Γέρων Ιωσήφ… Περί ευχής (ποιήμα)

 

Με λέξεις Γέρων, μόνο δυο

σκαρφάλωσες στον ουρανό.

Είπες, την λεν΄ όλοι ευχή

και της καρδίας προσευχή.

Νους κολλά, στη νηπτική

σύντομη περιεκτική

δέηση και ευχαριστία

για τη Θεία ευεργεσία.

Την είπες και για εμένα

και σπλαχνίστηκε Παρθένα.

Οι λόγοι σαν κυλούσανε

από τα δυο σου χείλια

άγγελοι, ευθύς φορούσανε

που ευχόσουν, πετραχήλια.

Έψαχνα ο τυφλός, φωλιά

ίσως σκεπάσω, κρύα καρδιά.

Σαν ζήτησα από την Παναγιά

φως και μια ήρεμη γωνιά

δυο λέξεις φέρνουν είπες, τη χαρά.

Ευχή να έχεις, σε φλεγόμενη καρδιά.

Και αν καθαρτικό κυλήσει δάκρυ

στου παραδείσου έφτασες άκρη.

Σαν συλλογιστώ δακρύζω

Γέρων Ιωσήφ, με έμαθες να ελπίζω…

εραστής του Θείου