«Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα γελάσετε»: ένα εντυπωσιακό κείμενο του DeFreJus

“Τότε αυτός κοιτώντας στους μαθητές του είπε: «Μακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού. Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί σε σας θα δοθεί να χορτάσετε. Μακάριοι εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα γελάσετε. Μακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι κι όταν σας αφορίσουν και σας περιγελάσουν και δυσφημίσουν τ’ όνομά σας, επειδή πιστεύετε στον Υιό του Ανθρώπου. Χαρείτε την ημέρα εκείνη και σκιρτήστε, γιατί, πράγματι μεγάλος είναι ο μισθός σας στον ουρανό! Άλλωστε τα ίδια έκαναν στους προφήτες οι πρόγονοί τους»” (Λουκ. 6, 20-23).

Ο όντως Μακάριος Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός, έχοντας πραγματικά κλαύσει πικρώς σε όλη του τη μαρτυρική επί γης ζωή, έχοντας θρηνήσει για όσους με ζηλοφθονία και κακότητα, υποκινούμενοι από τον εχθρό της σωτηρίας μας διάβολο, τον κατεδίωξαν, τον συκοφάντησαν με τις πιο αισχρές και εξοντωτικές κατηγορίες, αρχής γενομένης από μεγαλόσχημους Ψευδαδέλφους εντός της Εκκλησιαστικής Διοίκησης, και τελικώς τον ανέβασαν επί του σταυρού του προσωπικού του μαρτυρίου, μπορεί τώρα ελεύθερος και δικαιωμένος από τον μοναδικό Κριτή Ζώντων και Νεκρών να χαμογελάσει, να αναπαυθεί, να απολαύσει τους πλούσιους καρπούς των πνευματικών και υλικών του πόνων και καμάτων.

Ο Κύριός μας θέλησε να επιβεβαιώσει με ένα εντυπωσιακό και τοις πάσι φανερό τρόπο τον μακαρισμό που ο Ίδιος εξέφρασε όπως διαβάσαμε ανωτέρω: «μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε». Και του χάρισε το χαμόγελο αμέσως μετά την οσιακή του κοίμηση, ζωγραφίζοντας το ιερό του λείψανο με τις ακτίνες της ακτίστου Θείας Χάριτος και διαδηλώνοντας έτσι την ευαρέσκεια του Ουρανού για όσα με καρτερικότητα, συγχωρητικότητα και ακατάβλητο πνευματικό και ηθικό σθένος υπέμεινε.

Το Χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση για την μακαρία ζωή στην αιωνιότητα που έχει επαγγελθεί το αδιάψευστο στόμα του Θεανθρώπου σε όσους λαβώθηκαν από τον Θείο Έρωτα και που τόσο όμορφα υμνολογεί η Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία μας: «Τοῖς ἐρημικοῖς ζωὴ μακαρία ἐστί, θεϊκῷ ἔρωτι πτερουμένοις» (αναβαθμοί πλ.α΄ ήχου). Με τα φτερά αυτού του Θείου Έρωτα ο Μακάριος Ιωσήφ Μοναχός Βατοπαιδινός μετέστη των επικήρων και προσκαίρων και, παριστάμενος ήδη ενώπιον του Θρόνου της Παναγίας Τριάδος, πρεσβεύει για όλους εμάς που παραμένουμε πίσω, μέσα στο καμίνι των πειρασμών και θλίψεων, των πεπυρωμένων βελών του πονηρού και των επιγείων οργάνων του, παρέχοντάς μας την ασφαλή και μεμαρτυρημένη εγγύηση για την εκπλήρωση των Κυριακών Επαγγελιών και Χαρίτων.

Τώρα πια, μετά από την εκκωφαντική αυτή ετυμηγορία του Βασιλέως Χριστού, ο απόηχος των θλιβερών γεγονότων του απώτερου αλλά και πρόσφατου παρελθόντος, που κυριολεκτικώς βασάνισαν και πλήγωσαν την ευαίσθητη παιδική καρδία του Γέροντος, μοιάζει σαν ένας κακόγουστος εφιάλτης, ένας ιστός αράχνης που διαλύθηκε κάτω από το εκτυφλωτικό Φως της Χάριτος του Χριστού! Έτσι είναι οι θλίψεις και οι πειρασμοί. Έτσι είναι ο Σταυρός και το Πάθος! Μόλις έλθει η Ανάστασις κανείς πια δεν μνημονεύει του αφόρητου πόνου που προηγήθηκε. Όπως το παράδειγμα του τοκετού (βλ. Ἰωάν. 16, 21), που ο ίδιος ο Κύριος επικαλέστηκε, για να καταδείξει ότι «οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς» (Ῥωμ. 8, 18).

Ένα αμυδρό χαμόγελο αυτής της ουράνιας δόξας που περιμένει τον Γέροντα Ιωσήφ επέτρεψε ο Θεός να φανερωθεί και σε εμάς τους αμαρτωλούς και αναξίους επάνω στο σεβάσμιό του πρόσωπο που αυλάκωσαν οι ευλογημένοι και εύκαρποι μοναχικοί κόποι μιας ζωής.

«Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι». Κοντά στους αγίους Σου η φουρτουνιασμένη θάλασσα του βίου γαληνεύει και ο απάνεμος προορισμός από ελπίδα γίνεται προσδοκία και βεβαιότητα.

Να έχουμε την ευχήν του.

Πηγή: http://defrejus.blogspot.com/2009/07/blog-post_4687.html