Θαύματα της Αγίας Ζώνης (19)

56. Θαύματα της Αγίας Ζώνης στην Αμερική

Ο Παναγιώτης Κάλλας που μένει στην Φλώριντα των Η.Π.Α κατά την επίσκεψή του στην Μονή μας κατέθεσε εγγράφως τα παρακάτω περιστατικά.

1. «Τον Σεπτέμβριο του 2001 έτρωγα με μερικούς φίλους. Ένας άνδρας ανέφερε ότι η κόρη του ήταν άρρωστη με καρκινικό όγκο πάνω στην καρδιά της και ήταν και έγκυος. Οι γιατροί ήθελαν να βγάλουν τον όγκο, αλλά θα έχανε το μωρό. Αν αυτό γεννιόταν στον ένατο μήνα, η κόρη του θα μπορούσε να πεθάνει από τον όγκο. Έδωσα στον άνθρωπο μία κορδέλα από την Αγία Ζώνη, λάδι από τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας της Μονής Βατοπαιδίου, και μία εικόνα της Παναγίας Παντανάσσης που θεραπεύει τον καρκίνο.

Αυτός πέταξε από το Μαϊάμι στην Νέα Υόρκη και επισκέφθηκε την κόρη του. Αυτή έδεσε την κορδέλα γύρω στο χέρι της, έβαλε το ευλογημένο λάδι πάνω στην κοιλιά της και έθεσε την εικόνα στο ίδιο σημείο.

Το μωρό γεννήθηκε κανονικά και ήταν υγιές. Ο όγκος της μητέρας εξαφανίστηκε εντελώς χωρίς εγχείρηση».

2. «Τον Απρίλιο του 2002 ο θείος της νύμφης μου ήταν στο νοσοκομείο με καρκίνο του ήπατος. Δεν του έδωσαν καμιά ελπίδα, και τα ζωτικά του στοιχεία ήταν πεσμένα. Είχαν καλέσει τον ιερέα για να διαβάσει τις ευχές εις ψυχορραγούντα.

Η νύφη μου έστειλε στον θείο της ένα κομμάτι κορδέλα της Αγίας Ζώνης. Η κορδέλα έφτασε στο σπίτι του. Το άτομο που έπαιρνε το ταχυδρομείο στο σπίτι έφερε τον κλειστό φάκελο στο νοσοκομείο. Μόλις ο φάκελος μπήκε μέσα στο δωμάτιό του, αμέσως άρχισε να αισθάνεται καλύτερα. Όταν άνοιξε τον φάκελο, χωρίς ακόμα να ξέρει το περιεχόμενο, τα ζωτικά του στοιχεία σημείωσαν βελτίωση. Όταν άγγιξε την ευλογημένη κορδέλα, έγινε αρκετά καλά και μπόρεσε να πάει στο σπίτι.

Το προσωπικό του νοσοκομείου που τον είχε δηλώσει αθεράπευτο, δεν μπορούσε να το πιστέψει. Σήμερα ο θείος της ζεί και δεν έχει πλέον καρκίνο.

57. Ήταν εντελώς ακίνητος στο κρεβάτι

22-9-2002, Φλώρινα

«Σας αποστέλλω γραπτώς τα σχετικά με το θαύμα, που συνέβη στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας την Τετάρτη 4 Σεμπτεμβρίου 2002, όταν το επισκεφθήκατε με την Τιμία Ζώνη.

Συγκεκριμένως ο κ. Σωκράτης Οκουτσίδης, κάτοικος Φλωρίνης, έπασχε από καρκίνο και βρισκόταν στα τελικά στάδια. Τις τελευταίες μέρες, όπως μου ανέφερε η σύζυγός του Ελένη, ήταν εντελώς ακίνητος στο κρεβάτι. Όταν πέρασε από το θάλαμο που έμενε η Τιμία Ζώνη, ο κ. Σωκράτης σηκώθηκε μόνος του, πήγε στο αποχωρητήριο και επέστρεψε πάλι μόνος στο κρεβάτι, μπροστά στα κατάπληκτα μάτια των νοσοκόμων.

Βεβαίως μετά από 10 μέρες περίπου απέθανε, αλλά ίσως το θαύμα αυτό έγινε για να μετανοήσει και να ετοιμαστεί καλύτερα για την άλλη ζωή.

Επίσης, κατά την ίδια επίσκεψη, η Τιμία Ζώνη ευωδίαζε ιδιαίτερα μέσα στο νοσοκομείο, γεγονός που μαρτυρείται από πάρα πολλούς.

Μία κυρία, τέλος, (δέν γνωρίζω το όνομά της) μου ανέφερε ότι όταν προσκύνησε την Τιμία Ζώνη έπαψαν κάποιοι πόνοι που την ενοχλούσαν».

Με την εν Χριστώ αγάπη

π. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου

Ι. Μ. Ναός Αγίου Παντελεήμονος

58. Η μητέρα απέβαλε δύο φορές

15-9-2002

Γερακιαννά Κισσάμου – Χανιά

«Πριν από τέσσερα χρόνια είχα ζητήσει μια μικρή ζώνη απ’ αυτές που δίνετε ως ευλογία, που είναι αγιασμένες πάνω στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας, για ένα ανδρόγυνο που δεν είχε αποκτήσει παιδιά.

Με την Χάρη της Παναγίας επέκτησε ένα χαριτωμένο κοριτσάκι που είναι σήμερα 3 ετών. Την ζώνη την έδωσαν σε κάποιον ασθενή. Προσπάθησαν να αποκτήσουν άλλο παιδί, αλλά η μητέρα απέβαλε δύο φορές. Με παρεκάλεσε να τους στείλετε άλλη μία ζώνη. Είναι ευλαβείς άνθρωποι και σας παρακαλώ να μας στείλετε αυτή την ευλογία».

Με σεβασμό ασπάζομαι την δεξιάν σας

π. Γεώργιος Σπανουδάκης

59. Είχε μια σπάνια αρρώστια

8-10-2002

Καλό Χωριό – Λεμεσός – Κύπρος

«Ένα θαύμα έγινε στον ξάδερφό μου όταν φόρεσε την κορδέλα από την Αγία Ζώνη της Παναγίας. Είχε μία σπάνια αρρώστια, που ό,τι έτρωγε αμέσως το απέβαλλε με διάρροια. Ο οργανισμός του εξασθενούσε και είχε πόνους. Η αρρώστια αυτή δεν είχε θεραπεία. Σε όλη του την ζωή έπρεπε να πίνει χάπια. Το όνομά της δεν το θυμάμαι. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς έγινε καλά και τρώει ό,τι θέλει».

Την ευχή σας

Κώστας Κακόψητος

60. Αυτό που φοράς σε έσωσε

15-10-2002, Θεσσαλονίκη

«Ονομάζομαι Ηλιάδου Σταυρούλα και είμαι 25 ετών. Θα ήθελα να αναφέρω πώς έμεινα έγκυος τον μήνα Οκτώβριο του 2000, όταν προσκύνησα την Αγία Ζώνη της Παναγίας στην Άσσηρο Θεσσαλονίκης. Η εγκυμοσύνη μου κύλησε ομαλά και ήρθε η ώρα του τοκετού στις 21 Ιουλίου του 2001. Από το προηγούμενο βράδι είχα τοποθετήσει στην βαλίτσα μου την κορδέλα της Αγίας Ζώνης, όμως πριν ξεκινήσω για την κλινική κάτι με ώθησε να την φορέσω. Μάλιστα την ώρα που δεχόμουν την επισκληρίδιο αναισθησία, κάποιοι με ειρωνεύτηκαν.

Σιωπηλά τις ώρες του τοκετού προσευχόμουν, γιατί το μωρό έχανε τους παλμούς του. Είχε δύο περιτυλίξεις με τον ομφάλιο λώρο, μία στο χεράκι του και μία στο λαιμό, και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πνιγεί. Με την Χάρη της Παναγίας έφερα στον κόσμο τον γιό μου. Ενώ έκανα τον σταυρό μου και πίστεψα πως όλα είχαν τελειώσει, διαψεύστηκα. Μία σειρά από επικίνδυνες επιπλοκές έκαναν την κατάσταση πολύ σοβαρή. Ακόμη και στην μετάγγιση αίματος ο οργανισμός μου αντέδρασε αρνητικά. Είχα εξαντληθεί πάρα πολύ και δεν είχα κουράγιο να αντιδράσω. Την ύστατη στιγμή που κάλεσαν ασθενοφόρο για να μεταφερθώ στο νοσοκομείο, άγγιξα την Αγία Ζώνη και είπα: «Παναγία μου, ας γίνει το θέλημά σου. Βοήθησέ με να ζήσω και όπου σταθώ θα αναφέρω το θαύμα σου. Αν είναι θέλημά σου να φύγω απ’ αυτή την ζωή, βοήθησε αυτούς που αφήνω να μην πονούν».

Στο νοσοκομείο είχαν ετοιμάσει χειρουργείο και είπαν στους δικούς μου πώς η κατάσταση είναι κρίσιμη. Προσωπικά δεν θυμάμαι μέχρι την άλλη μέρα ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Μόνο έναν γιατρό μαιευτήρα-χειρουργό καθηγητή, ο οποίος στάθηκε στην πόρτα της εντατικής και μου είπε: «Αυτό που φοράς σ’ έσωσε. Η ζώνη της Παναγίας και μετά όλοι οι άλλοι». Το ίδιο ανέφερε και στους γονείς μου μετέπειτα.

Η εξέλιξη της υγείας μου προς το καλύτερο ήταν πολύ γρήγορη. Ευχαρίστησα την Παναγία, δύο μήνες μετά την γέννα μου. Μία φορά προσκύνησα την Χάρη της στην Τήνο και δεύτερη στον Σοχό, όπου είχα την μεγάλη συγκίνηση να προσκυνήσω την Αγία Ζώνη της που με έσωσε. Όπου μου δοθεί η ευκαιρία, αναφέρω το θαύμα της και την ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου».

Με σεβασμό

Ηλιάδου Σταυρούλα