Θαύματα της Αγίας Ζώνης (22)

72. Από τώρα και έπειτα μόνο ο Θεός

30-1-2004

Ηράκλειο – Κρήτης

«Με την επιστολή αυτή θέλουμε να εκφράσουμε την απέραντη ευγνωμοσύνη που νιώθουμε, καθώς και τις ευχαριστίες μας προς την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

Η θεία Χάρις από την Τιμία και Αγία Ζώνη της Παναγίας, την οποία εσείς έχετε την ευλογία να φυλάσσετε στην Μονή σας, βοήθησε και εμάς να αποκτήσουμε αυτό που πασχίζαμε και ποθούσαμε για πολλά χρόνια, «παιδιά».

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε εγώ κι ο άντρας μου, όσον αφορά το θέμα της τεκνοποίησης, ήταν πολλές και σοβαρές. Πολλά και τα συναισθήματα και οι καταστάσεις στις οποίες βρεθήκαμε –καί πιο πολύ εγώ σαν γυναίκα. Γιατροί, επεμβάσεις, εξετάσεις, φάρμακα, έξοδα πολλά, ελπίδα και λαχτάρα ατέλειωτες φορές, πόνο, πίκρα, κλάμα, λύπη, στενοχώρια, οργή και θυμό μετά. Πείσμα έπειτα, επιμονή, θάρρος, υπομονή και ξανά ελπίδα. Η επιστήμη όμως συνεχώς αποτύγχανε. Ώσπου κάποιο στενό συγγενικό μου πρόσωπο μου έφερε ένα «ζώσμα» από μία θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στον τόπο μας. Και αληθινά ήταν αυτό που μου έλειπε! Αυτό που μου έδωσε ασφάλεια και σιγουριά! Αυτό που τα έκανε όλα διαφορετικά! Και όλα πήγαν καλά! Μετά από δέκα χρόνια έγγαμου βίου αποκτήσαμε το πρώτο μας παιδί, ένα αγοράκι που σήμερα είναι οχτώ χρονών.

Τα χρόνια περνούσαν και για την απόκτηση και άλλου παιδιού αντιμετωπίζαμε πάλι δυσκολίες. Ο γιός μας δεν σταματούσε να μάς επαναλαμβάνει ότι ήθελε «αδελφάκι». Και τούτη η μικρή αγνή επιθυμία, έγινε πάλι για μας σκοπός. Σκοπός όμως, που δεν ήταν εύκολο να πραγματοποιηθεί! Κάποιος φίλος μας από την Θεσσαλονίκη, μαθαίνοντας το πρόβλημά μας, θέλησε να μας βοηθήσει. «Θα σου στείλω ζώσμα ευλογημένο και σταυρωμένο πάνω στην ίδια την Τιμία Ζώνη της Παναγίας που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος», μου είπε. Κι εγώ το περίμενα και ήξερα ότι όλα θα πάνε καλά. Τι αγαλλίαση και τι χαρά, όταν το φόρεσα! Και όταν ο γιατρός μου είπε: «από τώρα κι έπειτα μόνο ο Θεός», εγώ ήξερα, ήμουν σίγουρη, ότι θα γινόταν αυτό που παρακαλούσαμε.

Και το θαύμα έγινε δεύτερη φορά! Και η χαρά μας ήταν διπλή! Και δεν είναι σχήμα λόγου η λέξη αλλά κυριολεξία. Εφτά χρόνια μετά την γέννηση του γιού μας ήρθαν τα δίδυμα κοριτσάκια μας, που σήμερα είναι δέκα μηνών περίπου. Η χαρά και η ευτυχία του σπιτιού μας είναι μεγάλη και αισθανόμαστε ότι χρωστούμε μεγάλη ευγνωμοσύνη στην Παναγία. Γι’ αυτό θα δώσουμε το όνομα «Δέσποινα» στο ένα από τα κοριτσάκια μας. Θεωρούμε ακόμη ότι ένα προσκύνημα από το σύζυγo στο αγιορείτικο Mοναστήρι του Βατοπαιδίου, καθώς και αυτή η ευχαριστήρια επιστολή, είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ως ένδειξη της πίστης και της ευγνωμοσύνης μας».

Με εγκαρδιότητα

Γεώργιος Μαλλιωτάκης

Καλλιόπη Δακουμετζάκη

73. Αξιώθηκα να κρατήσω τα παιδιά μου

15-2-2004, Λεμεσός

«Πληροφορήθηκα από τον εξάδελφό μου μοναχό Α. ότι δημιουργείτε αρχείο για τα θαύματα της Παναγίας.

Είχα την Xάρη και την ευλογία του Θεού και της Παναγίας να ευτυχήσω ν’ αποκτήσω τρία παιδιά. Πριν τα αποκτήσω είχα δύο αποβολές. Στην εγκυμοσύνη του πρώτου μου παιδιού φόρεσα την ζώνη από το μοναστήρι της Παναγίας της Μαλεβή και η Xάρη της με αξίωσε να πάρω στην αγκαλιά μου το πρώτο μου παιδί.

Στα δύο άλλα παιδιά, μόλις έμαθα ότι ήμουν έγκυος, φόρεσα την κορδέλα από την Ζώνη της Παναγίας που μας έστειλε ο εξάδελφός μου, και παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζα πάντα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, αξιώθηκα να κρατήσω τα παιδιά μου.

Ευχαριστούμε για τις παρακλήσεις που κάνατε στην Παναγία μας και σας παρακαλώ πολύ να μας θυμάστε στις προσευχές σας».

Με την ευχή σας

Παρθενόπη και Σάββας

74. Ευχαριστώ την Παναγία για την ευεργεσία της

1-4-2004, Καβάλα

«Επικοινωνώ μαζί σας, για να σας γνωρίσω ένα θαύμα της Παναγίας που έκανε σε μένα.

Έχω 2-3 μήνες που παρουσίασα ένα πρόβλημα υγείας. Επισκέφθηκα γιατρό εδώ στην Καβάλα και μου συνέστησε να ακολουθήσω φαρμακευτική αγωγή με χάπια. Πριν ξεκινήσω όμως την θεραπεία, ζήτησα την γνώμη του αδελφού μου και της νύμφης μου –είναι γιατροί και οι δύο στην Αθήνα– για τα χάπια. Η νύμφη μου συμβουλεύτηκε ένα ειδικό γιατρό που πρότεινε να πάρω άλλα χάπια. Πήρα και τα δύο είδη φαρμάκων στο σπίτι και ως συνήθως διάβασα τις οδηγίες και τις παρενέργειες. Στενοχωρήθηκα πολύ, γιατί οι παρενέργειες ήταν πολλές, έπρεπε όμως να ξεκινήσω θεραπεία. Προβληματιζόμουν ποιά θεραπεία να ακολουθήσω.

Το βράδι της περασμένης Παρασκευής γύρισα στο σπίτι μετά την ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου και σκέφθηκα να μην πάρω κανένα φάρμακο τουλάχιστον για 2-3 μέρες, αλλά να βάλω στον λαιμό μου την ευλογημένη κορδέλα της Αγίας Ζώνης από το Μοναστήρι σας. Έκανα την προσευχή μου, πήρα με προσοχή και σεβασμό την κορδέλα και αφού την ασπάστηκα την έβαλα στον λαιμό μου. Το πρωΐ του Σαββάτου τα συμπτώματα υποχώρησαν. Την Κυριακή ήμουν τελείως καλά και έκτοτε δεν έχω απολύτως τίποτα. Φόρεσα την κορδέλα πάνω μου για 5 μέρες. Πάντοτε φυσικά πριν κοιμηθώ σταυρώνομαι με την κορδέλα στο πρόσωπο και σταυρώνω και την μητέρα μου. Η Παναγία μου έκανε ένα μεγάλο θαύμα. Ακόμη και χθές μίλησα με την νύμφη μου και με ρώτησε αν πήρα το φάρμακο. Όχι δεν πήρα τίποτα.

Ευχαριστώ την Παναγία για την ευεργεσία της».

Με την ευχή σας

Ελισάβετ