Kepler: Εκτοξεύθηκε για να αναζητήσει πλανήτες σαν τη Γη

Η μη επανδρωμένη αποστολή της NASA, με στόχο την αναζήτηση πλανητών παρόμοιων με τη Γη που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή, ξεκίνησε επιτυχώς το Σάββατο από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ.

Το τηλεσκόπιο Kepler θα περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο προκειμένου να διερευνήσει μία περιοχή του διαστήματος που περιέχει περίπου 100.000 άστρα σαν το δικό μας.

Το Kepler εκτοξεύθηκε με έναν πύραυλο Delta II το Σάββατο 7 Μαρτίου, στις 05.49 (ώρα Ελλάδας).

«Είναι ιστορική αποστολή. Δεν είναι απλά μία επιστημονική αποστολή», δήλωσε ο Dr Edward Weiler από το Διευθυντήριο Επιστημονικών Αποστολών της NASA.
«Θεωρώ ότι πραγματικά καταπιάνεται με μερικά πολύ βασικά ανθρώπινα ερωτήματα που είναι μέρος του γενετικού μας κώδικα από τότε που ο πρώτος άνδρας ή γυναίκα κοίταξε τον ουρανό και αναρωτήθηκε: “είμαστε μόνοι;”».

Εξοπλισμένη με τη μεγαλύτερη κάμερα που έχει εκτοξευθεί ποτέ στο διάστημα, είναι η πρώτη αποστολή σχεδιασμένη να εντοπίσει βραχώδεις κόσμους που περιστρέφονται γύρω από άστρα σαν τον Ήλιο. Οι πλανήτες που βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη μπορεί να έχουν νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους. Και όπου υπάρχει υγρό νερό, ισχυρίζονται οι επιστήμονες, υπάρχει τουλάχιστον η δυνατότητα ύπαρξης ζωής.

Από τους 300 περίπου εξωηλιακούς πλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί, ελάχιστοι θεωρούνται ότι είναι βραχώδεις όπως η Γη, ενώ κανένας δεν έχει τη μάζα της. Η μεγάλη πλειονότητα είναι γίγαντες αερίων όπως ο Δίας ή παγωμένοι γίγαντες όπως ο Ποσειδώνας. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα δεδομένα αυτά οφείλονται περισσότερο στους τεχνολογικούς περιορισμούς παρά στην τυχόν απουσία πλανητών σαν τη Γη στον γαλαξία μας.

Το Kepler θα προσπαθήσει να τους εντοπίσει μέσω της περιοδικής μείωσης της φωτεινότητας των άστρων καθώς οι πλανήτες διέρχονται από μπροστά τους. Το τηλεσκόπιο θα καταγράψει αυτές τις αλλαγές στη φωτεινότητα.

«Αν το Kepler έπρεπε να κοιτάξει μία μικρή πόλη στη Γη τη νύχτα από το διάστημα, θα μπορούσε να ανιχνεύσει το σκοτείνιασμα στο φως μίας βεράντας καθώς κάποιος περνά μπροστά της», δήλωσε ο James Fanson, επικεφαλής του προγράμματος Kepler, για να δείξει την τεχνολογική ισχύ του.

Και σχολίασε: «Η προσπάθεια ανίχνευσης πλανητών με το μέγεθος του Δία που περνούν μπροστά από τα άστρα τους ισοδυναμεί με την προσπάθεια μέτρησης της επίδρασης ενός κουνουπιού που περνά μπροστά από τα φώτα ενός αυτοκινήτου. Η ανακάλυψη πλανητών στο μέγεθος της Γης ισοδυναμεί με την προσπάθεια εντοπισμού ενός μικροσκοπικού ψύλλου μπροστά από τα ίδια φώτα».

Ο William Borucki, επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος, εξήγησε: «Θα καταγράψουμε μία ευρεία γκάμα άστρων, από μικρά και ψυχρά, όπου οι πλανήτες πρέπει να περιστρέφονται σε μικρή απόσταση για να παραμένουν ζεστοί, έως άστρα μεγαλύτερα και θερμότερα από τον Ήλιο, όπου οι πλανήτες πρέπει να μένουν αρκετά μακριά για μην ψηθούν».

Αν η αποστολή βρει πλανήτες στο μέγεθος της Γης στην κατοικήσιμη ζώνη των άστρων, θα τους βρει πρώτα γύρω από Ήλιους που είναι μικρότεροι από τον δικό μας. Στην περίπτωση των μικρών άστρων, η κατοικήσιμη ζώνη βρίσκεται σε μικρότερη απόσταση, επομένως οι πλανήτες με τροχιά εντός αυτής της ευνοϊκής περιοχής χρειάζονται λιγότερο χρόνο για να ολοκληρώσουν μία περιστροφή. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται και λιγότερος χρόνος για να εντοπιστούν από το Kepler και να επαληθευτεί η παρουσία τους από άλλα επίγεια τηλεσκόπια.

Πλανήτες όμοιοι με τη Γη που περιστρέφονται στην κατοικήσιμη ζώνη άστρων παρομοίου μεγέθους με τον δικό μας Ήλιο θα απαιτούσαν τουλάχιστον τρία χρόνια για να επιβεβαιωθούν.

Το τηλεσκόπιο έχει πολύ μεγάλο οπτικό πεδίο προκειμένου να παρατηρήσει τον αναγκαίο αριθμό άστρων. Το Kepler θα έχει στραμμένη την καμέρα του σε μία μόνο περιοχή του ουρανού καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής (3,5 χρόνια), καταγράφοντας τη φωτεινότητα περισσότερων από 100.000 άστρα.

Σύμφωνα με τον Dr Borucki, η αποστολή μπορεί να συνεισφέρει πολλά στις γνώσεις μας για άλλα αστρικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του αναπάντητου ερωτήματος για τον τρόπο σχηματισμού τους. Ωστόσο επεσήμανε ότι ο απαιτούμενος όγκος πληροφοριών είναι τεράστιος.

Ο εντοπισμός πλανητών με το μέγεθος της Γης είναι ένα θέμα, η επαλήθευση ύπαρξης ζωής -ακόμη και απλής μικροβιακής ζωής- είναι ένα άλλο θέμα. Και θα απαιτηθούν μελλοντικά τηλεσκόπια ικανά να ανιχνεύουν αέρια στην ατμόσφαιρα των πλανητών που είναι πιθανοί βιολογικοί δείκτες.

«Σίγουρα δεν θα βρούμε τον ET αλλά μπορεί να βρούμε το σπίτι του ET ψάχνοντας σε όλα αυτά τα άστρα».

Πηγή