Η ευθύνη Λευκωσίας και Αθηνών
19 Αυγούστου 2009
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Είχαν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να κρύψουν το τεράστιο θέμα των δολοφονιών Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων αιχμαλώτων από τους Τούρκους εισβολείς… Καταδίκαζαν και λοιδορούσαν όσους αναφέρονταν στην ανάγκη να δώσει πειστικές εξηγήσεις η Τουρκία για εκείνα τα παιδιά που η προδοσία του 1974 τα έφερε αντιμέτωπα με τους Αττίλες, οι οποίοι ενισχυμένοι από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς εισέβαλαν στη διχασμένη Κύπρο καταστρέφοντας ότι βρισκόταν μπροστά τους…
Τις τελευταίες ημέρες, μετά την ταυτοποίηση των λειψάνων οικογένειας Ελληνοκυπρίων,(εδώ, εδώ και εδώ) που εκτελέστηκαν μέσα στο σπίτι τους κατά την τουρκική εισβολή και την αποκάλυψη ότι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ οι πέντε νέοι εκείνης της φοβερής φωτογραφίας, έτρεξαν όλοι και έβγαλαν φωνές διαμαρτυρίας: Κυβερνήσεις, κόμματα, παρακόμματα και δημοσιογράφοι, οι οποίοι είχαν κρυφίως συνεργαστεί για να εξαφανιστεί το πιο στυγνό έγκλημα εναντίον αμάχων και στρατιωτών.
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, θεωρούσαν το θέμα «καυτή πατάτα». Η μόνιμη δικαιολογία ήταν ότι διεξάγονταν συνομιλίες και δεν έπρεπε να επηρεαστεί το υποτιθέμενο «καλό κλίμα». Η αλήθεια ήταν διαφορετική βέβαια. Χωρίς να νοιάζονται για τον πόνο των συγγενών τους, δεν ήθελαν να ενοχλούν τους Τούρκους. Μερικοί πολιτικοί έκαναν το καθήκον τους(!), περνώντας εδώ κι εκεί με τις λιμουζίνες τους από το οδόφραγμα-μαρτύριο της Λευκωσίας για να συναντήσουν τις χήρες και τις μάνες που αναζητούσαν τους συντρόφους τους και τα παιδιά τους. Τα παλιά τα χρόνια, το ίδιο έπρατταν και μερικοί Έλληνες πολιτικοί, μέχρι που έλαβαν το μήνυμα πως ότι σχέση με τους αγνοούμενους, μολύνει την «καλή ατμόσφαιρα» των διαπραγματεύσεων. Καραγκιόζηδες πολιτικούς, χωρίς σπονδυλική στήλη, μπορεί κανείς να τους βρει εύκολα στην Αθήνα και τη Λευκωσία.
Έχυσαν, λοιπόν, κροκοδείλια δάκρυα οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, προσπαθώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας. Ίσως να πιστεύουν ότι ξεχάσαμε τη συμπεριφορά τους, ίσως να νομίζουν πως η παραδοχή του συγκεκριμένου απαράδεκτου λάθους θα συγχωρεθεί. Αυτό, βέβαια, που έχει σημασία είναι ότι έχουμε αποδείξεις πλέον ότι οι Τούρκοι Αττίλες και οι Τουρκοκύπριοι συνεργάτες τους σκότωναν αιχμαλώτους και μάλιστα μετά από φρικτά βασανιστήρια.
Μετά τις αποκαλύψεις τίθεται ένα μέγα ερώτημα: Τι προτίθενται να πράξουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου; Υπάρχει έστω η παραμικρή διάθεση να καταγγελθεί το τουρκικό έγκλημα ή στο όνομα του «καλού κλίματος» στις συνομιλίες θα σιωπήσουν όπως πράττουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια; Έχοντας ως κακό προηγούμενο απαράδεκτης συμπεριφοράς και μη αντίδρασης στην υπόθεση του Τούρκου ηθοποιού, που μας έδειξε μέσω της τουρκικής τηλεόρασης τον τρόπο με τον οποίο εκτελούσε αιχμαλώτους, θα προβλέψω ότι η Αθήνα και η Λευκωσία θα κλείσουν το στόμα.
Οι δηλώσεις διαφόρων εκπροσώπων και αξιωματούχων είναι για τα πανηγύρια.
Έχετε φανταστεί την αντίδραση της ίδιας της Τουρκίας εάν οι άγρια δολοφονημένοι ήταν δικά της παιδιά;
Σήμερα, από τον Ομπάμα μέχρι τον Πούτιν, από τα Ηνωμένα Έθνη μέχρι το ΝΑΤΟ, θα γνώριζαν πως οι κακοί Ελληνοκύπριοι σκότωσαν τους φιλειρηνικούς Τούρκους. Μην περιμένετε από τους δικούς μας να ασχοληθούν σοβαρά… Θα εκφράσουν πάλι τη θλίψη τους…
Τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια δυστυχώς Ελληνοκύπριων δημοσιογράφων, η Άγκυρα προσπαθεί να παρουσιάσει ότι τα εγκλήματα στην Κύπρο έγιναν μόνο από την ελληνική πλευρά. Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα. Οι Τούρκοι, και το 1964 και το 1974, όπου και όποτε μπορούσαν δεν άφηναν τίποτα στο πέρασμά τους…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι:
Άρχισαν να εμφανίζονται ήδη τα πρώτα δημοσιεύματα που ομιλούν για… συμψηφισμό στο θέμα των αγνοουμένων. Αλλά γιατί να κατηγορούμε τους Έλληνες δημοσιογράφους; Κοιτάξτε γύρω σας… Θα εντυπωσιαστείτε (αρνητικά) με τους Κύπριους πολιτικούς που έχουν την ίδια άποψη…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ:
Για να δούμε πότε αυτή η περίφημη Επιτροπή Δεοντολογίας θα δράσει αυτεπάγγελτα και θα ζητήσει από τον πολύ κ. Ντάουνερ να απολογηθεί για τις αστήρικτες κατηγορίες εναντίον κυπριακών μέσων ενημέρωσης και Κυπρίων δημοσιογράφων… Πρόβλεψη: Σιγά που θα συγκινηθούν…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Η πρώην μεταφράστρια του FΒΙ, κ. Sibel Εdmonds κατήγγειλε ενόρκως ότι η τουρκική κυβέρνηση εξαγοράζει με εκατομμύρια δολάρια πολιτικούς και αξιωματούχους στην Αμερική. Ενδιαφέρθηκε η κυπριακή κυβέρνηση να πληροφορηθεί το περιεχόμενο της ένορκης κατάθεσής της; Φαίνεται να υποστηρίζει πως ένας συγκεκριμένος αξιωματούχος, που λάμβανε αποφάσεις και για την Κύπρο, ήταν «πιασμένος». Ο ίδιος το έχει διαψεύσει αλλά η κ. Εdmonds επιμένει και αρνείται να κάνει πίσω…
Πηγή: εφημερίδα «Φιλελεύθερος», 17/8/2009