθερία συνειδήσεως είναι αδιαφιλονίκητη. Η Εκκλησία, πιστή στον λόγο τού Χριστού, αναγνωρίζει το δικαίωμά τους να πιστεύουν ό,τι οι ίδιοι θέλουν. Δεν παύει όμως να διακηρύσσει, ότι η ύπαρξη αιρέσεων είναι ζημία για την Εκκλησία του Χριστού, αφού έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια πολλών για την αιώνια ζωή.

Οι τάχα αποκαλύψεις του Θεού σε διάφορους αιρετικούς πρέπει να αντιμετωπίζονται με πολλή δυσπιστία. Αν προέρχονταν από τον Χριστό θα οδηγούσαν σε αγάπη, ταπείνωση, ειρήνη, νηφαλιότητα και ενότητα πίστεως. Αποκαλύψεις που δεν προέρχονται από τον Χριστό προκαλούν ταραχή, σύγχυση, διχοστασίες και διαιρέσεις.

Αναζητώντας κατά φυσική προδιάθεση ο άνθρωπος τον Θεό, φτιάχνει δικής του επινόησης θρησκείες, που όλες εξελίχθηκαν σε παγανιστικές ειδωλολατρίες. Η Εκκλησία δεν αποτελεί μία ακόμη περίπτωση –καρπό της εκ μέρους του ανθρώπου αναζήτησης του Θεού˙ δεν είναι μία από τις θρησκείες. Αντίθετα είναι καρπός της εκ μέρους του Θεού αναζήτησης του πλανεμένου. Είναι καρπός ενέργειας του Θεού, Θεία αποκάλυψη και όχι ανθρώπινη ανακάλυψη.

Χρέος όλων των μελών της Εκκλησίας, αλλά προεχόντως και περισσότερο των ποιμένων της (αρχιερέων και ιερέων) είναι η μέριμνα για τους αιρετικούς˙ να τους καλεί σε ενότητα πίστεως και στην κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. Το χρέος της αυτό απαιτεί, ο κάθε ιερέας –καλός ποιμένας να αναζητεί το πλανηθέν πρόβατο της ποίμνης του με ταπείνωση, με αγάπη και με πολλή προσευχή «πορευόμενος επί τα όρη», δηλαδή μη διστάζοντας να προβή για τον σκοπό αυτό σε κόπους και θυσίες».

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου