Ο Χριστούλης των παιδιών

Άκουσα, Χριστέ μου, πως η Βασιλεία σου είναι Βασιλεία παιδιών,

 και ότι είπες και στους μεγάλους, αν θέλουν να μπούν στη Βασιλεία σου,

πρέπει να γίνουν παιδιά.

– Πώς θα γίνει αυτό, πατέρα; ρώτησα. Μπορείς να γίνεις πάλι παιδί; Να μικρύνεις; Δεν μπορείς…

– Παιδιά στην ψυχή μάς θέλει κι εμάς τους μεγάλους

 ο Θεός για να μπούμε στην Βασιλεία του. Παιδιά καλά. Άκακα. Φρόνιμα.

Που ξεχνούν το κακό που τους έκαναν. Που αγαπούν όλους τους ανθρώπους

και κάνουν πάντα το καλό. Που είναι γελαστοί και χαρούμενοι.

– Τί καλά, Χριστέ μου, που είσαι Βασιλιάς μας!

Όμως πρέπει κι εγώ να είμαι πάντα καλό παιδί.

 Όχι ζαβολιάρικο. Όχι πεισματάρικο. Όχι μουτρωμένο.

 Θα προσπαθώ κάθε μέρα να είμαι κι όπου δεν τα καταφέρνω,

 σε παρακαλώ, να με βοηθάς εσύ, Βασιλιά της Βασιλείας των παιδιών.

 

 

Πηγή: “Προσευχητάριο για παιδιά”, έκδοσις ιεράς γυναικείας κοινοβιακής μονής “Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης”, Άγιος Στέφανος Αττικής.