Η πρώτη φορά στο Όρος…

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελέστατο και δημοσιεύτηκε (σε συνέχειες) στον εξαιρετικό ιστοχώρο “Άγιον Όρος”. Αναφέρεται στην πρώτη εμπειρία ενός φοιτητή, πριν 25 χρόνια, ο οποίος συνδύασε τις καλοκαιρινές του διακοπές στις Βόρειες Σποράδες, με μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Προσωπικά μ’ εντυπωσίασε και γι αυτό το δημοσιεύω χωρίς καμιά περικοπή. Είναι ένα ζωντανό ταξίδι, γραμμένο γλαφυρά, που ξυπνά μνήμες σε παλιούς προσκυνητές, και μεταφέρει νοερά στο Περιβόλι της Παναγίας τους υπόλοιπους.

Καλό σας ταξίδι:

 

Μέσα της δεκαετίας του 80. Τρεις φίλοι γύρω στα 19 συναντιούνται στα ΚΤΕΛ Πατρών. Ένας απ αυτούς ο γράφων. Βραδάκι – Ιούνιος – ζέστη.

Έχοντας πρόσφατα ακούσει κάποια διήγηση, έκριναν σκόπιμο να επισκεφτούν το Όρος. Όχι όμως μόνο το Όρος. Σχεδίασαν να πάνε κάποιες λίγες μέρες εκεί και εν συνεχεία να κατηφορίσουν για Σποράδες, Σκιάθο και Σκόπελο.

Εξάλλου το να πάνε αποκλειστικά και μόνο στο Άγιο Όρος αποτελούσε γι αυτούς κάτι πέραν της λογικής τους και της γενικότερης διάθεσης που συνήθως έχουν οι νέοι, όσο αφορά τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκεί δεν έχει γυναίκες! Ξυπνάς ξημερώματα! Οι καλόγεροι θα είναι σίγουρα φορτικοί και γκρινιάρηδες!

Μια άλλη δυσκολία είναι το πώς θα το πεις στους γονείς σου! Και ειδικά στη μητέρα.

Καλύτερα να πεις στη μάνα σου ότι θα πας διακοπές στο Αφγανιστάν ή στη λωρίδα της Γάζας ή στην Βηρυττό εν μέσω βομβαρδισμών, παρά να της πεις ότι θα πας στο Άγιο Όρος!

Ανήκουστο! Πάει το παιδί! Θα το κρατήσουν εκεί διά της βίας! Θα του κάνουν άλλα κι άλλα…..οι καλόγεροι!

Τελικά όμως συναντηθήκαμε για να φύγουμε! Πρώτα για το Όρος και αν δεν μας αρέσει ή μας πρήζουνε εκεί, τότε φεύγουμε για Σποράδες.

Ήμουν σχεδόν άθεος. Και λέω σχεδόν γιατί μου άρεσε για παράδειγμα να κάνω Ανάσταση στο χωριό. Ή πάλι θα μπορούσα να πω ότι διατηρούσα έναν κάποιο σεβασμό για την πίστη των άλλων. Ως εκεί όμως, τίποτα παραπάνω. Και μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι στο Άγιο Όρος θα πηγαίναμε καθαρά από περιέργεια. Και για ΠΛΑΚΑ! Με στόχο εκτός της ικανοποίησης της περιέργειάς μας, να κάνουμε και το κομμάτι μας. Να χασκογελάσουμε με τους συντηρητικούς και κολλημένους περίεργους ρασοφόρους. Να ζήσουμε μαζί τους για να τους περιεργαστούμε, ως παράξενα όντα, να τους λοιδωρήσουμε, εμείς οι έξυπνοι φοιτητές, οι μορφωμένοι αστοί! Τρομάρα μας! Που ναξερα…..

Η συνέχεια εδώ  (Aγιορείτικες Μνήμες)

VatopaidiFriend: Ευχαριστούμε πολύ το ιστολόγιο Ελλας Ορθοδοξία για την υπόδειξη.

http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2009/06/blog-post_3826.html

Photograph by Zbigniew Kosc