Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(59ο )

Χωρίς ευλογία, ξεκίνησε με τα πόδια να πάει στο χωριό του. Τελειώνοντας η ημέρα σταμάτησε κουρασμένος σε ένα ερημικό μέρος, μόνος του, για να διανυκτερεύσει. Από την ώρα της αναχωρήσεως ο Γέροντας άρχισε να προσεύχεται: “Κύριε μου, φύλαξέ τον από κάθε πειρασμό και κίνδυνο και γύρισε τον πίσω στην μετάνοια του. Μην μετρήσεις το σφάλμα του. Άκουσε την παράκλησή μου”.

Κοιμήθηκε ο μοναχός με σκοπό να συνεχίσει την πορεία του την άλλη ημέρα. Το πρωί βλέπει ένα φωτεινό άγγελο. Απευθύνθηκε στον μοναχό και του λέει:”Εγώ είμαι άγγελος Κυρίου, και από την στιγμή που έφυγες από το σπίτι σου για να αφιερωθείς στον Θεό, με έστειλε ο Κύριος να σκεπάζω τους δικούς σου. Τώρα όμως που επιστρέφεις, εγώ φεύγω γιατί δεν χρειάζομαι”. Τότε συνήλθε και λέει: “Βρε τι κάνω τώρα· πάω να σώσω ή να καταστραφώ και εγώ με αυτούς; Αφού ο Θεός μεριμνά, τι θέλεις εσύ ταπεινέ καλόγηρε;”. Και γύρισε πίσω στην καλύβη του. Τον δέχθηκε με χαρά ο Γέροντας του και θαύμασε την δύναμη της προσευχής.

Μετά από λίγο καιρό τους επισκέφθηκε κάποιος συγχωριανός του μοναχού. Κρυφά ο Γέροντας ρώτησε για την οικογένεια του υποτακτικού του.”Α, πάτερ, του λέει ο επισκέπτης, στο σπιτικό αυτό έγινε μεγάλο θαύμα. Ήλθε στο χωριό μας, ένας δικός μας από την Αμερική, πολύ ευκατάστατος και παντρεύτηκε την μία κόρη. Προίκησε και την άλλη, που είναι έτοιμη για τον γάμο της. Έγινε μεγάλη χαρά στον τόπο μας, γιατί δεν ελπίζαμε ότι αυτά τα ορφανά θα αποκατασταθούν”.

Τότε κάλεσε τον υποτακτικό του και του διηγήθηκε το θαύμα της προνοίας του Χριστού μας, σε όσους για την αγάπη Του “αποτάσσονται πάσι τοις εαυτών”(βλ.Λουκ.14,33).

5. ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Όσα μας παρέδιδε με την διδασκαλία του, ο οσιώτατος παπα Εφραίμ πιστεύομε, και τα γεγονότα το φανερώνουν, ότι τα έπασχε. Δικαίως κατά τους Πατέρες «παθών εδιδάχθη και μαθών εκδιδάσκει» τα θεία θαύματα και τρόπαια.

Η μαθηματική εφαρμογή της υπακοής και το ταπεινό φρόνημα προκαλούν στον κατάλληλο καιρό την διάκριση, « την μείζονα πασών των αρετών» κατά τους Πατέρες. Ακολουθεί η διόραση, και πολύ κοντά μάλλον είναι η προόραση, που σε αυτόν τον ήρωα περίσσευε και ήταν αντιληπτή σε όσους τον πλησίαζαν. Η προφητεία είναι το επόμενο στάδιο, που ο Θεός αποκαλύπτει τις βουλές και το θέλημα Του σε όλες τις διαστάσεις, του χρόνου και του χώρου.

Πόσα δείγματα και στοιχεία έχομε στην ταπεινή μας ζωή, που το διορατικό και προορατικό του χάρισμα μας απεκάλυπτε! «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον, βρύει προφητείας» ( Εσπερινός Πεντηκοστής) και οδηγεί στην θεοείδεια, στον πραγματικό σκοπό και προορισμό μας. Ο Κύριος αυτό το Άγιο Πνεύμα έπεμψε κατά την Πεντηκοστή στους Αποστόλους Του και μας υποσχέθηκε ότι «ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28,20).
Συνεχίζεται…