Ρήσεις των εις αυτούς οφειλομένης ελευθερίας μας
10 Νοεμβρίου 2009
«Η Χριστιανική θρησκεία εσυντήρησεν εις τους Έλληνας και γλώσσαν και πατρίδα και αρχαίας ενδόξους αναμνήσεις και εξαναχάρισεν εις αυτούς την πολιτικήν ύπαρξιν, της οποίας είναι στύλος και εδραίωμα.
Το μεγαλύτερον από όλα τα συμφέροντα της πατρίδος μας, εκείνο δηλ. το οποίον εναγκαλίζεται και περιλαμβάνει ολόκληρον την μέλλουσαν ευδαιμονίαν της, είναι η Χριστιανική και εθνική εκπαίδευσις των νεοελλήνων…»
Ιωάννης Καποδίστριας
Πρώτος Κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδος
«Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου,
θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάμουν»
Μακρυγιάννης
«Εκεί [στα μοναστήρια] ήταν και οι τζεμπιχανέδες [πυρομαχικά] μας και όλα τ’ αναγκαία του πολέμου˙ ότ’ ήταν παράμερον και μυστήριον από τους Τούρκους. Και θυσίασαν οι καϊμένοι οι καλόγεροι˙ και σκοτώθηκαν οι περισσότεροι εις τον αγώνα. Και οι Μπαυαρέζοι παντήχαιναν [νόμιζαν] ότ’ είναι οι Καπουτζίνοι της Ευρώπης, δεν ήξεραν ότ’ είναι σεμνοί κι’ αγαθοί άνθρωποι» (Απομνημονεύματα, Μακρυγιάννη, εκδ. Πέλλα, σ. 368).
Γενείτε «Θεόφιλοι»
Ο Γέρος του Μοριά, ο θρυλικός ήρωας της Επανάστασης του 21, αγαπούσε την Ελλάδα με την πιο αγνή και θερμή αγάπη. Παντού συνιστούσε την ενότητα των Ελλήνων, την οποία θεωρούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την έκβαση μια νικηφόρου πάλης με τον τούρκο κατακτητή. Θερμά συνιστούσε του έλληνες να μην είναι ούτε ρωσόφιλοι, ούτε αγγλόφιλοι, αλλά μόνο Θεόφιλοι. Διότι ήθελε σε αυτόν τον αγώνα να έχει εξασφαλίσει τη συμμαχία του Θεού.
Πόσο δίκαιο είχε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το επιβεβαιώνει η ιστορία του έθνους μας και τα τελευταία θλιβερά γεγονότα. Οι λεγόμενοι σύμμαχοι της Ελλάδας πολλές φορές μας υποκρίθηκαν το φίλο και σύμμαχο και την τελευταία στιγμή μας αρνήθηκαν, μας πρόδωσαν , μας εγκατέλειψαν. Όταν όμως έχουμε φίλο και σύμμαχο το Θεό το έθνος μας θα υπερνικά τις δυσκολίες και κανείς από τους εχθρούς δεν θα μπορεί να το καταβάλει.
