Το ουράνιο χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ (αναφορά στους αγίους Πατέρες)

Λέγει ο ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ ο ΣΥΡΟΣ  (Λόγος ΚΔ’):

1. Η ΑΓΑΠΗ του Θεού υπάρχει θερμή εις την φυσικήν αυτής ιδιότητα και όταν επιπέση εις κάποιον αγωνιστήν υπερβολικώς τον ρίπτει εις μίαν θείαν έκστασιν και εις βάθος επουρανίων λογισμών· αναλόγως δε της εντάσεως της επελθούσης αγάπης παρατηρείται εις τον άνθρωπον αυτόν μία ασυνήθιστος αλλοίωσις.
2. Η εσωτερική αυτή αλλοίωσις γίνεται αισθητή και από ωρισμένα εξωτερικά γνωρίσματα· έτσι το πρόσωπον του ανθρώπου γίνεται φωτεινόν και περιχαρές (ή χαροποιόν ή διανθίζεται από χαράν).
3. Τότε ο άνθρωπος γίνεται εκστατικός και εξέρχεται τελείως των όρων της φυσικής ζωής, και τον φοβερόν θάνατον τον θεωρεί χαράν και ποτέ ο νους δεν σταματά να σκέπτεται τα επουράνια.

ΣΧΟΛΙΟ:

Εδώ ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος περιγράφει επακριβώς την πνευματικήν κατάστασιν στην οποίαν ευρίσκετο ο Γέροντας Ιωσήφ τα τελευταία χρόνια και ημέρες της επίγειας ζωής του, όπως μάς πληροφόρησε και ο διακονητής του.

Και όπως λέγει ο Κύριός μας

«τούς δοξάζοντάς με δοξάσω», επενέβη η δεξιά του Υψίστου και έφτιαξε την μεταβολήν και αλλοίωσιν εις τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Γέροντος.

Διότι λέγει και ο ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ:

Αγαπητέ αδελφέ, ποίαν χαράν δοκιμάζει η ψυχή του ανθρώπου, πού άρχισε το κατά Θεόν πνευματικόν του έργον και το ωλοκλήρωσεν επιτυχώς;

Επόμενον είναι να αισθάνεται η ψυχή απέραντον χαράν διότι κατά την στιγμήν της εξόδου από το σώμα, τα καλά έργα, πού εξετέλεσε, θα προπορεύονται αυτής όταν θα ανέρχεται εις τον ουρανόν.

ΣΧΟΛΙΟ:

Και ο Γέροντας Ιωσήφ επί 75 χρόνια εργάστηκε με ζήλο για τον Κύριο, και πάντοτε έλεγε στις ομιλίες του «τώ πνεύματι ζέοντες τώ Κυρίω δουλεύοντες».

Τίποτε άλλο δεν υπάρχει σε όλη την κτίση παρά μόνον ο Θεός, και σ’ Αυτόν πρέπει να είναι πάντοτε ο νους και η καρδιά μας.

Mαρία Λαδά, Ιωάννινα